Ευστάθεια ατμόσφαιρας

Στη Μετεωρολογία με τον όρο ευστάθεια ατμόσφαιρας νοούνται οι συνθήκες εκείνες κατά τις οποίες δεν παρατηρούνται φαινόμενα διέγερσης της κανονικής τιμής τόσο της βαροβαθμίδας, όσο και της θερμοβαθμίδας, δηλαδή δεν παρατηρούνται μεταφορές αερίων μαζών.

Επίσης ευσταθής λέγεται ο αέρας (ατμόσφαιρα) όταν η τιμή της κατακόρυφου θερμοβαθμίδας του (Κ.Θ.) είναι μικρότερη των 0,64°C / 100 m, γιατί η αναλογία αυτή αποκλείει τη δημιουργία ανοδικών ρευμάτων, δηλαδή «κατακόρυφου μεταφοράς».

Ακόμη συνθήκη εξαιρετικής ευστάθειας αποτελεί η παρά την επιφάνεια της Γης αναστροφή θερμοκρασίας ή θερμοκρασιακή αναστροφή, κατά την οποία ο ψυχρότερος αέρας, (κατά συνέπεια και ο βαρύτερος) βρίσκεται παρά την επιφάνεια και ο θερμότερος υπεράνω αυτού. Τούτο βεβαίως με την προϋπόθεση ότι δεν υπάρχουν αίτια που να επιφέρουν κατακόρυφη ανάμιξη του ψυχρού και θερμού αέρα.

Δείτε επίσης

• Ισορροπία ατμόσφαιρας
• Ατμοσφαιρική πίεση
• Θερμοκρασία ατμόσφαιρας

Πηγές

• "American Practical Navigator" H.O. No 9, U.S.Navy Hydrographic Office 1958
• "Admiralty Manual of Navigation" Volume II, - Her Magesty's Stationery Office, London 1960
• "Meteorology for Mariners Met O. 593, - Her Magesty's Stationery Office, London 1967
• "Ναυτική Μετεωρολογία" Χ. Περογιαννάκη, ταξίαρχου Π.Α. τ. Γενικού Διευθυντπου ΕΜΥ, - Ίδρυμα Ευγενίδου 1974, Αθήνα.