Ισλάμ στο Κοσσυφοπέδιο
Το Ισλάμ στο Κοσσυφοπέδιο έχει μια μακρόχρονη παράδοση που χρονολογείται από την οθωμανική κατάκτηση των Βαλκανίων, συμπεριλαμβανομένου του Κοσσυφοπεδίου. Πριν από τη Μάχη του Κοσόβου, το 1389, ολόκληρη η περιοχή των Βαλκανίων είχε εκχριστιανιστεί τόσο από τη Δυτική όσο και από την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Από το 1389 έως το 1912 το Κοσσυφοπέδιο αποτελούσε μέρος επίσημα της μουσουλμανικής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και, ως εκ τούτου, δέχτηκε υψηλό επίπεδο ισλαμοποίησης. Κατά το χρονικό διάστημα μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το Κοσσυφοπέδιο κυβερνήθηκε από κοσμικές σοσιαλιστικές αρχές στη Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έγιναν σημαντικές προσπάθειες, οι Κοσοβάροι να προσηλυτιστούν προς τον αθεϊσμό και την εκκοσμίκευση.Αργότερα μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος η θρησκεία γνώρισε σημαντική αναγέννηση και ισχυρή αναβίωση.Σήμερα, το 90-92% του πληθυσμού του Κοσσυφοπεδίου αυτοπροσδιορίζονται ως μουσουλμάνοι, κυρίως αυτοί που ανήκουν στην αλβανική κοινότητα. Υπάρχουν, όμως, ακόμη και σλαβόφωνοι μουσουλμάνοι, οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται ως Βόσνιοι και Γκοράνι, καθώς και Τούρκοι.[1]
Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μέχρι τον δέκατο έκτο αιώνα ο βαθμός του εξισλαμισμού στο Κοσσυφοπέδιο ήταν ελάχιστος και σε μεγάλο βαθμό περιοριζόταν στα αστικά κέντρα. Ο ρυθμός των μεταστροφών στο Ισλάμ αυξήθηκε σημαντικά κατά το δεύτερο μισό του δέκατου έκτου αιώνα, πιθανώς λόγω της φορολογίας που είχε επιβληθεί στους Χριστιανούς εκείνη την περίοδο. Πολλοί, όμως, Αλβανοί στο Κοσσυφοπέδιο που είχαν ενστερνιστεί το Ισλάμ δήλωναν ότι ήταν Καθολικοί για να αποφύγουν τη στρατολόγηση, μέχρι το 1845.[2][3]
Πόλεμος του Κοσσυφοπεδίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυάριθμες αλβανικές πολιτιστικές τοποθεσίες στο Κοσσυφοπέδιο καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης του Κοσσυφοπεδίου (1998-1999), κάτι που θεωρείται έγκλημα πολέμου που παραβιάζει τη Σύμβαση της Χάγης και της Γενεύης.[4] Από τα 498 τζαμιά στο Κοσσυφοπέδιο που βρίσκονταν σε ενεργό χρήση, το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία (ICTY) τεκμηρίωσε ότι 225 τζαμιά υπέστησαν ζημιές ή καταστράφηκαν από το γιουγκοσλαβικό σερβικό στρατό.[5] Συνολικά, οι δεκαοκτώ μήνες του πολέμου μεταξύ 1998-1999 στο Κοσσυφοπέδιο είχαν ως αποτέλεσμα 225 ή το ένα τρίτο από τα 600 συνολικά τζαμιά να υποστούν ζημιές, βανδαλισμό ή να καταστραφούν μαζί με άλλα μνημεία ισλαμικής αρχιτεκτονικής.[6][7][5]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «CIA World Factbook - Kosovo». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2018.
- ↑ Malcolm, Noel, Kosovo: A Short History, σελ. 105-108
- ↑ Malcolm, Noel, Kosovo: A Short History, σελ. 185-86
- ↑ Herscher & Riedlmayer 2000, σελίδες 109-110.
- ↑ 5,0 5,1 Mehmeti, Jeton (2015). «Faith and Politics in Kosovo: The status of Religious Communities in a Secular Country». Στο: Roy, Olivier· Elbasani, Arolda. The Revival of Islam in the Balkans: From Identity to Religiosity. New York: Palgrave Macmillan. σελ. 72. ISBN 9781137517845. "Islamic heritage in general has received meagre legal attention although such heritage was severely damaged during the war. The International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia (ICTY) documented that, of 498 mosques that were in active use, approximately 225 of them were damaged or destroyed by Serbian military during the years 1998—1999."
- ↑ Bevan, Robert (2007). The Destruction of Memory: Architecture at War. Reaktion books. σελ. 85. ISBN 9781861896384.
- ↑ Herscher 2010, σελ. 87. ""The attack on Landovica’s mosque was reprised throughout Kosovo during the eighteen months of the Serb counterinsurgency campaign. Approximately 225 of Kosovo’s 600 mosques were vandalized, damaged, or destroyed during that campaign."