Ιωάννης Ζησιάδης
| Ιωάννης Ζησιάδης | |
|---|---|
| Γέννηση | 1903 Δίον Πιερίας |
| Θάνατος | 14 Ιουλίου 1983 Θεσσαλονίκη |
| Υπηκοότητα | Ελλάδα |
| Επιστημονική σταδιοδρομία | |
| Ιδιότητα | διδάσκων πανεπιστημίου |
| δεδομένα () | |
Ο Ιωάννης Ζησιάδης (Δίον 1903 - Θεσσαλονίκη, 14 Ιουλίου 1983[1]) ήταν Έλληνας καθηγητής του Ποινικού Δικαίου. Ακολούθησε νομικές σπουδές στα πανεπιστήμια της Αθήνας και του Παρισιού. Ξεκίνησε να δικηγορεί σε ηλικία 25 ετών, στη Θεσσαλονίκη. Ήταν υφηγητής (1946[2]) και τακτικός καθηγητής στην έδρα του Ποινικού Δικαίου (1960). Το 1946 ανέλαβε επιστημονικός διευθυντής στο νομικό περιοδικό "Αρμενόπουλος" της Θεσσαλονίκης. Πέθανε στη συμπρωτεύουσα τον Ιούλιο του 1983.[3] Το έργο του συνεχίστηκε από τον γιο του, Βασίλειο Ζησιάδη (γενν. 1937).
Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η εφαρμογή της αρχής "in dubio pro reo" στα στάδια της ποινικής διαδικασίας, ISBN/ISSN: 978-05-05-029 (1989)
- Ποινική δικονομία Β - 3η έκδοση, ISBN/ISSN: 978-05-05-009 (1977)
- Ποινική Δικονομία Γ - 3η έκδοση ISBN/ISSN: 978-05-05-047 (1977)
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Συλλογικό έργο, Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα, τ. 26, σελ. 53-54
- ↑ Αρχείο Δήμου Θεσσαλονίκης.
- ↑ "Διορισμός υφηγητού", εφ. Το Φως, φύλλο 27ης Αυγούστου 1946, σελ. 3.
- ↑ Νέα Εποχή, 13 Αυγούστου 1983, σελ. 1., μέσω ΓΑΚ - Αρχεία Ν. Πιερίας Αρχειοθετήθηκε 2014-09-24 στο Wayback Machine.