Ηχώ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Ηχώ (αποσαφήνιση).

Η ηχώ, (γεν. της ηχούς), κοινώς "αντίλαλος", αποτελεί ακουστικό φαινόμενο που οφείλεται στην ανάκλαση ηχητικών κυμάτων.

Όταν προ ενός πετάσματος, ή στερεού εμποδίου, παραχθούν ήχοι κάποιας έντασης και άνω, τότε τα διαδιδόμενα ηχητικά κύματα αυτών προσπίπτοντας στο εμπόδιο ανακλώνται γινόμενα έτσι αισθητά στο ανθρώπινο αυτί.

Σημειώνεται ότι το αισθητήριο όργανο ακοής του ανθρώπου μπορεί να διακρίνει σε χρόνο ενός δευτερολέπτου 10 διαδοχικούς επάλληλους ήχους. Έχοντας υπόψη ότι η ταχύτητα του ήχου στο 1/10 του δευτερολέπτου είναι 34 μέτρα, συνάγεται ότι, όταν το εμπόδιο βρίσκεται σε απόσταση τουλάχιστον 17 μ. τότε το αυτί αντιλαμβάνεται τόσο τον απευθείας ήχο όσο και τον εξ ανακλάσεως ο οποίος και λέγεται ηχώ. Όταν αυτή η απόσταση (των 17 μ.) είναι διπλάσια (34 μ), ή τριπλάσια (51 μ) τότε συλλαμβάνεται δισύλλαβος ή τρισύλλαβος ηχώ αντίστοιχα.

Αντίθετα όταν η απόσταση είναι μικρότερη των 17 μ. τότε ο απευθείας ήχος συγχέεται με τον εξ ανακλάσεως με συνέπεια να λαμβάνεται αυτός ενισχυμένος οπότε και γίνεται λόγος για αντήχηση.

Τέλος η ηχώ χαρακτηρίζεται πολλαπλή όταν ο ήχος επαναλαμβάνεται πολλές φορές φθίνουσας έντασης, γεγονός που οφείλεται σε πολλαπλές ανακλάσεις από εμπόδια που βρίσκονται σε διάφορες αποστάσεις, από τον ακροατή του φαινομένου.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]