Κεν ΜακΓκρέγκορ
| Κεν Μακ Γκρέγκορ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 2 Ιουνίου 1929[1] Αδελαΐδα[1] |
| Θάνατος | 1 Δεκεμβρίου 2007[2][3] Myrtle Bank[2] |
| Αιτία θανάτου | Καρκίνος του στομάχου |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αυστραλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αντισφαιριστής[1] παίκτης Αυστραλιανού ποδοσφαίρου[1] |
| Περίοδος ακμής | 1952 - 1957 |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Bruce McGregor |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Διεθνής Αίθουσα Φήμης της Αντισφαίρισης Australian Tennis Hall of Fame[4] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Κεν ΜακΓκρέγκορ (αγγλικά: Ken McGregor) είναι Αυστραλός πρώην επαγγελματίας αντισφαιριστής, νικητής του Αυστραλιανού Όπεν το 1952. Ανακαλύφθηκε και προωθήθηκε από τον Τζακ Κράμερ, επίσης μεγάλο παίκτη.
Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στις 2 Ιουνίου του 1929 και μαζί με το συνεργάτη του στο διπλό, το Φρανκ Σέτζμαν, θεωρούνται γενικά ως κάποια από τις καλύτερες ομάδες της αντισφαίρισης στο διπλό.
Το 1951 και το 1952 κέρδισαν 7 συνεχείς τίτλους Γκραν Σλαμ στο διπλό. Το κατόρθωμα αυτό ουδέποτε έχει επαναληφθεί ως τώρα. Ο Μακ Γκρέγκορ ήταν επίσης μέλος της εθνικής ομάδας της Αυστραλίας, που κατέκτησε τρεις φορές το περίφημο Κύπελλο Ντέιβις την περίοδο 1950-1952. Στα τέλη του 1952 τόσο ο Μακ Γκρέγκορ όσο και ο Σέτζμαν έγιναν επαγγελματίες.
Ο Μακ Γκρέγκορ ήταν εξαίρετος παίκτης, τόσο στην αντισφαίριση όσο και στο κρίκετ.
Στη διάρκεια της σειράς αγώνων του το 1952-1953 με αντίπαλο τον Πάντσο Σεγούρα, ο Μακ Γκρέγκορ ηττήθηκε με 71-25. Στην επόμενη αγωνιστική περίοδο του 1953-1954 με αντίπαλο τον Πάντσο Γκονζάλες , ηττήθηκε και στα 15 παιχνίδια.[5]
Το 1999 ο αντισφαιριστής εισήχθη στη διεθνή αίθουσα της δόξας στην αντισφαίριση (International Tennis Hall of Fame) στο Νιούπορτ του Ρόουντ Άιλαντ.
Απεβίωσε δέκα ημέρες μετά τη διάγνωση καρκίνου στο στομάχι, στις 1 Δεκεμβρίου του 2007. Ο ίδιος είχε βαρύ ιατρικό ιστορικό με προβλήματα στην καρδιά του. Άφησε πίσω του τη σύζυγό του, δύο παιδιά και 5 εγγόνια.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Lance Tingay: «100 years of Wimbledon» (Αγγλικά) Guinness Superlatives. London Borough of Enfield. 1977. σελ. 201.
- ↑ 2,0 2,1 Bud Collins: «The Bud Collins History of Tennis» (Αγγλικά) New Chapter Press. Νέα Υόρκη. 2010. σελ. 610. ISBN-13 978-0-942257-70-0.
- ↑ www
.news .com .au /adelaidenow /story /0,22606,22852902-5006301,00 .html. - ↑ artsandculture
.google .com /story /australian-tennis-hall-of-fame-tennis-australia /-wWRj7NgH4tbKw. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2023. - ↑ Ιστορία της Επαγγελματικής Αντισφαίρισης, Joe McCauley, σελ. 199.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- The Game, My 40 Years in Tennis (1979), Τζακ Κράμερ και Φρανκ Ντέφορντ (ISBN 0-399-12336-9)
- Ιστορία του Επαγγελματικού Τένις (2003) Τζο Μακ Κόλεϊ