Ευτύχης Φυτράκης

Ο Ευτύχης Φυτράκης είναι Έλληνας νομικός. Γεννήθηκε το 1967 στα Χανιά (Κρήτης). Σπούδασε νομικά στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ειδικεύτηκε στο ποινικό δικαιο στα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης, Λειψίας και το Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ για αλλοδαπό και διεθνές ποινικό δίκαιο. Το 1997, αναγορεύτηκε διδάκτορας Νομικής ΑΠΘ ενώ το 2009 διεξήγαγε μεταδιδακτορική έρευνα στο Πανεπιστήμιο Γκίσσεν (Γερμανίας).

Ιδιαίτερα ασχολήθηκε εκτός από το ποινικό δίκαιο (ουσιαστικό, δικονομικό, σωφρονιστικό), με το δημόσιο δίκαιο και το δίκαιο της ψυχικής υγείας.

Έχει δημοσιεύσει μεγάλο αριθμό άρθρων σε επιστημονικά περιοδικά, συλλογικούς και τιμητικούς τόμους ενώ συμμετείχε σε ερευνητικά προγράμματα, στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Εξέδωσε τα βιβλία: Η απαγόρευση της αναδρομικότητας στην ποινική δικονομία, 1998, Τα ελεκτικά σώματα της διοίκησης, 2010, Ποινικός εγκλεισμός και δικαιώματα (επιμ., μαζί με το Β.Καρύδη), 2011, Αξιόποινες σεξουαλικές πράξεις, 2η έκδ. 2021 (μαζί με το Νίκο Παρασκευόπουλο), Αόρατες ποινές. Ευρωπαϊκή διάσταση-ελληνική προοπτική (επιμ.) 2018 Αρχειοθετήθηκε 2021-04-28 στο Wayback Machine.

Είναι δικηγόρος Αθηνών από το 1992 ενώ από το 1999 μέχρι το 2015 εργάστηκε στο Συνήγορο του Πολίτη ως ειδικός επιστήμονας. Από τον Μάρτιο του 2015 έως τον Ιούλιο του 2019 υπηρέτησε ως Γενικός Γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Διδάσκει από το 2001 στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.