Κινηματογράφος στη Σερβία
Ο κινηματογράφος στη Σερβία περιλαμβάνει την τέχνη κινηματογραφικών ταινιών και δημιουργικών ταινιών που εκτελούνται στο κράτος της Σερβίας. Η Σερβία (τόσο ως ανεξάρτητη χώρα όσο και εντός της Γιουγκοσλαβίας) έχει φιλοξενήσει πολλές ταινίες και σκηνοθέτες διεθνώς αναγνωρισμένους.[1][2]
Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Σερβία έχει μια σημαντική θεατρική παράδοση διαθέτοντας πολλά θέατρα. Το Εθνικό Θέατρο της Σερβίας ιδρύθηκε το 1861, με το κτίριό του να χρονολογείται στο 1868. Σε αυτό υπήρξαν εκτελέσεις όπερας από το τέλος του 19ου αιώνα, ενώ μόνιμες παραστάσεις όπερας καθιερώθηκαν το 1947. Ο ίδιος οργανισμός προχώρησε στην ίδρυση μιας εταιρείας μπαλέτου.[3][4]
Το Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου του Βελιγραδίου (BITEF) είναι ένα από τα παλαιότερα φεστιβάλ θεάτρου στον κόσμο. Το «Νέες Θεατρικές Τάσεις» είναι ο σταθερός υπότιτλος του Φεστιβάλ. Ιδρύθηκε το 1967 και ακολουθεί και υποστηρίζει συνεχώς τις τελευταίες τάσεις του θεάτρου. Έχει γίνει ένα από τα πέντε σημαντικότερα και μεγαλύτερα ευρωπαϊκά φεστιβάλ, ενώ αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά ιδρύματα της Σερβίας.[5]
Ο κινηματογράφος έφθασε αρκετά νωρίς στη Σερβία, με 12 ταινίες να έχουν παραχθεί πριν από την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η πιο αξιοσημείωτη από τις προπολεμικές ταινίες ήταν η Μάχη του Κοσόβου του Μιχάιλο Πόποβιτς, το 1939.[6][7]
Ο κινηματογράφος ευημερούσε τα χρόνια μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο πιο αξιοσημείωτος μεταπολεμικός σκηνοθέτης ήταν ο Ντούσαν Μακαβέγιεφ, ο οποίος ήταν διεθνώς αναγνωρισμένος για την ταινία Υπόθεση Αγάπης ή η Υπόθεση του Χαμένου Χειριστή του Τηλεφωνικού Κέντρου, το 1969, εστιάζοντας στη γιουγκοσλαβική πολιτική. Η ταινία Μαυροβούνιο του Μακαβέγιεφ γυρίστηκε στη Σουηδία το 1981. Ο Ζόραν Ραντμίλοβιτς ήταν ένας από τους πιο αξιοσημείωτους ηθοποιούς της μεταπολεμικής περιόδου.[8]
Ο σερβικός κινηματογράφος συνέχισε να σημειώνει πρόοδο τη δεκαετία του 1990 έως και σήμερα. Ο Εμίρ Κουστουρίτσα κέρδισε δύο Χρυσούς Φοίνικες για την καλύτερη ταινία μεγάλου μήκους στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών, πρώτα για την ταινία Ο πατέρας λείπει σε ταξίδι για δουλειές (19850 και για την Υπέδαφος (1995). Το 1998 ο Κουστουρίτσα κέρδισε ένα Ασημένιο Λέοντα για τη σκηνοθεσία του Μαύρη Γάτα, Άσπρη Γάτα.[9][10]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ https://theculturetrip.com/europe/serbia/articles/11-iconic-serbian-films-you-need-to-watch-before-you-go/
- ↑ http://www.filminserbia.com/production_directory/clockwork-2/
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2018.
- ↑ http://www.etc-cte.org/members_page.php?fc=3&idm=24[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2018.
- ↑ http://scholarworks.boisestate.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1007&context=history_facpubs
- ↑ https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED024915.pdf
- ↑ https://www.criterion.com/explore/117-dusan-makavejev
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2018.
- ↑ https://www.nytimes.com/1985/09/28/movies/film-festival-when-father-was-away.html