Η δεσποινίς χωριατοπούλα
 Πίνακας του Βασίλι Μινιότι, 1934 | |
| Συγγραφέας | Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν |
|---|---|
| Τίτλος | Барышня-крестьянка |
| Γλώσσα | Ρωσικά |
| Ημερομηνία δημιουργίας | 1830 |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1831 |
| Μορφή | διήγημα |
| δεδομένα () | |
Η δεσποινίς χωριατοπούλα (ρωσικός τίτλος: Барышня-крестьянка) είναι διήγημα του Αλεξάντρ Πούσκιν που γράφτηκε το 1830 και δημοσιεύτηκε το 1831 στη συλλογή Οι ιστορίες του αείμνηστου Ιβάν Πέτροβιτς Μπέλκιν.[1]
Το διήγημα έχει διασκευαστεί για τον κινηματογράφο, την τηλεόραση, το μπαλέτο και την οπερέτα.[2][3]
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το έργο αφηγείται την ιστορία αγάπης δύο νεαρών, της Λίζας και του Αλεξέι, των οποίων οι γονείς είναι γείτονες ευγενείς γαιοκτήμονες σε μια απομακρυσμένη ρωσική επαρχία. Οι δύο γείτονες δεν συμπαθούν ο ένας τον άλλον και περιφρονούν τον τρόπο που ο άλλος διαχειρίζεται το κτήμα του. Ο Μπερεστόφ, ο πατέρας του Αλεξέι, κατηγορεί τον Μουρόμσκι, τον πατέρα της Λίζας, ότι είναι αγγλόφιλος και ως εκ τούτου αγνοεί τις ρωσικές παραδόσεις. Ο Μουρόμσκι, από τη δική του πλευρά, επισημαίνει την αναποτελεσματικότητα των παραδοσιακών μεθόδων που εφαρμόζει ο Μπερεστόφ.
Η ιστορία ξεκινά με την υπηρέτρια της Λίζας, τη Νάστια, να λέει στην κυρία της ότι θα πάει στο κτήμα των Μπερεστόφ καλεσμένη στη γιορτή μιας φίλης της που εργάζεται εκεί. Το βράδυ, μετά την επιστροφή της, η Νάστια περιγράφει τη γιορτή. Της λέει επίσης για τον Αλεξέι, ο οποίος μόλις έχει επιστρέψει από τις σπουδές του και επίσης παρευρέθηκε στη γιορτή. Η Λίζα κάνει πολλές ερωτήσεις στη Νάστια και ενδιαφέρεται πολύ για τον Αλεξέι, που έχει τη φήμη ενός πολύ γοητευτικού νεαρού. Θέλει να τον δει, γι' αυτό αποφασίζει να μεταμφιεσθεί σε χωριατοπούλα και να τον συναντήσει στο δάσος όπου ο νεαρός πηγαίνει συχνά για κυνήγι.[4]
Το επόμενο πρωί τον συναντά στο δάσος και μιλάνε. Η Λίζα του μιλάει σε μια αγροτική διάλεκτο και συστήνεται ως μια αγρότισσα που μαζεύει μανιτάρια στο δάσος, ονομάζεται Ακουλίνα και είναι η κόρη του σιδερά του χωριού. Ο Αλεξέι γοητεύεται από τη νεαρή κοπέλα και κανονίζουν και επόμενη συνάντηση. Της μαθαίνει να γράφει και να διαβάζει κι εκείνη μαθαίνει γρήγορα, σε δύο εβδομάδες. Οι δυο τους συναντιούνται ξανά και ξανά στο δάσος και γράφουν επίσης σύντομα γράμματα που αφήνουν σε ένα δέντρο.
Ένα πρωί, ο Μουρόμσκι καθώς κυνηγούσε πέφτει από το άλογό του, ο Μπερεστόφ βλέπει το περιστατικό και φροντίζει τον τραυματία στο σπίτι του. Οι δυο τους σταματούν τη μακροχρόνια έχθρα τους και ο Μουρόμσκι καλεί τον Μπερεστόφ και τον γιο του για δείπνο στο κτήμα του. Όταν η Λίζα το μαθαίνει, φοβάται ότι θα αποκαλυφθεί η ψεύτικη ταυτότητά της και ρωτά τον πατέρα της αν μπορεί να ντυθεί όπως θέλει για το δείπνο. Γνωρίζοντας τις φάρσες της, ο πατέρας της το επιτρέπει, έτσι ντύνεται περίεργα, χρησιμοποιεί τις κρέμες της Αγγλίδας γκουβερνάντας της και γίνεται αγνώριστη. Στο τραπέζι μιλάει μόνο γαλλικά, ο Αλεξέι δεν την αναγνωρίζει. [5]
Λίγο αργότερα, οι δύο πατέρες, για να επισφραγίσουν τη νέα τους φιλία, συμφωνούν να παντρέψουν τα παιδιά τους. Ο Αλεξέι, μαθαίνοντας τα νέα παίρνει την απόφασή του, γράφει αμέσως ένα γράμμα στην «Ακουλίνα» όπου της προτείνει να την παντρευτεί και μετά πηγαίνει στο κτήμα της οικογένειας Μουρόμσκι για να αρνηθεί το χέρι της Λίζας και να εξηγήσει στην ίδια ότι ο πατέρας του θέλει να τον αναγκάσει να την παντρευτεί, αλλά αυτός είναι ερωτευμένος με την Ακουλίνα.
Όταν μπαίνει στο σαλόνι των Μουρόμσκι, προς μεγάλη του έκπληξη βλέπει τη Λίζα να διαβάζει το γράμμα που είχε στείλει στην αγαπημένη του και έτσι συνειδητοποιεί την πραγματική της ταυτότητα. Η παρεξήγηση αίρεται και ο Αλεξέι και η Λίζα παντρεύονται.[6]
Μετάφραση στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η δεσποινίς χωριατοπούλα, μετάφραση: κ. Λύμπη, εκδόσεις, Μαρή και Κοροντζή, 1943 [7]
- Η δεσποινίς χωριατοπούλα, μετάφραση: Ανδρέας Σαραντόπουλος, εκδόσεις Ζαχαρόπουλος, 1990 σε συλλογή διηγημάτων του Πούσκιν. [8]
- Η δεσποινίς χωριατοπούλα, μετάφραση: Κώστας Μιλτιάδης, εκδόσεις Κοροντζή, 2005 στη συλλογή Τα διηγήματα της φωτιάς[9]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ . «navarino-s.blogspot.com/Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν: Μια θυελλώδης ιδιοφυΐα».
- ↑ . «kinoglaz.fr/index.php/La Demoiselle paysanne».
- ↑ . «old.hdk.cz/en/repertoar/polska-krev/Czech operetta Based on the short story The Squire's Daughter by Alexander Pushkin».
- ↑ . «babelio.com/livres/Pouchkine-La-Demoiselle-paysanne».
- ↑ . «gradesaver.com/tales-of-belkin/wikipedia/the-squires-daughter».
- ↑ . «rbth.com/education/alexander-pushkin-the-belkin-tales».
- ↑ . «alfeiosbooks.com/Η δεσποινίς χωριατοπούλα».
- ↑ . «politeianet.gr/books/pushkin-alexander-zacharopoulos-si-diigimata».
- ↑ . «biblionet.gr/titleinfo/Τα διηγήματα της φωτιάς».
|