Δοκιμασία Κούπερ

Η δοκιμασία Κούπερ (Cooper), η οποία σχεδιάστηκε από τον Κένεθ Χ. Κούπερ το 1968 για στρατιωτική χρήση των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ, είναι δοκιμασία φυσικής κατάστασης. Στην αρχική της μορφή, το νόημα της δοκιμασίας είναι να τρέξει ένα άτομο όσο το δυνατόν περισσότερο μέσα σε 12 λεπτά. Ο βηματισμός είναι σημαντικός, καθώς ο συμμετέχων δεν θα καλύψει τη μέγιστη απόσταση εάν ξεκινήσει με ρυθμό πολύ κοντά σε ένα ολικό σπριντ. Το αποτέλεσμα βασίζεται στην απόσταση που διένυσε ο εξεταζόμενος, την ηλικία και το φύλο του.

Είναι μία εύκολη δοκιμασία που εκτελείται σε μεγαλύτερες ομάδες. Για τους αθλητές, το μήκος του τρεξίματος θεωρείται αυτό του τρεξίματος μεγάλης απόστασης, αφού οτιδήποτε πάνω από 3 χλμ. ταξινομούνται ως «μεγάλες αποστάσεις»—που σημαίνει ότι ο δρομέας θα χρησιμοποιήσει κυρίως τα «κόκκινα», βραδέως οξειδωτικά μυϊκά του κύτταρα.

Για σύγκριση, η καλύτερη επίδοση στα 2 μίλια (3.218,7 μέτρα) είναι το 7:54,10 του Γιάκομπ Ίνγεμπριγκτσεν και το παγκόσμιο ρεκόρ στα 5000 μέτρα ανοιχτού στίβου είναι το 12:35,36 του Τζόσουα Τσέπτεγκεϊ. Την καλύτερη επίδοση στον κόσμο στα 2 μίλια για γυναίκες κατέχει η Μεσερέτ Ντεφάρ με 8:58.58 και το παγκόσμιο ρεκόρ στα 5000 μέτρα ανοιχτού στίβου γυναικών με 14:05.20 κατέχει η Φέιθ Κίπιεγκον.

Ερμηνεία αποτελεσμάτων

Το παρακάτω είναι ένα παράδειγμα των πολλών πινάκων που υπάρχουν για τη δοκιμασία Κούπερ:

Δοκιμασία Κούπερ

Ηλικία	Α/Γ	Έξοχο	Καλό	Μέτριο	Κακό	Πολύ κακό
11-12	Α	> 2.600 μ	2.250–2.600 μ	2.050–2.250 μ	1.950–2.050 μ	< 1.950μ
	Γ	> 1.950 μ	1.750–1.950 μ	1.500–1.750 μ	1.300–1.500 μ	< 1.300 μ
13-14	Α	> 2.700 μ	2.400–2.700 μ	2.200–2.399 μ	2.100–2.199 μ	< 2.100 μ
	Γ	> 2.000 μ	1.900–2.000 μ	1.600–1.899 μ	1.500–1.599 μ	< 1.500 μ
15-16	Α	> 2.800 μ	2.500–2.800 μ	2.300–2.499 μ	2.200–2.299 μ	< 2.200 μ
	Γ	> 2.100 μ	2.000–2.100 μ	1.700–1.999 μ	1.600–1.699 μ	< 1.600 μ
17-19	Α	> 3.000 μ	2.700–3.000 μ	2.500–2.699 μ	2.300–2.499 μ	< 2.300 μ
	Γ	> 2.300 μ	2.100–2.300 μ	1.800–2.099 μ	1.700–1.799 μ	< 1.700 μ
20-29	Α	> 2.800 μ	2.400–2.800 μ	2.200–2.399 μ	1.600–2.199 μ	< 1.600 μ
	Γ	> 2.700 μ	2.200–2.700 μ	1.800–2.199 μ	1.500–1.799 μ	< 1.500 μ
30-39	Α	> 2.700 μ	2.300–2.700 μ	1.900–2.299 μ	1.500–1.899 μ	< 1.500 μ
	Γ	> 2.500 μ	2.000–2.500 μ	1.700–1.999 μ	1.400–1.699 μ	< 1.400 μ
40-49	Γ	> 2.500 μ	2.100–2.500 μ	1.700–2.099 μ	1.400–1.699 μ	< 1.400 μ
	Γ	> 2.300 μ	1.900–2.300 μ	1.500–1.899 μ	1.200–1.499 μ	< 1.200 μ
50+	Α	> 2.400 μ	2.000–2.400 μ	1.600–1.999 μ	1.300–1.599 μ	< 1.300 μ
	Γ	> 2.200 μ	1.700–2.200 μ	1.400–1.699 μ	1.100–1.399 μ	< 1.100 μ

Δοκιμασία Κούπερ (Έμπειροι αθλητές)

Φύλο	Έξοχο	Καλό	Μέση τιμή	Κακό	Πολύ κακό
Άνδρας	> 3.700 μ	3.400–3.700 μ	3.100–3.399 μ	2.800–3.099 μ	< 2.800 μ
Γυναίκα	> 3.000 μ	2.700–3.000 μ	2.400–2.699 μ	2.100–2.399 μ	< 2.100 μ

Εκτίμηση VO2 max

Τα αποτελέσματα μπορούν να συσχετιστούν με την μέγιστη πρόληψη οξυγόνου (VO₂ max).

Τύπος:

$\mathrm {VO_{2}\;max} ={d_{12}-504.9 \over 44.73}$

όπου d ₁₂ είναι η απόσταση (σε μέτρα) που καλύπτεται σε 12 λεπτά, εναλλακτικά

$\mathrm {VO_{2}\;max} ={35.97\cdot d({\text{miles}})_{12}-11.29}$

όπου d (μίλια) ₁₂ είναι η απόσταση (σε μίλια) που καλύπτεται σε 12 λεπτά.

Πρακτική χρήση

Για πρακτική χρήση, η ακριβής παρακολούθηση αποτελεί πρόκληση. Δεν έχουν όλες οι στρατιωτικές βάσεις διάδρομο τρεξίματος και η παρακολούθηση των γύρων και των θέσεων των στρατιωτών μετά από 12 λεπτά είναι δύσκολη. Οι δοκιμές γίνονται ευκολότερα όταν η απόσταση είναι σταθερή και μετράται ο χρόνος τερματισμού. Στο αρχικό του βιβλίο, ο Κούπερ παρείχε επίσης μια εναλλακτική έκδοση της δοκιμασίας, με βάση το χρόνο για να ολοκληρωθεί ένα τρέξιμο 1,5 μιλίου.

Οι περισσότεροι στρατοί και αστυνομικές υπηρεσίες του κόσμου χρησιμοποιούν μια σταθερή απόσταση. Αυτό δεν είναι ακριβώς μία δοκιμασία Κούπερ αλλά ένας εύλογος πρακτικός συμβιβασμός εφόσον η απόσταση είναι επαρκούς μήκους για να ασκήσει συνεχές φορτίο στο καρδιαγγειακό σύστημα για 10 ή περισσότερα λεπτά. Για παράδειγμα, ο Βρετανικός Στρατός χρησιμοποιεί 1,5 μίλι, ο Αυστραλιανός Στρατός χρησιμοποιεί 2,4 χιλιόμετρα, ο Στρατός των ΗΠΑ χρησιμοποιεί 2 μίλια και το Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ 3 μίλια. Για κάθε βάση μετράται η πορεία και εφαρμόζονται τοπικές διορθώσεις (υψόμετρο, συνθήκες, κ.λπ.). Οι στρατιώτες ξεκινούν κατά κύματα και χρονομετρούνται στη γραμμή τερματισμού από ορισμένους γυμναστές με ένα χρονόμετρο.

Για προσωπικούς γυμναστές, η δοκιμασία Κούπερ, όταν πραγματοποιείται σε διάδρομο, είναι μια αξιόπιστη και επαναλαμβανόμενη μέθοδος για τη μέτρηση της προόδου ενός πελάτη.

Ως τυπική δοκιμασία αυτή η δοκιμασία πρέπει να εκτελείται μόνο υπό τυπικές συνθήκες:

• Μεταξύ 10 και 25 °C, με μέγιστη υγρασία 75%.
• Σε τυπική πίστα ταρτάν 400 μέτρων ή παρόμοια.
• Ο υποψήφιος δεν πρέπει να υποφέρει από αναπνευστικά προβλήματα.

Η δοκιμασία δεν θεωρείται καθόλου χρήσιμη για μη προπονημένα άτομα.

Διαιτητές ποδοσφαίρου

Η δοκιμασία Κούπερ ήταν μία από τις πιο συχνά χρησιμοποιούμενες δοκιμασίες φυσικής κατάστασης για τη μέτρηση των επιπέδων φυσικής κατάστασης τόσο των ερασιτεχνών όσο και των επαγγελματιών διαιτητών ποδοσφαίρου, συμπεριλαμβανομένων των διαιτητών από την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία Αγγλίας. Πιο πρόσφατα, πολλές χώρες αποφάσισαν να σταματήσουν να βασίζονται στη δοκιμασία Κούπερ, υποστηρίζοντας ότι η δοκιμασία Κούπερ δεν συσχετίζεται καλά με έναν πραγματικό ποδοσφαιρικό αγώνα, όπου οι παίκτες τρέχουν σύντομα σπριντ και όχι με κανονικό ρυθμό. Επομένως, μπορεί να μην υποδηλώνει πραγματικά εάν ένας διαιτητής θα είναι σε θέση να αποδώσει καλά σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Όλοι οι διαιτητές της FIFA πρέπει τώρα να περάσουν τη Δοκιμασία Φυσικής Κατάστασης Υψηλής Έντασης. Οι εθνικές ενώσεις απαιτούν σταδιακά από ορισμένους από τους κορυφαίους διαιτητές τους να κάνουν επίσης τη Δοκιμασία Φυσικής Κατάστασης Υψηλής Έντασης. Συχνά δίνεται στους διαιτητές χαμηλότερου επιπέδου η επιλογή είτε να εκτελέσουν τη Δοκιμασία Φυσικής Κατάστασης Υψηλής Έντασης είτε τη δοκιμασία Κούπερ. Ωστόσο, η πρόσφατη τάση φαίνεται να δείχνει ότι η δοκιμασία Κούπερ καταργείται σταδιακά.

Δείτε επίσης

• Εργοφυσιολογία