Ζακ Μαρέν
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ζακ Μαρέν | |
|---|---|
| Γέννηση | 6 Ιουνίου 1877[1][2][3] Βρυξέλλες[4][5] |
| Θάνατος | 13 Φεβρουαρίου 1950[1][2] Νιβέλ[5] |
| Ιδιότητα | γλύπτης[1] και γλύπτης μεταλλίων |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ζακ Μαρέν (Jacques Marin, Βρυξέλλες 1877 – Νιβέλ 1950) ήταν Βέλγος γλύπτης. Σπούδασε, με αρκετές διακοπές των σπουδών του, από το 1889 ως το 1906 στη Βασιλική Ακαδημία των Βρυξελλών, ενώ έπαιρνε παράλληλα μέρος σε πολλούς επίσημους διαγωνισμούς. Κέρδισε το βραβείο της Βασιλικής Ακαδημίας των Βρυξελλών το 1895 και το 1901, καθώς και το τρίτο (1897, 1906) και το δεύτερο (1903) Βραβείο της Ρώμης (Prix de Rome).
Το ταλέντο του Ζακ Μαρέν σύντομα αναγνωρίστηκε, ενώ το ύφος των έργων του θυμίζει αυτό του Βέλγου γλύπτη Ζεφ Λαμπώ (Jef Lambeaux, 1852 - 1908). Ιδιαίτερη προτίμηση είχε σε γλυπτές απεικονίσεις γυναικών, παιδιών ή εφήβων. Παράλληλα με την καλλιτεχνική του δημιουργία, ο Ζακ Μαρέν είχε πλούσια ακαδημαϊκή καριέρα: διευθυντής της Ακαδημίας της βελγικής πόλης Τιρλεμόν (Tirlemont) από το 1912 ως το 1935, καθηγητής της Ακαδημίας των Βρυξελλών από το 1919 ως το 1947, καθώς και διευθυντής της Ακαδημίας από το 1941 ως το 1944.
Τα πιο αξιόλογα έργα του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στα πιο αξιόλογα έργα του, που βρίσκονται σε δημόσιους χώρους των Βρυξελλών, ανήκει το γλυπτό «Φιλανθρωπία, μητέρα με παιδιά» (Βασιλικό Πάρκο, Βρυξέλλες), σε λευκό μάρμαρο, όπου παριστάνεται μια μάνα να αγκαλιάζει στοργικά τα τρία παιδιά της. Ένα δεύτερο έργο του είναι η «Κρήνη του Βαρόνου Ορτά», που φιλοτεχνήθηκε από τον Ζακ Μαρέν το 1923 προς τιμήν του διάσημου Βέλγου αρχιτέκτονα Βικτόρ Ορτά (Victor Horta, 1861 - 1947). Αποτελείται από ένα ανάγλυφο σε γκρίζο μάρμαρο, με σαφείς αναφορές στο βελγικό στυλ της αρ-νουβώ, όπου απεικονίζονται δυο ναϊάδες να αδειάζουν ένα δοχείο με νερό, ενώ οι δυο πλευρές της βάσης του κοσμούνται με δυο μπρούντζινα παιδάκια (putti) πάνω σε γιγάντιες χελώνες.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 rkd
.nl /explore /artists /52633. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2016. - ↑ 2,0 2,1 «Jacques Marin». (Ολλανδικά) RKDartists. 52633.
- ↑ «Artists of the World Online» (Γερμανικά, Αγγλικά) K. G. Saur Verlag, Walter de Gruyter. Βερολίνο. 2009. 00093248.
- ↑ rkd
.nl /explore /artists /52633. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2016. - ↑ 5,0 5,1 www
.fine-arts-museum .be /nl /de-collectie /jacques-marin-de-lente. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2021.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Gwennaelle Gribaumont: “Bruxelles: 200 sculptures se racontent”, pp. 58 & 93, Editions Aparte, Bruxelles, 2008.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Jacques Marin (sculptor) στο Wikimedia Commons
|