Εκλογές στον Άγιο Χριστόφορο και Νέβις

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στον Άγιο Χριστόφορο και Νέβις διεξάγονται εκλογές για την ανάδειξη των μελών της Εθνοσυνέλευσης (National Assembly of Saint Kitts and Nevis), η οποία αποτελείται από 15 μέλη. Τα 11 μέλη της εκλέγονται για πενταετή θητεία σε μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες, 3 διορίζονται και ένα μέλος είναι εξ οφίτσιο. Το πολιτικό σύστημα που κυριαρχεί είναι ο δικομματισμός, κάτι που μεταφράζεται στην ύπαρξη 2 κυρίαρχων πολιτικών κομμάτων και στην μεγάλη δυσκολία να σχηματιστεί κυβέρνηση από ένα οποιοδήποτε τρίτο κόμμα.

Πρόσφατες εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2022[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Γενικές εκλογές στον Άγιο Χριστόφορο και Νέβις 2022

Ιστορικό εκλογών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πριν την ανεξαρτησία (1952-1983)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1952[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η χώρα ήταν αποικία του Βρετανικού Στέμματος με την ονομασία Άγιος Χριστόφορος-Νέβις-Ανγκουίλλα όταν διεξήχθησαν εκλογές στις 6 Οκτωβρίου 1952. Στις εκλογές εκείνες το μοναδικό κόμμα που έλαβε μέρος ήταν το Εργατικό Κόμμα Αγίου Χριστόφορου-Νέβις-Ανγκουίλλας και κέρδισε και τις 8 έδρες.[1] Ήταν οι πρώτες εκλογές στις οποίες δικαίωμα ψήφου δόθηκε σε όλες και όλους.[2]

Κόμμα Ψήφοι % Έδρες
Εργατικό Κόμμα Αγίου Χριστόφορου-Νέβις-Ανγκουίλλας 11.016 84,7 8
Ανεξάρτητοι 1.990 15,3 0
Άκυρα/λευκά 261 – –
Σύνολο 13.267 100 8
Πηγή: Nohlen

1957[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι επόμενες γενικές εκλογές διεξήχθησαν στις 6 Νοεμβρίου 1957.[1] Το Εργατικό Κόμμα κέρδισε τις 5 από τις συνολικά 8 έδρες. Στις 905 ψήφους περιορίστηκε το Δημοκρατικό Κόμμα του Αγίου Χριστόφορου, το οποίο δεν κέρδισε καμία έδρα.

1961[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις γενικές εκλογές που διενεργήθηκαν στις 16 Νοεμβρίου 1961 οι Εργατικοί διατηρήθηκαν στην εξουσία, εξασφαλίζοντας 7 έδρες επί συνόλου 10.Το Ενωτικό Εθνικό Κίνημα έλαβε 2 έδρες.

Κόμμα Ψήφοι % Έδρες +/-
Εργατικό Κόμμα Αγίου Χριστόφορου-Νέβις-Ανγκουίλλας 7.808 64,5 7 +2
Πολιτική Κίνηση του Λαού 1.346 11,1 0 Νέο
Ενωτικό Εθνικό Κίνημα 876 7,3 2 Νέο
Ανεξάρτητοι 2.079 17,2 1 -2
Άκυρα/λευκά – – –
Σύνολο 12.109 100 10 +2
Πηγή: Nohlen

1966, 1971 και 1975[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις επόμενες εκλογές στις 25 Ιουλίου 1966 οι Εργατικοί έλαβαν ξανά 7 έδρες από τις συνολικά 10. Η συμμετοχή στις εκλογές ήταν 70,2%.[3] Το Λαϊκό Κίνημα Δράσης εισήλθε για πρώτη φορά στη Βουλή, παίρνοντας 2 έδρες, ενώ οι ανεξάρτητοι απέτυχαν να πάρουν έδρα. Στις 10 Μαΐου 1971 οι εκλογές έδωσαν τη νίκη για άλλη μία φορά στους Εργατικούς με 7 επί συνόλου 9 εδρών και τη συμμετοχή να διαμορφώνεται στο 87,9%.[3] Για πρώτη φορά κέρδισε έδρα (μία) το κόμμα του Νέβις Κόμμα για την Αναμόρφωση του Νέβις. Οι γενικές εκλογές του 1975 έγιναν την 1η Δεκεμβρίου και είχαν ως αποτέλεσμα τη νίκη του Εργατικού Κόμματος με 7 έδρες από τις 9 συνολικά. Το 72% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων προσήλθαν στις κάλπες.[3] Οι ανεξάρτητοι δεν κέρδισαν καμία έδρα, ενώ 2 έδρες πήρε το Λαϊκό Κίνημα Δράσης.

1980[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι εκλογές του 1980 που έγιναν στις 18 Φεβρουαρίου, ήταν οι τελευταίες πριν την ανεξαρτησία της χώρας από το Ηνωμένο Βασίλειο, το 1983. Παρότι το Εργατικό Κόμμα Αγίου Χριστόφορου και Νέβις κέρδισε την πλειοψηφία των εδρών, κατέστη δυνατό να σχηματιστεί κυβέρνηση συνασπισμού από το Λαϊκό Κίνημα Δράσης με πρωθυπουργό τον ηγέτη του PAM, Κένεντι Σίμοντς.[4] Η συμμετοχή ήταν 74,6%.[5]

Κόμμα Ψήφοι % Έδρες +/-
Εργατικό Κόμμα Αγίου Χριστόφορου και Νέβις 7.355 50,0 4 -3
Λαϊκό Κίνημα Δράσης 4.990 33,9 3 +1
Κόμμα για την Αναμόρφωση του Νέβις 2.356 16,0 2 +2
Ανεξάρτητοι 6 0,0 0 0
Άκυρα/λευκά 143 – – –
Σύνολο 14.850 100 9 0
Πηγή: Nohlen

Εκλογές (1983-σήμερα)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1984[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με μεγάλη συμμετοχή (77,7%) διεξήχθησαν οι πρώτες εκλογές μετά την ανεξαρτησία, στις 25 Ιουλίου 1984. Το αποτέλεσμα ήταν νικηφόρο για το Λαϊκό Κίνημα Δράσης, το οποίο κατέλαβε τις 6 από τις συνολικά 9 έδρες στην εθνοσυνέλευση.[5]

Κόμμα Ψήφοι % Έδρες +/-
Λαϊκό Κίνημα Δράσης 8.596 47,6 6 +3
Εργατικό Κόμμα Αγίου Χριστόφορου και Νέβις 7.463 41,3 2 +2
Κόμμα για την Αναμόρφωση του Νέβις 1.830 10,1 3 +1
Προοδευτικό Φιλελεύθερο Κόμμα 144 0,8 0 Νέο
Kelsick and Wilkin Monopoly Breakers 32 0,2 0 Νέο
Άκυρα/λευκά 70 – – –
Σύνολο 18.135 100 11 +2
Πηγή: Nohlen

1989[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις εκλογές που έγιναν στις 21 Μαρτίου 1989 νίκησε ξανά το Λαϊκό Κίνημα Δράσης, λαμβάνοντας 6 από τις συνολικά 11 έδρες. Οι Εργατικοί και το Κόμμα για την Αναμόρφωση του Νέβις έλαβαν από 2 έδρες. Το πρωτοεμφανιζόμενο Κίνημα Ανήσυχων Πολιτών έλαβε 6,4% και 1 έδρα.

Party Ψήφοι % Έδρες +/-
Λαϊκό Κίνημα Δράσης 8.090 45,4 6 0
Εργατικό Κόμμα Αγίου Χριστόφορου και Νέβις 6.642 37,3 2 0
Κόμμα για την Αναμόρφωση του Νέβις 1.948 10,9 2 -1
Κίνημα Ανήσυχων Πολιτών 1.135 6,4 1 Νέο
Προοδευτικό Φιλελεύθερο Κόμμα 12 0,1 0 0
Kelsick and Wilkin Monopoly Breakers 4 0,0 0 0
Άκυρα/λευκά – – –
Σύνολο 17.831 100 11 0
Πηγή: Nohlen

1993[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 29 Νοεμβρίου 1993 διεξήχθησαν γενικές εκλογές και κανένα κόμμα δεν κατάφερε να συγκεντρώσει την αυτοδυναμία. Παρότι το Εργατικό Κόμμα κέρδισε τις περισσότερες ψήφους, παρέμεινε στην εξουσία το Λαϊκό Κίνημα Δράσης.[6] Η συμμετοχή ήταν 64,4%.[5]

Κόμμα Ψήφοι % Έδρες +/-
Εργατικό Κόμμα Αγίου Χριστόφορου και Νέβις 8.405 43,8 4 +2
Λαϊκό Κίνημα Δράσης 6.449 33,6 4 -2
Κίνημα Ανήσυχων Πολιτών 2.100 10,9 2 +1
Κόμμα για την Αναμόρφωση του Νέβις 1.641 8,5 1 -1
Ενωτικό Λαϊκό Κόμμα 605 3,1 0 Νέο
Ανεξάρτητοι 1 0,0 0 Νέο
Άκυρα/λευκά 55 – – –
Σύνολο 19.256 100 11 0
Πηγή: Nohlen

1995[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Εργατικοί κέρδισαν τις εκλογές που διεξήχθησαν στις 3 Ιουλίου 1995. Επί συνόλου 11 εδρών , το Εργατικό Κόμμα κέρδισε τις 7 και πρωθυπουργός ανέλαβε ο Ντένζιλ Ντάγκλας, εγκαινιάζοντας την 20ετή διακυβέρνησή του. Η συμμετοχή στις εκλογές ήταν 68,4%.[5]

Party Ψήφοι % Έδρες +/-
Εργατικό Κόμμα Αγίου Χριστόφορου και Νέβις 10.662 49,2 7 +3
Λαϊκό Κίνημα Δράσης 7.530 34,7 1 -3
Κίνημα Ανήσυχων Πολιτών 1.777 8,2 2 0
Κόμμα για την Αναμόρφωση του Νέβις 1.521 7,0 1 0
Ενωτικό Λαϊκό Κόμμα 71 0,3 0 0
Ανεξάρτητοι 3 0,0 0 0
Άκυρα/λευκά 126 – – –
Σύνολο 21.690 100 11 0
Πηγή: Nohlen

2000[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 6 Μαρτίου 2000 έγιναν οι επόμενες εκλογές. Οι Εργατικοί του πρωθυπουργού Ντάγκλας κέρδισαν για μία ακόμη φορά τη νίκη, εξασφαλίζοντας 8 έδρες επί συνόλου 11, με την προσέλευση στις κάλπες να διαμορφώνεται στο 64,2%.[5]

Κόμμα Ψήφοι % Έδρες +/-
Εργατικό Κόμμα Αγίου Χριστόφορου και Νέβις 11.762 53,6 8 +1
Λαϊκό Κίνημα Δράσης 6.462 29,6 0 -1
Κίνημα Ανήσυχων Πολιτών 1.901 8,7 2 0
Κόμμα για την Αναμόρφωση του Νέβις 1.710 7,8 1 0
Άκυρα/λευκά 108 – – –
Σύνολο 21.949 100 11 0
Πηγή: Nohlen

2004[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι επόμενες γενικές εκλογές έγιναν στις 24 Οκτωβρίου 2004 και νικητής αναδείχθηκε ξανά το κυβερνών Εργατικό Κόμμα, με ποσοστό άνω του 50% των ψήφων και 7 από τις συνολικά 11 έδρες στην εθνοσυνέλευση.[7]

ε • σ 
Κόμματα

Ψήφοι

% Έδρες
Εργατικό Κόμμα Αγίου Χριστόφορου και Νέβις 11.426 50,6 7
Λαϊκό Κίνημα Δράσης 7.161 31,7 1
Κίνημα Ανήσυχων Πολιτών 1.982 8,8 2
Κόμμα για την Αναμόρφωση του Νέβις 1.688 7,5 1
Ενωμένο Κόμμα Εθνικής Ενδυνάμωσης 263 1,2 -
Διορισμένα μέλη (γερουσιαστές) 3
Μέλος εξ οφίτσιο (ο Γενικός Εισαγγελέας) 1
Σύνολο (συμμετοχή %)   15
Πηγή: Adam Carr

2010[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις πρόωρες εκλογές του 2010, το Εργατικό Κόμμα (SKNLP) του πρωθυπουργού Ντένζιλ Ντάγκλας εξελέγη για τέταρτη συνεχή φορά. Στον Άγιο Χριστόφορο, το SKNLP κέρδισε 6 επί συνόλου 8 εδρών και το Λαϊκό Κίνημα Δράσης (PAM) εξέλεξε δυο βουλευτές. Ο Ντένζιλ Ντάγκλας διατήρησε την έδρα του με διαφορά 1.905 ψήφων με 179[8]. Στο Νέβις το Κίνημα των Ανήσυχων Πολιτών (CCM) κέρδισε δυο έδρες με το Κόμμα για την Αναμόρφωση του Νέβις (NRP) να λαμβάνει την τρίτη έδρα[9].

ε • σ  Εθνοσυνέλευση του Αγίου Χριστόφορου και Νέβις, 25 Ιανουαρίου 2010
Κόμματα Ψήφοι % Έδρες
Εργατικό Κόμμα Αγίου Χριστόφορου και Νέβις 12.227 46,96 6
Λαϊκό Κίνημα Δράσης 8.393 32,24 2
Κίνημα Ανήσυχων Πολιτών 2.860 10,99 2
Κόμμα για την Αναμόρφωση του Νέβις 2.539 9,75 1
Ανεξάρτητοι 16 0,06 —
Διορισμένα μέλη (γερουσιαστές) 3
Ex-officio μέλος (ο γενικός εισαγγελέας) 1
Σύνολο (συμμετοχή 81,24 %) 26.035 100 15
Πηγές: ZIZ News SKN Vibes.com

2015[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Γενικές εκλογές στον Άγιο Χριστόφορο και Νέβις 2015

Στις εκλογές που έγιναν στις 16 Φεβρουαρίου 2015 ο συνασπισμός της αντιπολίτευσης Ομάδα Ενότητα κέρδισε τις εκλογές με 7 έδρες επί συνόλου 11 στην Εθνοσυνέλευση και αποχώρησε από την πρωθυπουργία έπειτα από 20 χρόνια ο πρωθυπουργός Ντένζιλ Ντάγκλας.[10] Ο Χάρις ορκίστηκε πρωθυπουργός στις 18 Φεβρουαρίου.[11]

2020[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Γενικές εκλογές του Αγίου Χριστόφορου και Νέβις (2020)

Ομοσπονδιακές εκλογές 1958[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις ομοσπονδιακές εκλογές που έγιναν στις Δυτικές Ινδίες στις 25 Μαρτίου 1958, 2 έδρες κατέλαβε στον Άγιο Χριστόφορο-Νέβις-Ανγκουίλλα το κόμμα WIFLP (Εργατικό Κόμμα της Ομοσπονδίας των Δυτικών Ινδιών).*[12]

Δημοψηφίσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μόνο στο νησί Νέβις έχουν διεξαχθεί 2 δημοψηφίσματα για την ανεξαρτησία.

1977[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρώτο δημοψήφισμα στο Νέβις ήταν ανεπίσημο και διεξήχθη στις 18 Αυγούστου 1977.[13] Οργανώθηκε από το Κόμμα για την Αναμόρφωση του Νέβις και σε αυτό τάχθηκαν με συντριπτική πλειοψηφία (99,66%) υπέρ της ανεξαρτησίας. Ωστόσο, το αποτέλεσμα κηρύχθηκε άκυρο από την εθνική κυβέρνηση.

Επιλογή Ψήφοι %
Υπέρ 4.193 99,66
Κατά 14 0,34
Άκυρα/λευκά 13 –
Σύνολο 4.220 100
Εγγεγραμμένοι/συμμετοχή 6.785 57,99
Πηγή: Direct Democracy

1998[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με βάση το Άρθρο 113 του Συντάγματος του 1983, το νησί Νέβις έχει το δικαίωμα να αποσπαστεί μονομερώς από τον Άγιο Χριστόφορο και Νέβις εάν σε ένα δημοψήφισμα επιτευχθεί πλειοψηφία των 2/3.[13]

Το δημοψήφισμα διεξήχθη στις 10 Αυγούστου 1998. Παρότι το 62% υπερψήφισε την πρόταση για ανεξαρτησία, δεν επιτεύχθηκε η απαιτούμενη πλειοψηφία των δύο τρίτων.[14][15]

Επιλογή Ψήφοι %
Υπέρ 2.427 61,83
Κατά 1.498 38,17
Άκυρα/λευκά 10 –
Σύνολο 3.935 100
Εγγεγραμμένοι/συμμετοχή 6.785 57,99
Πηγή: Direct Democracy


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 Nohlen, D (2005) Elections in the Americas: A data handbook, Volume I, p574 ISBN 978-0-19-928357-6
  2. ↑ Nohlen, p569
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Nohlen, p576
  4. ↑ Nohlen, p570
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Nohlen, p. 577
  6. ↑ Nohlen, D (2005) Elections in the Americas: A data handbook, Volume I, p574 ISBN 978-0-19-928357-6
  7. ↑ Freedom House Αρχειοθετήθηκε 2015-03-27 στο Wayback Machine., Saint Kitts and Nevis, ανάκτηση 21-2-2015.
  8. ↑ ZIZ Αρχειοθετήθηκε 2011-07-16 στο Wayback Machine., St. Kitts Nevis Labour Party elected to a fourth consecutive term in office -Two new comers on the Labour Party Parliamentary slate and one more for the opposition, 26 Ιανουαρίου 2010.
  9. ↑ Dominica News, Labour Party wins fourth term in St. Kitts-Nevis general elections, 25 Ιανουαρίου 2010.
  10. ↑ Labour loses St Kitts and Nevis election, ending 20 years in government, The Guardian, 18-2-2015.
  11. ↑ Caricom Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine., Dr. Timothy Harris – new St. Kitts-Nevis Prime Minister, 19 Φεβρουαρίου 2015.
  12. ↑ «Caribbean Elections - West Indies Federation». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2015. 
  13. ↑ 13,0 13,1 Nevis (St Kitts and Nevis), 18 August 1977: Separation from St Kitts Direct Democracy (Γερμανικά)
  14. ↑ 1998 Referendum Political Database of the America
  15. ↑ Election Profile Αρχειοθετήθηκε 2019-03-08 στο Wayback Machine. IFES
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Εκλογές_στον_Άγιο_Χριστόφορο_και_Νέβις&oldid=10345443"