Εθνικοφροσύνη
Η εθνικοφροσύνη ήταν μία έννοια γύρω από την οποία οργανώθηκε ο επίσημος δημόσιος λόγος στην Ελλάδα από τον εμφύλιο πόλεμο ως και τη στρατιωτική δικτατορία. Αποτελούσε την ελληνική εκδοχή του ψυχροπολεμικού αντικομμουνισμού. Στον λόγο της εθνικοφροσύνης οι αριστεροί παρουσιάζονταν ως άτομα εκτός εθνικού κορμού και χαρακτηρίζονταν μεταξύ άλλων ως μιάσματα ή ΕΑΜοβούλγαροι.[1]
Υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Kazamias, Alexander (2014). «Antiquity as Cold War Propaganda: The Political Uses of the Classical Past in Post-Civil War Greece». Στο: Τζιόβας, Δημήτρης. Re-imagining the Past: Antiquity and Modern Greek Culture. Οξφόρδη: OUP. σελ. 128.