Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ιωάννης Αδόλφος του Νάσσαου-Ούζινγκεν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιωάννης Αδόλφος του Νάσσαου-Ούζινγκεν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση19  Ιουλίου 1740
Μπίμπριχ
Θάνατος10  Δεκεμβρίου 1793
Βίζμπαντεν
Τόπος ταφήςEvangelische Pfarrkirche
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Οικογένεια
ΓονείςΚάρολος του Νάσσαου-Ούζινγκεν και Χριστίνα Βιλελμίνη της Σαξονίας-Άιζεναχ
ΑδέλφιαΦρειδερίκος Αύγουστος του Νάσσαου-Ούζινγκεν
Κάρολος Γουλιέλμος του Νάσσαου-Ούζινγκεν
ΟικογένειαΟίκος του Νάσσαου
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατηγός
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςPour le Mérite
Τάγμα του Αγίου Ουμβέρτου
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ιωάννης-Αδόλφος, γερμ. Johann-Adolf (17 Ιουλίου 1740 - 10 Δεκεμβρίου 1793) από τον Οίκο του Νάσσαου ήταν κόμης του Σααρμπρύκεν και κύριος του Βήσμπαντεν & Ίντσταϊν. Υπηρέτησε ως συνταγματάρχης του Γαλλικού στρατού και μετά ως υποστράτηγος του Πρωσικού στρατού.

Γεννήθηκε στο Μπήρμπιχ και ήταν ο τρίτος γιος του Καρόλου πρίγκιπα του Νάσσαου-Ούζινγκεν και της Χριστίνας-Βιλελμίνης των Βέττιν, κόρης του Ιωάννη Γουλιέλμου Γ΄ δούκα της Σαξονίας-Άιζεναχ.

Το 1749 μετέβη μαζί με τους μεγαλύτερους αδελφούς του στις Κάτω Χώρες, όπου σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης για 3 έτη. Αμέσως μετά εισήλθε στον Γαλλικό στρατό και έφθασε ως το βαθμό του συνταγματάρχη. Ήταν διοικητής του Συντάγματος φον Φέρσεν. Το 1758 το αντάλλαξε με το Σύνταγμα Ιππικού Νάσσαου-Σααρμπρύκεν. Κατά τον Επταετή Πόλεμο πολέμησε στη Γερμανία το διάστημα 1757-61, όπου συμμετείχε σε μάχες και πολιορκίες· πληγώθηκε στον ώμο.

Έλαβε τη στρατιωτική διάκριση του Τάγματος της Αξίας. Το 1761 έγινε υποστράτηγος και το επόμενο έτος στρατάρχης. Το 1763 τιμήθηκε με το παράσημο του Τάγματος του Αγ. Χούμπερτ από το Παλατινάτο. Ένα έτος μετά εισήλθε στον Πρωσικό στρατό του Φρειδερίκου Β΄. Εκεί ήταν υποστράτηγος και οδήγησε το 47ο Σύνταγμα Φουζίλιερ στο Γκράμπο. Στον Πόλεμο για τη Βαυαρική Διαδοχή το Σύνταγμά του ήταν μέρος του στρατού του Ερρίκου, νεότερου αδελφού του Φρειδερίκου Β΄.

Όταν κατηγορήθηκε για υπεξαίρεση χρημάτων του στρατού, οργίστηκε και επέστρεψε στον Γαλλικό στρατό. Πάντως του απονεμήθηκε το Πρωσικό παράσημο του Τάγματος της Αξίας το 1793. Απεβίωσε το ίδιο έτος άγαμος.

  • Anton Balthasar König (1796), Biographisches Lexikon aller Helden und Militairpersonen, welche sich in Preußischen Diensten berühmt gemacht haben, part 3: M – See, Berlin: Arnold Wever Verlag, pp. 80 ff