Διακίδειος Σχολή Λαού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 38°14′36.485″N 21°43′57.576″E / 38.24346806°N 21.73266000°E / 38.24346806; 21.73266000

Διακίδειος Σχολή Λαού
Το Διακίδειο 10ο Δημοτικό Σχολείο Πάτρας
Χάρτης
Είδοςσχολείο
ΔιεύθυνσηΚανάρη 58, Πάτρα 262 22
Γεωγραφικές συντεταγμένες38°14′36″N 21°43′58″E
Διοικητική υπαγωγήΠάτρα
ΤοποθεσίαΠάτρα
ΧώραΕλλάδα
Έναρξη κατασκευής1932
Commons page Πολυμέσα

Η Διακίδειος Σχολή Λαού είναι πρώην εκπαιδευτικό ίδρυμα της Πάτρας που υπάρχει ακόμα σήμερα σαν πνευματική εστία. Η σημερινή σχολή θεωρείται συνέχεια παλιότερων σχολών με το ίδιο όνομα που επανιδρύονταν παίρνοντας και το αρχείο της σχολής. Εντοιχισμένη πλάκα στην πρόσοψη του κτιρίου αναφέρει ημερομηνία ίδρυσης το 1932. Το κτίριο της σχολής, που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, σήμερα χρησιμοποιείται για εκδηλώσεις και διαλέξεις.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 1877[1] από τον "Αχαϊκό Σύλλογο" σαν Σχολή Λαού[2], που είχε ιδρυθεί λίγους μήνες πριν, με σκοπό την ίδρυση και λειτουργία σχολής με σκοπό την "ηθικήν και κοινωνικήν βελτίωσιν του λαού εν γένει"[3]. Η σχολή λειτουργούσε όχι με μαθήματα αλλά με εκλαϊκευμένες διαλέξεις, για να είναι κατανοητές στον απλό λαό, που δίνονταν καθημερινά από νομικούς, ιατρούς εκπαιδευτικούς και λόγιους της πόλης[3]. Οι μαθητές που γίνονταν δεκτοί ήταν ανεξαρτήτου ηλικίας, ακόμα και γυναίκες, και από όλα τα κοινωνικά στρώματα ακόμα και μαθητές άλλων σχολείων[3]. Αναφέρεται ότι οι διαλέξεις που ανακοινώνονταν και από τον τύπο είχαν μεγάλη επιτυχία και στην αίθουσα διαλέξεων γινόταν το αδιαχώρητο[3]. Τα θέματα των διαλέξεων ήταν Πολιτική Οικονομία, Διοικητικό Δίκαιο, Υγιεινή, Ιστορία, Γεωγραφία, Χριστιανική Ηθική και Εμπορικό Δίκαιο[3].

Το 1881 παύτηκε η λειτουργία της σχολής από την Αχαϊκό σύλλογο και, κατά τον Τριανταφύλλου, την ανέλαβε ο Σύλλογος Αλληλοβοήθειας των Εργατών η "Ομόνοια"[2] Κατά τον ιστορικό Νίκο Τόμπρο, ο σύλλογος "Ομόνοια" ίδρυσε νέα σχολή λαού και δεν συνέχισε την παλιά[2]. Η Ομόνοια μετέφερε τη σχολή από το κτίριο του Αχαϊκού συλλόγου, όπου λειτουργούσε, στο κτίριο του εκπαιδευτηρίου Χρυσανθόπουλου και την επόμενη χρονιά στο εκπαιδευτήριο Πορφυρόπουλου[2]. Το 1883 την εποπτεία της σχολής, η οποία λειτούργησε σαν ανεξάρτητη, ανέλαβε τριμελής επιτροπή όπου άλλες φορές ως εξαμελής και άλλες ως οκταμελής συνεχίζει να διοικεί μέχρι σήμερα την σχολή. Ανάμεσα σε αυτούς που έδιναν διαλέξεις ήταν ο Χρήστος Κορύλλος[3]. Τα μαθήματα ήταν τα ίδια με την προηγούμενη περίοδο ενώ προστέθηκαν η αρχαία ελληνική ιστορία, ερμηνεία των ιερών γραφών και φυσική ιστορία. Το 1885-86 η σχολή δεν λειτούργησε, για να επαναλειτουργήσει τον επόμενο χρόνο μέχρι το 1889 που σταμάτησε πάλι[3].

Το 1895 ο Σύλλογος των εν Πάτραις Καλαβρυτινών ανέλαβε την επαναλειτουργία της σχολής[2] δίνοντας διαλέξεις στα γραφεία του συλλόγου[3]. Η σχολή λειτούργησε μέχρι το 1912, που διέκοψε την λειτουργία της λόγω του βαλκανικού πολέμου. Πρόεδρος της επιτροπής μεταξύ άλλων ήταν και ο Μητροπολίτης Ιερόθεος Μητρόπουλος[3]. Το 1896 στην αίθουσα της σχολής λαού παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στον Πατραϊκό λαό ο φωνογράφος[1]. Η αίθουσα ήταν κατάμεση και μέσα σε απόλυτη σιγή ο καθηγητής Αθανασιάδης παρουσίασε τον φωνόγραφο κάνοντας διάφορες δοκιμές[1].

Το 1932 έγινε επανασύσταση της Σχολής με πρωτοβουλία του Ιωάννη Σιγαλού και λειτούργησε σε διάφορα κτίρια της πόλης[2]. Σκοπός της σχολής αναφέρεται "η επιμόρφωσις του λαού" και απευθυνόταν σε ενηλίκους[2]. Το 1940, με την έναρξη του Β΄ παγκοσμίου πολέμου, σταματά εκ νέου την λειτουργία της.

Το 1949 επανασυστάται από τον Αριστείδη Αντωνιάδη[2] συνεχίζοντας την λειτουργία της έως σήμερα. Το 1950 ο Ιωάννης Διακίδης δώρισε στην σχολή το κτίριο που στεγάζεται έως σήμερα, ισόγειο κτίσμα επί της οδού Κανάρη 58[2]. Προς τιμήν του Διακίδη πήρε την ονομασία "Διακίδειος Σχολή Λαού"[2].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Μουγγολιάς 1999.
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 Τριανταφύλλου 1995, λήμμα Σχολεία.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 Τόμπρος 2007.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ανδρέας Ευθ. Μουγγολιάς, Το Β΄ Γυμνάσιον εν Πάτραις. Αχαΐα: δύο αιώνων παρουσία στην νεοελληνική εκπαίδευση, Εκδοτικό τυπογραφείο Πατρών Ιωαν. Πετράκη, Πάτρα 1999. ISBN 978-000-91579-0-5.
  • Νίκος Φ. Τόμπρος, Τα σχολεία τα λαϊκά. Πατραϊκοί σύλλογοι και η φιλεκπαιδευτική τους πολιτική (1876-1915), Εκδόσεις Το Δόντι, Πάτρα 2007. ISBN 978-960-88046-6-1.
  • Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν λεξικόν των Πατρών, Τόμος Β΄, Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, Τρίτη Έκδοση, λήμμα Σχολεία.

Διαβάστε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]