Θεομονισμός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Θεομονισμός είναι φιλοσοφική θεωρία κατά την οποία μόνο ο Θεός υπάρχει, ενώ όλα τα αντιλαμβανόμενα με τις αισθήσεις και θεωρούμενα ως υπάρχοντα, υπάρχουν "εν Αυτώ" και δι΄ "Αυτού" (του Θεού).

Ο Θεομονισμός χρονολογείται από την ελληνική αρχαιότητα που πρώτος φέρεται να τον εισήγαγε ο στωικός φιλόσοφος Κλεάνθης στον οποίο και αποδίδεται η ρήση: "Εν αυτώ (τω Θεώ) ζώμεν και κινούμεθα και εσμέν". Της ρήσης δε αυτής έκανε μνεία και ο Απόστολος Παύλος κατά την ομιλία του στην αρχαία Αθήνα.

Αντίθετη φιλοσοφική θεωρία προς τον Θεομονισμό είναι ο "Φυσιομονισμος" κατα την οποία (θεωρία) μόνο ο φύση, δηλαδή ο κόσμος που υποπίπτει στις ανθρώπινες αισθήσεις, είναι αυτό που υπάρχει.