Πύργος του Λεχουρίτη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
δρθ. τίτλου (μοραγιάννης = mora + ayan στα Τούρκικα)
Γραμμή 2: Γραμμή 2:
Ο '''Πύργος του Λεχουρίτη''' είναι οχυρή μεταβυζαντινή κατοικία που ανήκε στον οπλαρχηγό [[Γεώργιος Λεχουρίτης|Γεώργιο Λεχουρίτη]] (Παπαδόπουλο) και βρίσκεται στο χωριό [[Λεχούρι Αχαΐας|Λεχούρι]] 43 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά των [[Καλάβρυτα|Καλαβρύτων]]. Σήμερα σώζεται σε άριστη κατάσταση και ένα τμήμα του λειτουργεί σαν ιστορικό και λαογραφικό μουσείο.
Ο '''Πύργος του Λεχουρίτη''' είναι οχυρή μεταβυζαντινή κατοικία που ανήκε στον οπλαρχηγό [[Γεώργιος Λεχουρίτης|Γεώργιο Λεχουρίτη]] (Παπαδόπουλο) και βρίσκεται στο χωριό [[Λεχούρι Αχαΐας|Λεχούρι]] 43 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά των [[Καλάβρυτα|Καλαβρύτων]]. Σήμερα σώζεται σε άριστη κατάσταση και ένα τμήμα του λειτουργεί σαν ιστορικό και λαογραφικό μουσείο.


Η ιστορία του πύργου ξεκινά το [[1740]], όταν ο Αναγνώστης Λεχουρίτης διορίστηκε ως [[Μοραγιάννης]] από τους Τούρκους. Τότε αποφασίστηκε το χτίσιμο του πύργου που τελικά ολοκληρώθηκε το [[1790]]. Κατά τη διάρκεια της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Επανάστασης]] στον πύργο αυτό έμεινε έγκλειστος (ως αιχμάλωτος) ο Τούρκος διοικητής των [[Καλάβρυτα|Καλαβρύτων]] Ιμπραήμ Αρναούτογλου μαζί με την κόρη του Αϊσέ μετά την απελευθέρωση των [[Καλάβρυτα|Καλαβρύτων]] στις [[21 Μαρτίου]] του [[1821]]. Το [[1840]] επισκέφτηκαν το [[Λεχούρι]] ο βασιλιάς [[Όθων Α΄ της Ελλάδας|Όθωνας]] με την βασίλισσα [[Αμαλία της Ελλάδος|Αμαλία]] προκειμένου να γνωρίσουν από κοντά τον τότε ιδιοκτήτη του πύργου οπλαρχηγό [[Γεώργιος Λεχουρίτης|Γεώργιο Λεχουρίτη]]. Το [[1854]] ο [[Γεώργιος Λεχουρίτης]] προσβλήθηκε από χολέρα και πέθανε. Από τότε ο πύργος έμεινε ακατοίκητος μέχρι το [[1905]] που αγοράστηκε από τον Ανδρέα Πορετσάνο. Το [[1990]] ο πύργος ανακαινίστηκε πλήρως και ένα τμήμα του μετατράπηκε σε ιστορικό και λαογραφικό μουσείο.
Η ιστορία του πύργου ξεκινά το [[1740]], όταν ο Αναγνώστης Λεχουρίτης διορίστηκε ως [[μοραγιάνης]] από τους Τούρκους. Τότε αποφασίστηκε το χτίσιμο του πύργου που τελικά ολοκληρώθηκε το [[1790]]. Κατά τη διάρκεια της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Επανάστασης]] στον πύργο αυτό έμεινε έγκλειστος (ως αιχμάλωτος) ο Τούρκος διοικητής των [[Καλάβρυτα|Καλαβρύτων]] Ιμπραήμ Αρναούτογλου μαζί με την κόρη του Αϊσέ μετά την απελευθέρωση των [[Καλάβρυτα|Καλαβρύτων]] στις [[21 Μαρτίου]] του [[1821]]. Το [[1840]] επισκέφτηκαν το [[Λεχούρι]] ο βασιλιάς [[Όθων Α΄ της Ελλάδας|Όθωνας]] με την βασίλισσα [[Αμαλία της Ελλάδος|Αμαλία]] προκειμένου να γνωρίσουν από κοντά τον τότε ιδιοκτήτη του πύργου οπλαρχηγό [[Γεώργιος Λεχουρίτης|Γεώργιο Λεχουρίτη]]. Το [[1854]] ο [[Γεώργιος Λεχουρίτης]] προσβλήθηκε από χολέρα και πέθανε. Από τότε ο πύργος έμεινε ακατοίκητος μέχρι το [[1905]] που αγοράστηκε από τον Ανδρέα Πορετσάνο. Το [[1990]] ο πύργος ανακαινίστηκε πλήρως και ένα τμήμα του μετατράπηκε σε ιστορικό και λαογραφικό μουσείο.


==Δείτε επίσης==
==Δείτε επίσης==

Έκδοση από την 14:04, 29 Μαρτίου 2021

Ο Πύργος του Λεχουρίτη είναι οχυρή μεταβυζαντινή κατοικία που ανήκε στον οπλαρχηγό Γεώργιο Λεχουρίτη (Παπαδόπουλο) και βρίσκεται στο χωριό Λεχούρι 43 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά των Καλαβρύτων. Σήμερα σώζεται σε άριστη κατάσταση και ένα τμήμα του λειτουργεί σαν ιστορικό και λαογραφικό μουσείο.

Η ιστορία του πύργου ξεκινά το 1740, όταν ο Αναγνώστης Λεχουρίτης διορίστηκε ως μοραγιάνης από τους Τούρκους. Τότε αποφασίστηκε το χτίσιμο του πύργου που τελικά ολοκληρώθηκε το 1790. Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης στον πύργο αυτό έμεινε έγκλειστος (ως αιχμάλωτος) ο Τούρκος διοικητής των Καλαβρύτων Ιμπραήμ Αρναούτογλου μαζί με την κόρη του Αϊσέ μετά την απελευθέρωση των Καλαβρύτων στις 21 Μαρτίου του 1821. Το 1840 επισκέφτηκαν το Λεχούρι ο βασιλιάς Όθωνας με την βασίλισσα Αμαλία προκειμένου να γνωρίσουν από κοντά τον τότε ιδιοκτήτη του πύργου οπλαρχηγό Γεώργιο Λεχουρίτη. Το 1854 ο Γεώργιος Λεχουρίτης προσβλήθηκε από χολέρα και πέθανε. Από τότε ο πύργος έμεινε ακατοίκητος μέχρι το 1905 που αγοράστηκε από τον Ανδρέα Πορετσάνο. Το 1990 ο πύργος ανακαινίστηκε πλήρως και ένα τμήμα του μετατράπηκε σε ιστορικό και λαογραφικό μουσείο.

Δείτε επίσης

Εξωτερικοί σύνδεσμοι