Ιωάννης Β΄ της Οπάβα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Νέα σελίδα: Ο '''Ιωάννης Β΄''' ο ''ευσεβής'', τσεχ. Jan III Pobožný (π. 1425 - π. 1485) από τον Οίκος των Πρεμυσλιδών|Οίκο των... |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 6: | Γραμμή 6: | ||
Διαδέχθηκε π. το 1446 τον πατέρα του μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του [[Ιωάννης Α΄ της Οπάβα|Ιωάννη Α΄]], ο οποίος έλαβε και την κυριότητα τού Φούλνεκ. Το 1464 ο Ιωάννης Α΄ απεβίωσε και ο Ιωάννης Β΄ έμεινε μόνος κάτοχος της κτήσης και κύριος τού Φούλνεκ. |
Διαδέχθηκε π. το 1446 τον πατέρα του μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του [[Ιωάννης Α΄ της Οπάβα|Ιωάννη Α΄]], ο οποίος έλαβε και την κυριότητα τού Φούλνεκ. Το 1464 ο Ιωάννης Α΄ απεβίωσε και ο Ιωάννης Β΄ έμεινε μόνος κάτοχος της κτήσης και κύριος τού Φούλνεκ. |
||
Τα άλλα 2/3 τα κατείχαν οι θείοι του [[Γουλιέλμος της Οπάβα|Γουλιέλμος]] και [[Ερνέστος της Οπάβα|Ερνέστος]]. Το 1451 ο Γουλιέλμος παραχώρησε τη διεκδίκησή του στο δουκάτο τού Μύνστερμπερκ στον Ερνέστο με αντάλλαγμα το 1/3 της Οπάβα τού Ερνέστου, έτσι έγινε κάτοχος των 2/3 της Οπάβα. Όμως το επόμενο έτος απεβίωσε ο Γουλιέλμος και τα 2/3 της Οπάβα περιήλθαν στον Ερνέστο, που τα πώλησε στον [[Μπόλκο Ε΄ ο Ουσσίτης|Μπόλκο Ε΄]] δούκα τού Οπόλε. Αυτός απεβίωσε το 1460 και το μερίδιό του στην Οπάβα περιήλθε στον [[Γεώργιος του Πότεμπραντυ|Γεώργιο των Πότεμπραντυ]] της Βοημίας· το 1464 |
Τα άλλα 2/3 τα κατείχαν οι θείοι του [[Γουλιέλμος της Οπάβα|Γουλιέλμος]] και [[Ερνέστος της Οπάβα|Ερνέστος]]. Το 1451 ο Γουλιέλμος παραχώρησε τη διεκδίκησή του στο δουκάτο τού Μύνστερμπερκ στον Ερνέστο με αντάλλαγμα το 1/3 της Οπάβα τού Ερνέστου, έτσι έγινε κάτοχος των 2/3 της Οπάβα. Όμως το επόμενο έτος απεβίωσε ο Γουλιέλμος και τα 2/3 της Οπάβα περιήλθαν στον Ερνέστο, που τα πώλησε στον [[Μπόλκο Ε΄ ο Ουσσίτης|Μπόλκο Ε΄]] δούκα τού Οπόλε. Αυτός απεβίωσε το 1460 και το μερίδιό του στην Οπάβα περιήλθε στον [[Γεώργιος του Πότεμπραντυ|Γεώργιο των Πότεμπραντυ]] της Βοημίας· το 1464 ο Ιωάννης Β΄ πώλησε το 1/3 της Οπάβα στον Γεώργιο, ο οποίος έτσι έγινε κύριος όλης της Οπάβα. |
||
Στην ένοπλη σύγκρουση για τη διαδοχή τού Γεωργίου στη Βοημία, ο Ιωάννης Β΄ υποστήριξε αρχικά τον [[Βλαδίσλαος Β΄ της Ουγγαρίας|Βλαδίσλαο Β΄ των Γιαγκελλόνων]] της Ουγγαρίας. Όταν όμως το 1479 ο [[Ματθίας Κορβίνος]], |
Στην ένοπλη σύγκρουση για τη διαδοχή τού Γεωργίου στη Βοημία, ο Ιωάννης Β΄ υποστήριξε αρχικά τον [[Βλαδίσλαος Β΄ της Ουγγαρίας|Βλαδίσλαο Β΄ των Γιαγκελλόνων]] της Ουγγαρίας. Όταν όμως το 1479 ο [[Ματθίας Κορβίνος]], γαμπρός τού Γεωργίου, κατάλαβε τη Σιλεσία, ο Ιωάννης Β΄ δήλωσε υποτέλεια στον Ματθία. |
||
Το 1480 ίδρυσε τη μονή των Φραγκισκανών στο Γκλουμπτσύτσε. Η σύζυγός του απεβίωσε το 1485 και ο Ιωάννης Β΄ δεν έκανε άλλο γάμο, γι' αυτό αποκλήθηκε ο ''ευσεβής''. Απεβίωσε π. το 1485 και ήταν ο τελευταίος τού πλάγιου κλάδου των Οπάβα-Γκλουμπτσύτσε· ο πρεσβύτερος κλάδος Οπάβα-Ράτιμπορ εξέλιπε το 1521. To δουκάτο Γκλουμπτσύτσε επέστρεψε στο στέμμα και ο Ματθίας το παραχώρησε στον γιο του [[Ιωάννης Κορβίνος|Ιωάννη]]. |
Το 1480 ίδρυσε τη μονή των Φραγκισκανών στο Γκλουμπτσύτσε. Η σύζυγός του απεβίωσε το 1485 και ο Ιωάννης Β΄ δεν έκανε άλλο γάμο, γι' αυτό αποκλήθηκε ο ''ευσεβής''. Απεβίωσε π. το 1485 και ήταν ο τελευταίος τού πλάγιου κλάδου των Οπάβα-Γκλουμπτσύτσε· ο πρεσβύτερος κλάδος Οπάβα-Ράτιμπορ εξέλιπε το 1521. To δουκάτο Γκλουμπτσύτσε επέστρεψε στο στέμμα και ο Ματθίας το παραχώρησε στον γιο του [[Ιωάννης Κορβίνος|Ιωάννη]]. |
||
Γραμμή 17: | Γραμμή 17: | ||
==Πηγές== |
==Πηγές== |
||
* Ludwig Petry et al.: Geschichte Schlesiens, vol. 1, Sigmaringen 1988, ISBN 3-7995-6341-5, p. 191 and 212 |
* Ludwig Petry et al.: Geschichte Schlesiens, vol. 1, Sigmaringen 1988, ISBN 3-7995-6341-5, p. 191 and 212 |
||
Hugo Weczerka: Handbuch der historischen Stätten — Schlesien, Stuttgart, 1977, ISBN 3-520-31601-3, genealogical tables on p. 600/601 |
* Hugo Weczerka: Handbuch der historischen Stätten — Schlesien, Stuttgart, 1977, ISBN 3-520-31601-3, genealogical tables on p. 600/601 |
||
Rudolf Žáček: Dějiny Slezska v datech, Prague, 2004, ISBN 80-7277-172-8, p. 438 |
* Rudolf Žáček: Dějiny Slezska v datech, Prague, 2004, ISBN 80-7277-172-8, p. 438 |
||
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|John II, Duke of Opava}} |
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|John II, Duke of Opava}} |
Έκδοση από την 13:31, 6 Οκτωβρίου 2018
Ο Ιωάννης Β΄ ο ευσεβής, τσεχ. Jan III Pobožný (π. 1425 - π. 1485) από τον Οίκο των Πρεμυσλιδών ήταν δούκας τού Γκλουμπτσύτσε και τού 1/3 της Οπάβα (π. 1446-64).
Βιογραφία
Ήταν ο δευτερότοκος γιος τού Βεντσεσλάου Β΄ δούκα τού Γκλουμπτσύτσε & τού 1/3 της Οπάβα και της Ελισάβετ τού Κράβαρ.
Διαδέχθηκε π. το 1446 τον πατέρα του μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του Ιωάννη Α΄, ο οποίος έλαβε και την κυριότητα τού Φούλνεκ. Το 1464 ο Ιωάννης Α΄ απεβίωσε και ο Ιωάννης Β΄ έμεινε μόνος κάτοχος της κτήσης και κύριος τού Φούλνεκ.
Τα άλλα 2/3 τα κατείχαν οι θείοι του Γουλιέλμος και Ερνέστος. Το 1451 ο Γουλιέλμος παραχώρησε τη διεκδίκησή του στο δουκάτο τού Μύνστερμπερκ στον Ερνέστο με αντάλλαγμα το 1/3 της Οπάβα τού Ερνέστου, έτσι έγινε κάτοχος των 2/3 της Οπάβα. Όμως το επόμενο έτος απεβίωσε ο Γουλιέλμος και τα 2/3 της Οπάβα περιήλθαν στον Ερνέστο, που τα πώλησε στον Μπόλκο Ε΄ δούκα τού Οπόλε. Αυτός απεβίωσε το 1460 και το μερίδιό του στην Οπάβα περιήλθε στον Γεώργιο των Πότεμπραντυ της Βοημίας· το 1464 ο Ιωάννης Β΄ πώλησε το 1/3 της Οπάβα στον Γεώργιο, ο οποίος έτσι έγινε κύριος όλης της Οπάβα.
Στην ένοπλη σύγκρουση για τη διαδοχή τού Γεωργίου στη Βοημία, ο Ιωάννης Β΄ υποστήριξε αρχικά τον Βλαδίσλαο Β΄ των Γιαγκελλόνων της Ουγγαρίας. Όταν όμως το 1479 ο Ματθίας Κορβίνος, γαμπρός τού Γεωργίου, κατάλαβε τη Σιλεσία, ο Ιωάννης Β΄ δήλωσε υποτέλεια στον Ματθία.
Το 1480 ίδρυσε τη μονή των Φραγκισκανών στο Γκλουμπτσύτσε. Η σύζυγός του απεβίωσε το 1485 και ο Ιωάννης Β΄ δεν έκανε άλλο γάμο, γι' αυτό αποκλήθηκε ο ευσεβής. Απεβίωσε π. το 1485 και ήταν ο τελευταίος τού πλάγιου κλάδου των Οπάβα-Γκλουμπτσύτσε· ο πρεσβύτερος κλάδος Οπάβα-Ράτιμπορ εξέλιπε το 1521. To δουκάτο Γκλουμπτσύτσε επέστρεψε στο στέμμα και ο Ματθίας το παραχώρησε στον γιο του Ιωάννη.
Οικογένεια
Νυμφεύτηκε την Αικατερίνη. Δεν απέκτησαν απογόνους.
Πηγές
- Ludwig Petry et al.: Geschichte Schlesiens, vol. 1, Sigmaringen 1988, ISBN 3-7995-6341-5, p. 191 and 212
- Hugo Weczerka: Handbuch der historischen Stätten — Schlesien, Stuttgart, 1977, ISBN 3-520-31601-3, genealogical tables on p. 600/601
- Rudolf Žáček: Dějiny Slezska v datech, Prague, 2004, ISBN 80-7277-172-8, p. 438
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα John II, Duke of Opava της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |