Εφιάλτης (ταινία, 1944)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Εφιάλτης (ταινία 1944))
Εφιάλτης
(Gaslight)
ΣκηνοθεσίαΤζορτζ Κιούκορ[1][2][3]
ΠαραγωγήΆρθουρ Χόρνμπλοου τζούνιορ
ΣενάριοΤζον Βαν Ντρούτεν, Walter Reisch, Τζον Λ. Μπάλντερστον και Πάτρικ Χάμιλτον
Βασισμένο σεΤο φως του γκαζιού[4]
ΠρωταγωνιστέςΣαρλ Μπουαγιέ[2][3][5], Ίνγκριντ Μπέργκμαν[2][3][5], Τζόζεφ Κότεν[2][3][5], Μέι Γουίτι, Άντζελα Λάνσμπερι[2][6][7], Maude Fealy[7], Τέρι Μουρ[7], Barbara Everest[2][7], Emil Rameau[2][8][7], Χάλιγουελ Χόουμπς[2][7], Άρθουρ Μπλέικ[7], Edmund Breon[2][7], Heather Thatcher[2][7], Helen Flint[7], Λέοναρντ Κάρεϊ[7], Morgan Wallace[7], Άλεκ Κρεγκ[9], Gibson Gowland[9], Syd Saylor[9], Gary Gray[9], Αλ Φέργκιουσον[9], Jakob Gimpel και Γιουστάς Ουάιατ
ΜουσικήΜπρονίσουαφ Κάπερ
ΦωτογραφίαΤζόζεφ Ράτενμπεργκ
ΜοντάζΡαλφ Γουίντερς
Εταιρεία παραγωγήςMetro-Goldwyn-Mayer
ΔιανομήMetro-Goldwyn-Mayer, Netflix και iTunes
Πρώτη προβολή4  Μαΐου 1944 (Νέα Υόρκη και Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)[10], 30  Οκτωβρίου 1944 (Σουηδία)[10] και 16  Ιουνίου 1944 (Καναδάς)[11]
Διάρκεια114 λεπτά[12]
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
Σαρλ Μπουαγιέ και Ίνγκριντ Μπέργκμαν σε σκηνή της ταινίας

Το Εφιάλτης (Πρωτότυπος τίτλος: Gaslight), είναι Αμερικανικό ψυχολογικό θρίλερ του 1944 του Τζορτζ Κιούκορ, με πρωταγωνιστές την Ίνγκριντ Μπέργκμαν, τον Σαρλ Μπουαγιέ, τον Τζόζεφ Κότεν και την Άντζελα Λάνσμπερι στην πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση. Η ταινία αποτελεί ριμέικ της ομώνυμης αγγλικής ταινίας του 1940 και μεταφορά του θεατρικού έργου του Πάτρικ Χάμιλτον με τίτλο Angel Street.[13] Προτάθηκε για 7 βραβεία Όσκαρ και απέσπασε δύο, μεταξύ των οποίων και εκείνου του Α' γυναικείου ρόλου για την Ίνγκριντ Μπέργκμαν[14].

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αγγλία, βικτωριανή εποχή. Μετά τη δολοφονία της θείας της, η Πόλα Άλκουιστ (Ίνγκριντ Μπέργκμαν) στέλνεται στην Ιταλία προκειμένου να ξεχάσει το τραγικό συμβάν (το οποίο μένει ανεξιχνίαστο) και να σπουδάσει μουσική. Τα χρόνια περνούν και η Πόλα έχει ακολουθήσει τα χνάρια της θείας της, κάνοντας επιτυχία στον κόσμο της όπερας. Κάποια στιγμή γνωρίζεται με έναν μουσικό, μεγαλύτερο απ' αυτήν, τον Γκρέγκορι Αντόν (Σαρλ Μπουαγιέ) τον οποίο ερωτεύεται και έπειτα παντρεύεται. Η ευτυχία όμως είναι σύντομη για την Πόλα, καθώς ο σύζυγός της την πείθει να επιστρέψουν στο Λονδίνο και να ζήσουν στο σπίτι της θείας της. Η επιστροφή στο σπίτι σηματοδοτεί και την αλλαγή στη συμπεριφορά του Γκρέγκορι, ο οποίος προφασίζεται λόγους για να την κάνει να φανεί τρελή και της απαγορεύει συναναστοφές με τον έξω κόσμο. Η Πόλα παραμένει έγκλειστη και μόνη στο τεράστιο αυτό σπίτι με παρέα μια καιροσκόπο υπηρέτρια (Άντζελα Λάνσμπερι), όταν ο Γκρέγκορι φεύγει και την αφήνει μόνη τα βράδια χωρίς να της εξηγήσει το λόγο. Η νεαρή κοπέλα βουτηγμένη στην απόγνωση αγγίζει τα όρια της τρέλας, καθώς η άφιξή της στο Λονδίνο συνοδεύεται από παράξενα γεγονότα, για τα οποία δεν μπορεί να βρει εξηγήσεις (τα φώτα του γκαζιού που χαμηλώνουν μόνα τους, ήχοι που προέρχονται από τη σοφίτα, που υποτίθεται ότι είναι κλειστή, και αντικείμενα που χάνονται διά μαγείας). Είναι τρελή ή μήπως κάποιος άλλος προσπαθεί και θέλει να τη βγάλει τρελή για προσωπικούς λόγους; Έχοντας πλέον αποξενωθεί με το σύζυγό της, η μόνη της ελπίδα φαίνεται να είναι ένας νεαρός αστυνομικός Μπράιαν Κάμερον (Τζόζεφ Κότεν), ο οποίος δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για την εξιχνίαση του εγκλήματος της θείας της.

Βραβεία Όσκαρ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[14]

Βράβευση:

  • Α’ Γυναικείου Ρόλου – Ίνγκριντ Μπέργκμαν
  • Καλλιτεχνικής επιμέλειας σε ασπρόμαυρη ταινία – Σέντρικ Γκίμπονς, Γουίλιαμ Φεράρι, Έντγουιν Μ. Γουίλις & Πολ Χαλτσίνσκι

Υποψηφιότητα:

  • Καλύτερης Ταινίας – Άρθουρ Χόρνμπλόου
  • Α’ Ανδρικού Ρόλου – Σαρλ Μπουαγιέ
  • Β’ Γυναικείου Ρόλου – Άντζελα Λάνσμπερι
  • Διασκευασμένου Σεναρίου – Τζον Βαν Ντρούτεν, Γουόλτερ Ράις & Τζον Λ. Μπάλντερστον
  • Φωτογραφίας, Ασπρόμαυρη ταινία – Τζόζεφ Ράτενμπεργκ

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. www.imdb.com/title/tt0036855/. Ανακτήθηκε στις 7  Απριλίου 2016.
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 www.bbfc.co.uk/releases/murder-thornton-square. Ανακτήθηκε στις 7  Απριλίου 2016.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 stopklatka.pl/film/gasnacy-plomien-1944. Ανακτήθηκε στις 7  Απριλίου 2016.
  4. www.bfi.org.uk/news-opinion/news-bfi/lists/10-great-films-set-victorian-london. Ανακτήθηκε στις 11  Αυγούστου 2020.
  5. 5,0 5,1 5,2 www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=2748.html. Ανακτήθηκε στις 7  Απριλίου 2016.
  6. decine21.com/Peliculas/Luz-que-agoniza-4245. Ανακτήθηκε στις 7  Απριλίου 2016.
  7. 7,00 7,01 7,02 7,03 7,04 7,05 7,06 7,07 7,08 7,09 7,10 7,11 www.imdb.com/title/tt0036855/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 7  Απριλίου 2016.
  8. www.linternaute.com/cinema/film/3850/hantise/. Ανακτήθηκε στις 7  Απριλίου 2016.
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  10. 10,0 10,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt0036855/releaseinfo. Ανακτήθηκε στις 2  Αυγούστου 2017.
  11. (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt0036855/releaseinfo/. Ανακτήθηκε στις 12  Αυγούστου 2023.
  12. (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt0036855/technical. Ανακτήθηκε στις 2  Αυγούστου 2017.
  13. Horne, Philip (2008-10-04). «Thorold Dickinson's 1949 film The Queen of Spades has been called 'a masterpiece' by Martin Scorsese - so why is his work not better known? | Film». London: The Guardian. http://www.guardian.co.uk/film/2008/oct/04/art.film.thorolddickinson. Ανακτήθηκε στις 2009-05-30. 
  14. 14,0 14,1 «NY Times: Gaslight». NY Times. http://movies.nytimes.com/movie/19278/Gaslight/awards. Ανακτήθηκε στις 2008-12-18. 

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]