Εμμανουήλ Παπαδόπουλος
| Εμμανουήλ Παπαδόπουλος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1765[1] |
| Θάνατος | 11ιουλ. / 23 Ιουνίου 1810γρηγ.[2] Σούμεν |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | υποστράτηγος |
| Πόλεμοι/μάχες | Ρωσοτουρκικός πόλεμος |
Ο Εμμανουήλ Παπαδόπουλος (ρωσ.Эмануил Григорьевич Папандопуло, ; — 1810 ) ήταν Ρώσος Υποστράτηγος.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Παπαδόπουλος γεννήθηκε στην Κω περί το 1760. Όταν οι Ρώσοι εκκένωσαν τα νησιά που είχαν καταλάβει κατά την διάρκεια των Ορλωφικών, τους ακολούθησε στη Ρωσία. Σπούδασε στο Ελληνικό Γυμνάσιο επί της Σχολής Μηχανικού και Πυροβολικού. Αποφοίτησε το 1781 με βαθμό αξιωματικού. Κατά τη διάρκεια του Ρωσο-τουρκικού πολέμου 1787-1792 συμμετείχε στην Πολιορκία του Οτσάκοφ. Σε αναγνώριση των ικανοτήτων του μεταφέρθηκε στο Γενικό Επιτελείο.
Μετά το πέρας της ειρήνης με την Πύλη, συνοδεύει την Ρώσικη πρεσβεία στην Κωνσταντινούπολη. Το 1803, οργανώνει τάγμα από τη φρουρά του Κάμενετς, με το οποίο και με 12 πυροβόλα το 1804 πήγε στην Κέρκυρα, όπου οργανώνει τον τακτικό στρατό της Επτανήσου Πολιτείας.
Την ίδια χρονιά έλαβε τον βαθμό του υποστρατήγου. Το 1805 ίδρυσε την Ελληνική Λεγεώνα, επικεφαλής της οποίας, με την ρωσική μοίρα του στόλου, έπλευσε στη Νάπολη και το 1806 ήταν επικεφαλής των ρωσικών στρατευμάτων στην Μάχη του Μπόκα ντι Καττάρο. Διακρίθηκε στην επίθεση κατά του Καστέλ Νουόβο και μετά από 7 ώρες μάχης το κατέλαβε (19 Σεπτεμβρίου 1806). Τον Δεκέμβριο του 1806 τοποθετήθηκε επικεφαλής του σύνταγματος Κολυβάνσκι και όλων των ελληνικών δυνάμεων και αντιμετωπίζει με επιτυχία τον Αλή Πασά.
Στο κάστρο της Πάργας το 1807 οργάνωσε άλλες τρεις λεγεώνες των Ελλήνων και κατόπιν οργάνωσε την άμυνα της Αγίας Μαύρας (Λευκάδα) που απείλησε με επίθεση ο Αλή Πασάς.[3] Εδώ έλαβε μέρος στο γλέντι που οργάνωσαν οι κλέφτες, όπου ο Κατσαντώνης δίνοντας του ένα κομμάτι σπληνάντερο τού λέει:- «Πάρε το στρατηγέ, όποιος τρώει από δαύτο ποτέ δεν πεθαίνει –Και γιατί δεν πεθαίνει, ρωτάει ο Παπαδόπουλος. Γιατί σκοτώνεται από βόλι πολεμώντας τους Τούρκους. Και εμείς λογαριάζουμε πως αυτοί δεν έχουν πεθάνει.» [4]. Τα λόγια του Κατσαντώνη σταθήκαν προφητικά. Μετά την Ειρήνη του Τιλσίτ επέστρεψε με το σύνταγμά του από τις αυστριακές κτήσεις στη Ρωσία. Όντας αργότερα στο στρατό της Μολδαβίας, διακρίθηκε στον Ρωσο-τουρκικό πόλεμο 1806—1812 , και σκοτώθηκε τον Ιούνιο του 1810 στην Σούμλα της Βουλγαρίας. Η κόρη του, Μαρία (πέθανε στην Οδησσό, τον Ιανουάριο του 1873), ήταν γνωστή στην Οδησσό για την φιλανθρωπία της και τα σχετικά με αυτήν έργα της.
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Папандопуло»
- ↑ «Папандопуло (Попандопуло), Эммануил Григорьевич» (Ρωσικά)
- ↑ [Παναγιώτης Πασπαλιάρης , «Μεγάλοι Έλληνες – τομ.Α, Ιωάννης Καποδίστριας»,ISBN 978-960-6845-32-1,σελ.45-46]
- ↑ [ Δημήτρης Φωτιάδης, «Η Επανάσταση του Εικοσιένα» τομ.Α, ΜΕΛΙΣΣΑ 1971, σελ.128]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κλοκάτσεφ, Π. (1902). «Папандопуло (Попандопуло), Эммануил Григорьевич» (στα ρωσικά). Русский биографический словарь. 13. Αγία Πετρούπολη: тип. И. Н. Скороходова, σελ. 302. https://ru.wikisource.org/wiki/%D0%A0%D0%91%D0%A1/%D0%92%D0%A2/%D0%9F%D0%B0%D0%BF%D0%B0%D0%BD%D0%B4%D0%BE%D0%BF%D1%83%D0%BB%D0%BE_(%D0%9F%D0%BE%D0%BF%D0%B0%D0%BD%D0%B4%D0%BE%D0%BF%D1%83%D0%BB%D0%BE),_%D0%AD%D0%BC%D0%BC%D0%B0%D0%BD%D1%83%D0%B8%D0%BB_%D0%93%D1%80%D0%B8%D0%B3%D0%BE%D1%80%D1%8C%D0%B5%D0%B2%D0%B8%D1%87.