Κηφεύς της Αρκαδίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κηφεύς
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΤέκναΑντινόη[1]
Αερόπη
Στερόπη
ΓονείςΆλεος[2] και Νέαιρα και Κλεοβούλη
ΑδέλφιαΛυκούργος ο Αλέου[3]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαβασιλιάς της ελληνικής μυθολογίας

Στην Αρχαία ελληνική μυθολογία ο Κηφεύς ήταν βασιλιάς της Αρκαδικής Τεγέας, συμμετείχε στην Αργοναυτική εκστρατεία και σκοτώθηκε κατόπιν μαζί με τους 12 γιους του στον πόλεμο εναντίον του βασιλιά της Σπάρτης Ιπποκόωντα.[4] Πιθανότατα ήταν ο ίδιος Κηφεύς που όπως γράφει ο μυθογράφος Απολλόδωρος συμμετείχε στο κυνήγι του Καλυδωνίου Κάπρου.[5]

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κηφεύς ήταν μέλος της βασιλικής οικογένειας της Αρκαδίας, απόγονος του γενάρχη Πελασγού, πρώτου βασιλιά της Αρκαδίας, γιος του βασιλιά της Αρκαδίας Άλεος.[6][7] Σύμφωνα με τον Απολλόδωρο ο Άλεος παντρεύτηκε την κόρη του Περέος Νέαιρα και απέκτησε μιά κόρη την Αυγή και δύο γιους: Κηφεύς και Λυκούργος ο Αλέου.[8] Ο Γάιος Ιούλιος Υγίνος καταγράφει τον Αργοναύτη Κηφέα σαν γιο του Άλεος και της Κλεοβούλης.[9] Σύμφωνα με μια διαφορετική παράδοση ο Κηφεύς δεν ήταν γιος του Άλεος αλλά του Λυκούργου.[10] Ο Αργοναύτης Αμφίδαμας θεωρείται κατά πολλούς σαν αδελφός του Κηφέως και γιος του Άλεος.[11] Ο Παυσανίας κατέγραψε τρείς γιους του Άλεος, τον Λυκούργο, τον Αμφίδαμα και τον Κηφέα αν και σύμφωνα με τον Απολλόδωρο ο Αμφίδαμας ήταν γιος του Λυκούργου.[12][13] Ο Διόδωρος Σικελιώτης αναφέρει άλλη μια κόρη του Άλεος, την Αλκιδίκη.[14] Ο Κηφεύς απέκτησε 12 γιους, ο ένας από αυτούς ονομαζόταν Αερόπος.[15][16] Είχε και μια κόρη την Αερόπη που περιγράφεται για την συμμετοχή της στην εκστρατεία του Κηφέα εναντίον του Ιπποκόωντα.[17] Ο Παυσανίας καταγράφει επιπλέον άλλες δύο κόρες του Κηφέα, την Αερόπη που πέθανε στην γέννα του γιου της με τον θεό Άρη και την Αντινόη.[18][19]

Μυθολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην νεότητα του ο Κηφεύς ενώθηκε με τους υπόλοιπους Αργοναύτες με στόχο να φέρουν από την Κολχίδα το Χρυσόμαλλο δέρας.[20] Στην εκστρατεία συμμετείχαν ο αδελφός του Αμφίδαμας και ο ανεψιός του Αγκαίος της Αρκαδίας, γιος του αδελφού τους Λυκούργου.[18] Με τον ανεψιό του Αγκαίο έγινε όπως περιγράφει ο Απολλόδωρος ένας από τους ήρωες που συμμετείχαν στο κυνήγι του Καλυδωνίου Κάπρου "ο Αγκαίος και ο Κηφεύς, γιοι του Λυκούργου από την Αρκαδία" ήταν ανάμεσα σε αυτούς που συμμετείχαν στο κυνήγι.[21] Ο Ηρακλής ζήτησε την βοήθεια του Κηφέως και των γιων του στην εκστρατεία του απέναντι στον βασιλιά της Σπάρτης Ιπποκόωντα. Σύμφωνα με τον Απολλόδωρο ο Κηφεύς δήλωσε στον Ηρακλή ότι δεν επιθυμούσε να εγκαταλείψει την Τεγέα επειδή αν το έκανε θα ήταν ανυπεράσπιστη απέναντι στο Άργος. Ο Ηρακλής του έδωσε τα μαλλιά της Γοργόνας Μέδουσας και του είπε ότι αν τα σηκώσουν τρείς φορές έξω από τα τείχη της πόλης ο εχθρός θα απολιθωθεί. Ο Κηφεύς και οι 12 γιοι του συμμετείχαν στην μάχη στο πλευρό του Ηρακλή αλλά έχασαν από τον Ιπποκόωντα και σκοτώθηκαν όλοι, σύμφωνα με τον Διόδωρο ωστόσο σώθηκαν τρεις από τους γιους του.[22] Η πόλη Καφυά πήρε το όνομα της από τον Κηφέα, εποίκησε επίσης την Κερύνεια στην Κύπρο.[23]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ανακτήθηκε στις 26  Σεπτεμβρίου 2016.
  2. 2,0 2,1 «Кефей» (Ρωσικά)
  3. «Lycurgus» (Ρωσικά)
  4. Grimal, s.v. Cepheus 1; Tripp, s.v. Cepheus 2; Smith, s.v. Cepheus 2
  5. Hard, σσ. 416, 729
  6. Hard, σ. 713, Πίνακας 20, and Grimal, σ. 532
  7. Γάιος Ιούλιος Υγίνος, "Fabulae" 14
  8. Βιβλιοθήκη Απολλόδωρου, 3.9.1
  9. Γάιος Ιούλιος Υγίνος, "Fabulae" 14
  10. Grimal, s.v. Cepheus 1; Parada, s.v. Cepheus 2; Apollodorus, 1.8.2
  11. Γάιος Ιούλιος Υγίνος, "Fabulae" 14
  12. Παυσανίας, 8.4.8
  13. Hard, σ. 544 Νο. 176; Βιβλιοθήκη Απολλόδωρου, 3.9.2
  14. Διόδωρος Σικελιώτης, 4.68.1
  15. Hard, σ. 279
  16. Παυσανίας, 8.5.1
  17. Hard, p. 279; Διόδωρος Σικελιώτης, 4.33.6; Βιβλιοθήκη Απολλόδωρου, 2.7.3
  18. Παυσανίας, 8.44.7–8
  19. Παυσανίας, 8.8.4
  20. Hard, σ. 383
  21. Grimal, s.v. Cepheus 1; Apollodorus, 1.8.2
  22. Hard; σ. 279; Tripp, s.v. Cepheus 2; Βιβλιοθήκη Απολλόδωρου, 2.7.3
  23. Hill, σ. 87 Νο. 4

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Apollodorus, The Library with an English Translation by Sir James George Frazer, F.B.A., F.R.S. in 2 Volumes, Cambridge, MA, Harvard University Press; London, William Heinemann Ltd. 1921.
  • Apollonius Rhodius, Argonautica, edited and translated by William H. Race, Loeb Classical Library No. 1, Cambridge, Massachusetts, Harvard University Press, 2009.
  • Diodorus Siculus, Library of History, Volume III: Books 4.59-8, translated by C. H. Oldfather, Loeb Classical Library No. 340. Cambridge, Massachusetts, Harvard University Press, 1939.
  • Grimal, Pierre, The Dictionary of Classical Mythology, Wiley-Blackwell, 1996.
  • Hyginus, Gaius Julius, Fabulae in Apollodorus' Library and Hyginus' Fabulae: Two Handbooks of Greek Mythology, Translated, with Introductions by R. Scott Smith and Stephen M. Trzaskoma, Hackett Publishing Company, 2007.
  • Hard, Robin, The Routledge Handbook of Greek Mythology: Based on H.J. Rose's "Handbook of Greek Mythology", Psychology Press, 2004.
  • Hill, George, A History of Cyprus, Volume 1, Cambridge University Press, 2010.
  • Parada, Carlos, Genealogical Guide to Greek Mythology, Jonsered, Paul Åströms Förlag, 1993.
  • Pausanias, Description of Greece with an English Translation by W.H.S. Jones, Litt.D., and H.A. Ormerod, M.A., in 4 Volumes. Cambridge, MA, Harvard University Press; London, William Heinemann Ltd. 1918.
  • Pausanias, Graeciae Descriptio. 3 vols. Leipzig, Teubner. 1903.
  • Smith, William, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, London (1873).
  • Tripp, Edward, Crowell's Handbook of Classical Mythology, Thomas Y. Crowell Co; First edition (June 1970).
  • Valerius Flaccus, Argonautica, translated by J. H. Mozley, Loeb Classical Library No. 286. Cambridge, Massachusetts, Harvard University Press; London, William Heinemann Ltd. 1928.