Ζακ Ζακέ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ζακ Ζακέ | |
|---|---|
| Γέννηση | 1828[1] |
| Θάνατος | 1899[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βέλγιο |
| Ιδιότητα | γλύπτης |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ζακ Ζακέ (Αμβέρσα 1828 – Σαιν-Ζος-ταν-Νοόντ 1899) ήταν Βέλγος γλύπτης, αδελφός του επίσης γλύπτη Ζαν-Ζοζέφ Ζακέ, με τον οποίο συνεργάστηκε σ’ όλη του τη ζωή. Μαθήτευσε στο εργαστήριο του Βέλγου γλύπτη Λουί Ζεότ (1804 - 1884) στην Ακαδημία Καλών Τεχνών των Βρυξελλών (1843 – 1849).
Φιλοτέχνησε πολυάριθμα γλυπτά με παιδιά και νεαρά κορίτσια, καθώς και εκπληκτικές προτομές, μεταξύ των οποίων η πιο αξιόλογη είναι της διάσημης Ισπανίδας τραγουδίστριας Μαρία Γκαρθία-Μαλιμπράν (1808-1836). Ανάμεσα στα πιο γνωστά έργα του περιλαμβάνονται και οι ανάγλυφες συνθέσεις του αετώματος στο Χρηματιστήριο των Βρυξελλών, που φιλοτέχνησε το 1871.
Το αριστούργημα του Ζακ Ζακέ θεωρείται το Μνημείο του Αντουάν Βιέρτς (1881). Ο Αντουάν Ζοζέφ Βιέρτς (Ντινάν 1806 – Βρυξέλλες 1865) ήταν Βέλγος ζωγράφος, με φήμη εθνικού ζωγράφου στο Βέλγιο. Είχε φιλοτεχνήσει μεγάλων διαστάσεων ιστορικούς πίνακες, όπως «Οι Έλληνες και οι Τρώες μαχόμενοι για το σώμα του Πάτροκλου» (1836, Μουσείο Λιέγης). Πολλοί πίνακες του φυλάσσονται στο σπίτι –μουσείο, το οποίο κληροδότησε στην πόλη των Βρυξελλών.
Το Μνημείο Αντουάν Βιέρτς βρίσκεται στην κοινότητα Ιξέλ της ευρύτερης περιοχής των Βρυξελλών στην πλατεία Raymond Blycaerts. Είναι μια γλυπτική σύνθεση, με δύο αρχαιοπρεπείς γυναικείες μορφές, από τις οποίες η μία αποθέτει το στέφανο της αθανασίας στον τιμώμενο καλλιτέχνη και παράλληλα υψώνει προς τον ουρανό ένα κλαδί δάφνης, σύμβολο αθανασίας και δόξας. Από την άλλη πλευρά του μνημείου, μια καθισμένη γυναίκα κρατά στην αγκαλιά της μια υδρία, με τις τέφρες του διάσημου ζωγράφου. Ανάμεσα στις δύο γυναικείες φιγούρες, υπάρχει σε προφίλ απεικόνιση γλυπτό ανάγλυφο με τη μορφή του Αντουάν Βιέρτς, ενώ στα πόδια τους βρίσκονται τα σύνεργα ζωγραφικής και γλυπτικής του καλλιτέχνη. Στο κέντρο του μνημείου κυριαρχεί μια σπασμένη κολόνα, που συμβολίζει τον πρόωρο, μέσα στο απόγειο της δόξας του, θάνατο του ζωγράφου.
Αρχικά, το μνημείο προοριζόταν να τοποθετηθεί στη γενέτειρα του Αντουάν Βιέρτς, την πόλη Ντινάν του Βελγίου. Οι Αρχές της πόλης αρνήθηκαν την ανέγερση του μνημείου στην πόλη τους, το οποίο θεωρήθηκε πολύ κατώτερο της φήμης του διάσημου ζωγράφου. Τελικά, εγκαινιάστηκε η τοποθέτησή του στις 2 Οκτωβρίου 1881 στο προάστιο Ιξέλ των Βρυξελλών.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500197515. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Gwennaelle Gribaumont: “Bruxelles: 200 sculptures se racontent”, p. 55, Editions Aparte, Bruxelles, 2008.
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα, λήμμα «Βιέρτς, Αντουάν Ζοζέφ», τόμος 14, σελ. 215, Εκδόσεις Πάπυρος, Αθήνα, 1996.
|