Η χαρούμενη επιστήμη
 Το εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης | |
| Συγγραφέας | Φρίντριχ Νίτσε |
|---|---|
| Τίτλος | Die fröhliche Wissenschaft |
| Γλώσσα | γερμανικά |
| Ημερομηνία δημιουργίας | 1881 |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1882 |
| Θέμα | Ο Θεός είναι νεκρός |
| Προηγούμενο | The Dawn of Day |
| Επόμενο | Τάδε έφη Ζαρατούστρας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η Χαρούμενη Επιστήμη (γερμ.: Die fröhliche Wissenschaft) είναι έργο του Φρίντριχ Νίτσε.
Περιεχόμενα βιβλίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο επίκεντρο του έργου βρίσκεται «μια επανεκτίμηση όλων των αξιών». Το κύριο μέρος, που αποτελείται από 383 αποσπάσματα, προηγούνται 63 επιγράμματα. Το βιβλίο τελειώνει με 14 ποιήματα. Το έργο είναι γραμμένο με τον τυπικό αφοριστικό τρόπο του Νίτσε. Το βιβλίο συχνά αναφέρει τις ασθένειες από τις οποίες υπέφερε πολύ ο φιλόσοφος, οι οποίες επηρέασαν τη φιλοσοφία του Νίτσε. Ο ίδιος γράφει ότι όλο αυτό το βιβλίο δεν είναι παρά η ευθυμία μετά από μια μακρά αποχή και ανικανότητα, η αγαλλίαση της επιστροφής της δύναμης.
Σύμφωνα με τον Νίτσε, οι φιλόσοφοι δεν είναι ελεύθεροι να χαράξουν μια διαχωριστική γραμμή μεταξύ ψυχής και σώματος, ψυχής και πνεύματος. Το να ζούμε σημαίνει να μετατρέπουμε σταδιακά ό,τι μας κάνει φως και φλόγα. Μόνο τα μεγάλα βάσανα είναι ο τελευταίος ελευθερωτής του πνεύματος.
Η χαρούμενε επιστήμη δεν ορίζει κανένα φιλοσοφικό σύστημα. Ο Νίτσε εξετάζει ζητήματα για την ουσία του κακού, τη σύνδεση της τέχνης με τη φύση. Σε αυτό το έργο εμφανίζεται ο αφορισμός «Ο Θεός είναι νεκρός», ως ταύτιση με την ηθική κρίση της ανθρωπότητας και την απώλεια της πίστης στους απόλυτους ηθικούς νόμους.
Ο συγγραφέας για το εργό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η χαρούμενη επιστήμη είναι τα σατουρνάλια του πνεύματος που αντιστάθηκε υπομονετικά σε μια τρομερά μακροχρόνια καταπίεση -υπομονετικά, αυστηρά, ψύχραιμα, χωρίς να λυγίσει, αλλά χωρίς να τρέφει ψευδαισθήσεις - και που τώρα καταλαμβάνεται αμέσως από την ελπίδα, την ελπίδα για υγεία, τη μέθη της ανάκαμψης. Τι θαύμα, λοιπόν, αν συγχρόνως αποκαλυφθούν πολλά ασύνετα και ανόητα, πολλή παιχνιδιάρικη τρυφερότητα, σπαταλημένη ακόμη και σε τέτοια προβλήματα που έχουν αγκαθωτό δέρμα και που δεν νοιάζονται για κανέναν πειρασμό και δέλεαρ. Ολόκληρο αυτό το βιβλίο δεν είναι παρά μια χαρά μετά από μια μακρά αποχή και ανικανότητα, η χαρά της επιστροφής δύναμης, η αφύπνιση της πίστης στο αύριο και το μεθαύριο, μια ξαφνική αίσθηση και προαίσθηση του μέλλοντος, κοντινές περιπέτειες, νέες θάλασσες, πρόσφατα επιτρεπόμενες, ξανά επιτρεπόμενοι στόχοι.