Κάνε Κόρσο

Κάνε Κόρσο

Αρσενικό μάυρο ιταλικό Κάνε Κόρσο
Χαρακτηριστικά
Καταγωγή	Ιταλία
Βάρος	50-60 κιλά (αρσενικά) 40-50 κιλά (θηλυκά)
Ύψος	65 - 70 εκ. (αρσενικό) 60 - 65 εκ. (θυληκό)
Είδος	Σκύλος
Τρίχωμα	Κοντό
Χρώμα	Μαύρο

Το Κάνε Κόρσο (αγγλικά: Cane Corso) είναι ιταλική ράτσα σκύλου, τύπου μαστίφ. Συνήθως διατηρείται ως σκύλος συντροφιάς ή σκύλος φύλακας ενώ μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την προστασία των ζώων. Στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκε για το κυνήγι μεγάλων θηραμάτων.

Ιστορία

Τα Κανε Κόρσο (πληθυντικός αγγλικά: Cani Corsi) ανήκει σε μια υποκατηγορία εργαζομένων φυλών που ονομάζονται σκύλοι Μολοσσοί. Πρόκειται για αρχαία ελληνική φυλή από όπου πήραν και το όνομά τους που πιστεύεται ότι εξέτρεφε μεγαλόσωμα, με δυνατά κόκαλλα σκυλιά φύλακες.

Στο απόγειο της δύναμης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, οι λεγεώνες που υπέταξαν και κατέλαβαν τα ελληνικά νησιά έφεραν μολοσσούς πίσω στην Ιταλία οι οποίοι εκτράφηκαν και διασταυρώθηκαν με γηγενείς ιταλικές φυλές. Οι απόγονοι που παρήχθησαν ήταν πρόγονοι του σύγχρονου Κόρσο και του μεγαλύτερου συγγενή του, του Ναπολιτάνικου Μαστίφ.

Τα αυθεντικά Κόρσο χρησιμοποιήθηκαν ως σκυλιά εκστρατείας που κέρδισαν την επωνυμία «πιφερέρι», ατρόμητα σκυλιά που πλήγωναν τις γραμμές των εχθρών με κουβάδες φλεγόμενου πετρελαίου δεμένους στις πλάτες τους. Υποτίθεται ότι αυτά τα πρώιμα Κόρσο ήταν μεγαλύτερα, πιο βαρυκίνητα σκυλιά από τη σημερινή πιο κομψή εκδοχή της ράτσας.

Με τη διάλυση της Δυτικής Αυτοκρατορίας τον πέμπτο αιώνα, οι λεγεώνες της Ιταλίας και τα σκυλιά τους έμειναν χωρίς δουλειά. Τα κόρσο προσαρμόστηκαν σε άλλα επαγγέλματα όπως το κυνήγι αγριόχοιρου, η κτηνοτροφία, η οδήγηση ζώων και το πιο σύνηθες, η φύλαξη αγροκτημάτων και κοτετσιών. Το Κόρσο ήταν για αιώνες ένα οικείο θέαμα στα αγροκτήματα και τα βοσκοτόπια της ιταλικής επαρχίας. Τα αποτελέσματα όμως των συνεχών εισβολών στην ιταλική χερσόνησο και τη Σικελία, οι οικονομικές και πολιτικές αναταραχές και η εκμηχανοποίηση της γεωργίας συνωμότησαν για να μειώσουν τον πληθυσμό του Κόρσο σε επισφαλώς χαμηλούς αριθμούς. Στα μέσα του 20ου αιώνα, η φυλή είχε σχεδόν εξαφανιστεί. Ωστόσο, κάποια δείγματα επέζησαν σε κάποια μέρη της Ιταλίας. Στη δεκαετία του 1970, μια ομάδα Ιταλών θαυμαστών ενώθηκαν για να αναβιώσουν τη φυλή των προγόνων τους. Η Εταιρεία Amorati Cane Corso (Εταιρεία εραστών Cane Corso) ιδρύθηκε το 1983 και την επόμενη δεκαετία τα Κόρσο εκτέθηκαν σε ευρωπαϊκές εκθέσεις σκύλων. Η πρώτη εισαγωγή Κόρσο έφτασε στην Αμερική το 1988 και το 2010 η φυλή αναγνωρίστηκε από την AKC.

Υγεία

Τα Κάνε Κόρσο είναι γενικότερα υγιή σκυλιά. Οι υπεύθυνοι εκτροφείς εξετάζουν τις γραμμές τους για παθήσεις υγείας όπως δυσπλασία ισχίου, ιδιοπαθής επιληψία, ψώρα από ακάρεα, καθώς και ανωμαλίες των βλεφάρων. Οι μεγάλες και βαθύστηθες ράτσες είναι ευαίσθητες στο πρήξιμο, μια ξαφνική, απειλητική για τη ζωή πάθηση του στομάχου . Οι ιδιοκτήτες Κάνε Κόρσο θα πρέπει να μάθουν ποια σημάδια πρέπει να προσέχουν και τι να κάνουν εάν εμφανιστούν. Όπως συμβαίνει με όλες τις ράτσες, τα αυτιά ενός Κάνε Κόρσο θα πρέπει να ελέγχονται τακτικά για σημάδια μόλυνσης και τα δόντια πρέπει να βουρτσίζονται συχνά.