Ιδαίοι Δάκτυλοι (έπος)
Οι Ιδαίοι Δάκτυλοι (Ἰδαῖοι Δάκτυλοι) είναι χαμένο σήμερα αρχαίο ελληνικό έπος, που αποδόθηκε στον Ησίοδο από το λεξικό της Σούδας.[1] Η απόδοση είναι αμφίβολη, αλλά δύο παραπομπές του «Ησιόδου» σε άλλους αρχαίους συγγραφείς αφορούν την ανακάλυψη των μετάλλων και έχουν ταξινομηθεί διστακτικά σε αυτό το ποίημα από σύγχρονους ερευνητές.[2] Λεπτομέρειες τέτοιου είδους ήταν κατά πάσα πιθανότητα η εστίαση του ποιήματος, διότι οι Ιδαίοι Δάκτυλοι του τίτλου ήταν μυθολογικοί χύτες που πήραν τα εύσημα για την εφεύρεση της μεταλλουργίας, όπως επιβεβαιώνεται σε αυτό το απόσπασμα από τον Κλήμη τον Αλεξανδρέα:[3]
Ο Κέλμις και επιπλέον ο Δαμναμενεύς, οι Ιδαίοι Δάκτυλοι, ήταν οι πρώτοι που βρήκαν σίδηρο στην Κύπρο· ο δε Δέλας, ένας άλλος Ιδαίος, ανακάλυψε την κράση του χαλκού, όμως σύμφωνα με τον Ησίοδο ήταν ο Σκύθης.
Κέλμις τε αὖ καὶ Δαμναμενεὺς οἱ τῶν Ἰδαίων δάκτυλοι πρῶτοι σίδηρον εὗρον ἐν Κύπρῳ· Δέλας δὲ ἄλλος Ἰδαῖος εὗρε χαλκοῦ κρᾶσιν, ὡς δὲ Ἡσίοδος, Σκύθης.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Cingano, E. (2009), «The Hesiodic Corpus», στο: Montanari, F.; Rengakos, A.; Tsagalis, C., επιμ., Brill's Companion to Hesiod, Leiden, σελ. 91–130, ISBN 978-9004-17840-3
- Merkelbach, R.; West, M.L. (1967), Fragmenta Hesiodea, Oxford, ISBN 978-0-19-814171-6.
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Σούδα s.v. Ἡσίοδος (η 583) Αρχειοθετήθηκε 2015-09-24 στο Wayback Machine..
- ↑ Cingano (2009, p. 130).
- ↑ Κλήμης, Στρωματείς 1.16.75 = Ἰδαῖοι Δάκτυλοι απόσπασμα 282 Merkelbach & West (1967).
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με την ιστορία της αρχαίας Ελλάδας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |