Δασικό έδαφος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ως δασικό έδαφος ορίζεται εκείνο το τμήμα της γήινης επιφάνειας που προκύπτει διαμέσου του χρόνου ως πρϊόν μετατροπής ανόργανων και οργανικών ουσιών και συνεχίζει να εξελίσσεται έχοντας δημιουργήσει ιδιαίτερη οργάνωση και αποτελείται από στερεά, υγρή και αέρια φάση και είναι σε θέση να αποτελεί φορέα διαβίωσης φυτικών και ζωικών οργανισμών.

Κατα τον Wilde (1958) ως δασικό έδαφος ορίζεται εκείνο το τμήμα του γήινου φλοιού, το οποίο χρησιμεύει σαν φορέας και μέσο διατροφής τη δασικής βλάστησης, συνιστάται από ανόργανα και οργανικά συστατικά, διυφαίνεται από μερίδια νερού και αέρα, κατοικείται από ζωντανούς οργανισμούς και έχει τους παρακάτω εδαφογενετικούς παράγοντες, οι οποίοι δεν επιδρούν σε άλλα εδάφη: τις ρίζες των δέντρων, τη φυλλάδα, και ειδικούς οργανισμούς που εξαρτώνται από το δάσος.

Το έδαφος περιέχει τα εξής:

  • Ανόργανα κλάσματα με τα οποία εννοούμε ανόργανα στοιχεία σε μοριακή μορφή π.χ. N, K, Ca, κλπ, άμορφες ουσίες και τεμάχια βράχων διαφόρων διαστάσεων και προέρχονται από την αποσάρθρωση του μητρικού πετρώματος.
  • Οργανικά κλάσματα με τα οποία εννοούμε τους ζωντανούς οργανισμούς (μικρό-μακρό χλωρίδα και πανίδα), ρίζες, νεκρή οργανική ύλη και προϊόντα διάσπασης τους.
  • Νερό σε υγρή και αέρια κατάσταση που είναι ελεύθερο, μοριακά δεσμευμένο και δεσμευμένο με τριχοειδείς δυνάμεις.
  • Αέρας