Κάρολος Γκύντερ του Σβάρτσμπουργκ-Ζόντερσχαουζεν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κάρολος Γκύντερ του Σβάρτσμπουργκ-Ζόντερσχαουζεν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Karl Günther von Schwarzburg-Sondershausen (Γερμανικά)
Γέννηση7  Αυγούστου 1830[1]
Άρνστατ
Θάνατος28  Μαρτίου 1909[1]
Weisser Hirsch
Χώρα πολιτογράφησηςΠριγκιπάτο του Σβάρτσμπουργκ-Ζόντερχαουζεν
ΘρησκείαΛουθηρανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Βόννης[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααξιωματικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜαρία Γασπαρίνα της Σαξονίας-Άλτενμπουργκ (1869–άγνωστη τιμή)[3]
ΓονείςΓκύντερ Φρειδερίκος Κάρολος Β΄ του Σβάρτσμπουργκ-Ζόντερσχαουζεν και Καρολίνα-Μαρία του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ
ΑδέλφιαMarie of Schwarzburg-Sondershausen
Elisabeth of Schwarzburg-Sondershausen
Hugh of Schwarzburg-Sondershausen
Gunther of Schwarzburg-Sondershausen
Prince Leopold of Schwarzburg-Sondershausen
ΟικογένειαΟίκος του Σβάρτσμπουργκ
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΣτρατηγός του Πεζικού
Πόλεμοι/μάχεςΑυστρο-πρωσικός πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΤάγμα του Μαύρου Αετού
Τάγμα του Αγίου Ουμβέρτου
Honorary Knight of the Order of St John
Grand cross of the Order of Albert the Bear (1850)[4]
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Κάρολος-Γκύντερ, γερμανικά: Karl Günther, Fürst von Schwarzburg-Sondershausen‎‎ (7 Αυγούστου 1830 - 28 Μαρτίου 1909) από τον Οίκο του Σβάρτσμπουργκ ήταν ο κυβερνήτης του πριγκιπάτου του Σβάρτσμπργκ-Ζόντερσχαουτζεν, συστατικό κράτος της Γερμανικής Αυτοκρατορίας, και επικεφαλής του Οίκου τού Σβάρτσμπουργκ από τις 17 Ιουλίου 1880 μέχρι το τέλος του.

Διάδοχος πρίγκιπας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Άρνστατ, το τρίτο παιδί του διαδόχου πρίγκιπα Γκύντερ-Φρειδερίκου-Καρόλου Α΄ και της πρώτης συζύγου του, πριγκίπισσας Μαρίας τού Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ. Το τέλος τού μεγαλύτερου αδελφού του πρίγκιπα Γκύντερ το 1833, έβαλε τον Κάρολο-Γκύντερ σε άμεση σειρά για τον θρόνο. Ως εκ τούτου, με την παραίτηση τού πάππου του πρίγκιπα Γκύντερ-Φρεδερίκου-Κάρολου Α ́ στις 19 Αυγούστου 1835, έγινε διάδοχος πρίγκιπας τού πατέρα του, ο οποίος έγινε πρίγκιπας ως Γκύντερ-Φρειδερίκος-Κάρολος Β΄.

Το 1850 ο διάδοχος Κάρολος-Γκύντερ ενεγράφη στο Πανεπιστήμιο της Βόννης για να ξεκινήσει τις σπουδές του στο δίκαιο και τη λογοτεχνία. Επίσης το 1850 ξεκίνησε μία σταδιοδρομία στον Πρωσικό στρατό, διορισμένος ως υπολοχαγός (οberleutnant). Δύο χρόνια αργότερα αναβιβάστηκε στον βαθμό του λοχαγού (rittmeister), πριν προαχθεί, μία φορά ακόμη, στον βαθμό του ταγματάρχη (major) το 1855.[5]

Στις 12 Ιουνίου 1869 ο διάδοχος Κάρολος-Γκύντερ νυμφεύτηκε στο Άλτενμπουργκ την πριγκίπισσα Μαρία-Γασπαρίνα της Σαξονίας-Άλτενμπουργκ, δούκισσα της Σαξονίας, κόρη του Εδουάρδου πρίγκιπα της Σαξονίας-Άλτενμπουργκ.

Κυβερνών πρίγκιπας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 17 Ιουλίου 1880, μετά την παραίτηση τού πατέρα του λόγω μίας κατάστασης των ματιών, ο κληρονομικός πρίγκιπας Κάρολος-Γκύντερ τον διαδέχτηκε ως κυβερνών πρίγκιπας και επικεφαλής του Οίκου του Σβάρτσμπουργκ. [6] [7] Κατά [5] τη διάρκεια τής εξουσίας του, έκανε προόδους στο εκπαιδευτικό σύστημα τού πριγκιπάτου, ανοίγοντας ένα κρατικό σχολείο και εγκαταστάσεις εκπαίδευσης διδασκάλων. [1]

Καθώς ο γάμος τού πρίγκιπα Καρόλου-Γκύντερ δεν είχε παιδιά, ο επίδοξος διάδοχος τού θρόνου ήταν ο μικρότερος αδελφός του, ο πρίγκιπας Λεοπόλδος. Το 1890 οι δύο αδελφοί προκάλεσαν ένα σκάνδαλο στη Γερμανία, όταν ήρθαν σε ρήξη: όταν ο Λεοπόλδος επιθύμησε να παντρευτεί, ο Κάρολος-Γκύντερ τού είπε ότι αν καμία βασιλική γυναίκα δεν συμφωνούσε να τον παντρευτεί, ο Λεοπόλδος θα νυμφευόταν μία κοινή.[8][9]

Καθώς ο αδελφός του παρέμεινε ανύπαντρος και ο Κάρολος-Γκύντερ άτεκνος, ο κύριος κλάδος Σβάρτσμπουργκ-Ζόντερσχαουζεν τού Οίκου ήταν στο χείλος της εξάλειψης, χωρίς να έχουν απομείνει άλλοι πρίγκιπες. Ο πριγκιπικός Οίκος του Σβάρτσμπουργκ αποτελείτο από δύο κλάδους: ο Ζόντερσχαουζεν ήταν ο κύριος και ο Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ ο νεότερος κλάδος. Σύμφωνα με τη Συμφωνία τού Οίκου τής 7ης Σεπτεμβρίου 1713, με την εξάλειψη ενός κλάδου, το πριγκιπάτο θα μεταβιβαστεί στον επιζώντα κλάδο. Ωστόσο, καθώς ο κλάδος τού Ρούντολστατ απειλήθηκε επίσης με εξαφάνιση στις 21 Απριλίου 1896, ο πρίγκιπας Κάρολος-Γκύντερ συμφώνησε με τις υπόλοιπες δυναστείες, τον αδελφό του πρίγκηπα Λεοπόλδο και τον εξάδελφό του πρίγκιπα Γκύντερ-Βίκτωρ του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ, ότι ο μοργανατικός συγγενής τους Σίζο πρίγκιπας του Λόιτενμπεργκ θα γίνει μέλος του πριγκιπικού Οίκου με πλήρη διαδοχή. Η απόφασή τους έγινε νόμος στις 1 Ιουνίου 1896.[10]

Το 1906 ο πρίγκιπας Κάρολος-Γκύντερ τραυματίστηκε σοβαρά σε ένα ατύχημα κυνηγιού. Πέρασε τα υπόλοιπα χρόνια τής ζωής του σε νοσοκομειακό κρεβάτι, και απεβίωσε σε ένα σανατόριο στη Δρέσδη. Καθώς ο αδελφός του και κληρονόμος τού πρίγκιπα, ο Λεοπόλδος, είχε αποβιώσει το 1906, τον πρίγκηπα Κάρολο-Γκύντερ τον διαδέχθηκε ο εξάδελφός του πρίγκιπας Γκύντερ-Βίκτωρ, στον οποίο και τα δύο πριγκιπάτα του Σβάρσμπουργκ περιήλθαν σε προσωπική ένωση.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 12 Ιουνίου 1869 ο διάδοχος Κάρολος-Γκύντερ νυμφεύτηκε στο Άλτενμπουργκ τη Μαρία-Γασπαρίνα των Βέττιν, κόρη του Εδουάρδου πρίγκιπα της Σαξονίας-Άλτενμπουργκ. Δεν απέκτησαν απογόνους.

Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11097.htm#i110964. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. Ανακτήθηκε στις 7  Μαΐου 2020.
  3. p11097.htm#i110964. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. «Hof- und Staats-Handbuch für das Herzogthum Anhalt». Court and State Manual for the Duchy of Anhalt. 1894. σελ. 16.
  5. 5,0 5,1 «Karl Günther». Musik- und Bergstadt Sondershausen. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2010. 
  6. «Latest English News». Poverty Bay Herald. 25 September 1880, σελ. 2. 
  7. Almanach de Gotha (1909). p. 94
  8. «A Princely Slugging Match». The Omaha Excelsior. 3 May 1890, σελ. 6. 
  9. «Current Topics». New Zealand Tablet. 22 August 1890, σελ. 1. 
  10. Zeydel, Edwin H. (1919) Constitutions of the German Empire and German States. P 411