Η άγρια αχλαδιά

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η άγρια αχλαδιά
ΣκηνοθεσίαΝουρί Μπιλγκέ Τζεϊλάν
ΣενάριοΝουρί Μπιλγκέ Τζεϊλάν
ΠρωταγωνιστέςSerkan Keskin, Hazar Ergüçlü, Ahmet Rifat Sungar, Murat Cemcir, Bennu Yıldırımlar, Öner Erkan και Özay Fecht
ΦωτογραφίαGökhan Tiryaki
ΜοντάζΝουρί Μπιλγκέ Τζεϊλάν
Πρώτη προβολή1  Ιουνίου 2018 (Τουρκία), 30  Νοεμβρίου 2018 (Ηνωμένο Βασίλειο) και 18  Ιουνίου 2020 (Γερμανία)
Διάρκεια188 λεπτά
ΠροέλευσηΤουρκία και Γαλλία[1]
Γλώσσατουρκικά

Η άγρια αχλαδιά (τουρκικά: Ahlat Ağacı‎‎) είναι μια τουρκική δραματική ταινία του 2018 σε σκηνοθεσία του Νουρί Μπιλγκέ Τζεϊλάν. Η ταινία επιλέχθηκε ως υποψήφια για Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών το 2018 [2] [3] καθώς και ως η υποψηφιότητα της Τουρκίας για το βραβείο καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας στα 91α Όσκαρ, αλλά δεν τελικά προτάθηκε από την επιτροπή. [4]

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σινάν είναι ένας επίδοξος νεαρός συγγραφέας που μόλις αποφοίτησε από το κολέγιο. Επιστρέφοντας στην πατρίδα του, το Τσαν, προσπαθεί να βρει τοπική χρηματοδότηση για να δημοσιεύσει το πρώτο του χειρόγραφο, το οποίο αποκαλεί "ιδιόμορφο μεταμυθιστόρημα αυτομυθοπλασίας", αλλά διαπιστώνει ότι δεν υπάρχει ενδιαφέρον. Ανακαλύπτει επίσης ότι ο εκκεντρικός πατέρας του, ο Ιντρίς, έχει ξανακυλύσει στον εθισμό του στα τυχερά παιχνίδια, μειώνοντας καταστροφικά την περιουσία και το όνομα της οικογένειας. Ανησυχώντας για τις προοπτικές της καριέρας του και όντας κοινωνικά απομονωμένος στην ιδιαίτερη πατρίδα του, ο Σινάν περιπλανιέται στην επαρχία συμμετέχοντας σε μια σειρά από δοκιμαστικές συνομιλίες με διάφορους συγγενείς και ντόπιους, μεταξύ των οποίων ένας φτασμένος συγγραφέας και δύο ιμάμηδες που έχουν διαφορετικές απόψεις για τη θέση της θρησκείας στον σύγχρονο κόσμο.

Τελικά, αηδιασμένος από τον εθισμό του Ιντρίς στον τζόγο και, καθώς υποψιάζεται ότι κλέβει χρήματα, ο Σινάν πουλάει το αγαπημένο σκυλί του πατέρα του για να βρει χρήματα να δημοσιεύσει το βιβλίο του. Στη συνέχεια, φεύγει από την πόλη για να εκτίσει την υποχρεωτική στρατιωτική του θητεία. Όταν επιστρέφει, διαπιστώνει ότι ο πατέρας του έχει εγκαταλείψει την οικογένειά του και τώρα ζει στην ύπαιθρο ως βοσκός. Οι δύο άνδρες επανασυνδέονται σε μια φιλική συνομιλία, κατά την οποία ο Ιντρίς αποκαλύπτει ότι έχει εγκαταλείψει τη μακροχρόνια δονκιχοτική του προσπάθεια να ανοίξει πηγάδι στην άνυδρη ιδιοκτησία του και ότι έχει διαβάσει και απολαύσει το βιβλίο του Σινάν, πράγμα που σημαίνει ότι είναι το μόνο άτομο που έχει κάνει κάτι τέτοιο. Σε μια σουρεαλιστική στιγμή, φαίνεται ότι ο Σινάν έχει κρεμαστεί στο εγκαταλελειμμένο πηγάδι, αλλά η ταινία έπειτα ξαφνικά δείχνει τον Ιντρίς να ξυπνάει. Ψάχνοντας τον γιο του που λείπει, πηγαίνει στο πηγάδι και βρίσκει τον Σινάν στον πάτο να συνεχίζει να σκάβει.

Διανομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Aydın Doğu Demirkol ως Σινάν [5]
  • Murat Cemcir ως Ιντρίς
  • Bennu Yıldırımlar ως μητέρα του Σινάν

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο σκηνοθέτης Νουρί Μπιλγκέ Τζείλάν αναφέρει ότι εμπνεύστηκε την ταινία από έναν πατέρα και έναν γιο που ήταν γείτονές του στο Τσανάκαλε της Τουρκίας, όπου μεγάλωσε. Ο γιος, Akın Aksu, συμφώνησε να συνεισφέρει στο σενάριο και να παίξει και έναν ρόλο στην ταινία. Το τελικό σενάριο προέρχεται κυρίως από τη ζωή του Aksu και τα δύο αυτοβιογραφικά του μυθιστορήματα, αν και ο Τζείλάν περιγράφει την ταινία ως εν μέρει βασισμένη στη σχέση του με τον δικό του πατέρα. Ο τίτλος της ταινίας προέρχεται από το διήγημα του Aksu με τίτλο Η μοναξιά της άγριας αχλαδιάς. [6]

Ο πρωταγωνιστής Aydın Doğu Demirkol δεν είχε ξαναπαίξει ποτέ σε ταινία και ο Τζείλάν τον βρήκε στο Facebook. Ο Τζείλάν τον περιέγραψε ως «τον πιο έξυπνο ηθοποιό που έχω γνωρίσει μέχρι σήμερα». [6]

Η ταινία γυρίστηκε κυρίως στην πόλη Τσανάκαλε και στην πόλη και στη γύρω περιοχή. Ο Δούρειος Ίππος στην προκυμαία του Τσανάκαλε, όπου κρύβεται ο Σινάν κατά τη διάρκεια ενός ονείρου, είναι μέρος των σκηνικών από την ταινία Τροία του 2004, που είχε ως βάση της την Ιλιάδα.

Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον ιστότοπο Rotten Tomatoes, το 94% από 80 κριτικές είναι θετικές και η μέση βαθμολογία είναι 8,4 / 10. Η κριτική της ιστοσελίδας αναφέρει: "Η άγρια αχλαδιά χρησιμοποιεί μια εμπειρία ενός νεαρού μετά την αποφοίτησή του, για να θέσει στοχαστικές και ενδιαφέρουσες ερωτήσεις σχετικά με τη ζωή στη σύγχρονη Τουρκία - και στον υπόλοιπο κόσμο". [7] Σύμφωνα με το Metacritic, που δίνει στην ταινία μέση βαθμολογία 86 στα 100 με βάση 21 κριτικές, η ταινία έτυχε «παγκόσμιας αναγνώρισης». [8] Ήταν μία από τις ταινίες με τις καλύτερες κριτικές που έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ των Καννών το 2018. [9]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Unifrance. 44847. Ανακτήθηκε στις 4  Ιουνίου 2019.
  2. «The 2018 Official Selection». Cannes Film Festival. 12 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2018. 
  3. Keslassy, Elsa (19 Απριλίου 2018). «Cannes Adds Lars von Trier's 'The House That Jack Built,' Sets Terry Gilliam's 'Don Quixote' as Closer». Variety. Penske Business Media. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2018. 
  4. Holdsworth, Nick (17 Αυγούστου 2018). «Oscars: Turkey Selects 'The Wild Pear Tree' for Foreign-Language Category». The Hollywood Reporter. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2018. 
  5. «Nuri Bilge Ceylan'ın Ahlat Ağacı filminde oynayan Doğu Demirkol kimdir?» (στα tr). Posta. 20 April 2018. http://www.posta.com.tr/nuri-bilge-ceylan-in-ahlat-agaci-filminde-oynayan-dogu-demirkol-kimdir-haberi-1408263. Ανακτήθηκε στις 27 April 2018. 
  6. 6,0 6,1 Ceylan, Nuri Bilge. Συνέντευξη με Michel Ciment, Yann Tobin. INTERVIEW WITH NURI BILGE CEYLAN. 15 May 2018.
  7. «The Wild Pear Tree (Ahlat agaci) (2018)». Rotten Tomatoes. Fandango Media. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  8. «The Wild Pear Tree Reviews». Metacritic. CBS Interactive. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2019. 
  9. Kimbell, Keith (19 Μαΐου 2018). «2018 Cannes Film Festival Recap & Reviews». Metacritic. CBS Interactive. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]