Γεώργιος Σαχίνης
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Γεώργιος Σαχίνης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 21 Νοεμβρίου 1789 Ύδρα |
| Θάνατος | 29 Οκτωβρίου 1864 Αθήνα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Αδέλφια | Σταύρος Σαχίνης |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | ναύαρχος/Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | πληρεξούσιος |
Ο Γεώργιος Κιοσσές (Σαχίνης) (1789-1864) ήταν πλοιοκτήτης, αγωνιστής του 1821 και ένας από τους ικανότερους ναυμάχους της εποχής.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στην Ύδρα στις 21 Νοεμβρίου 1789 και ήταν γιος του Δημητρίου Σαχίνη, πλοιοκτήτη - έμπορου, προκρίτου της Ύδρας, εγγονός του Αντώνιου Κιοσσέ προκρίτου της Ύδρας, Διοικητή Αίγινας. Ασχολήθηκε με τις ναυτικές επιχειρήσεις της οικογενείας του και σπούδασε στην Ύδρα και στην Κέρκυρα όπου και έμαθε την ιταλική και γαλλική γλώσσα. Το 1808 μαζί με τον πατέρα του και τον αδελφό του Αντώνιο συνελήφθη από τον Αλή Πασά επειδή αρνήθηκαν να του πουλήσουν το πλοίο τους "Ιρις", στό οποίο και επέβαιναν με προορισμό το Λιβόρνο, σε πολύ χαμηλό τίμημα. Το πλοίο αυτό ήταν 600 τόννων από τα μεγαλύτερα της εποχής, παλαιό Ρωσικό πολεμικό. Μόνο ο Γεώργιος κατάφερε να δραπετεύσει.
Όταν ξέσπασε η επανάσταση βρισκόταν στη Σικελία. Αμέσως γύρισε και εντάχθηκε στον ναυτικό στόλο της Ύδρας, με το πλοίο του Μιλτιάδης με το οποίο πήρε μέρος σε πάνω από είκοσι ναυμαχίες υπό τον ναύαρχο Ανδρέα Μιαούλη. Το 1823 έγινε διοικητής Σύρου και Μυκόνου. Με την έλευση του Καποδίστρια το 1828 έγινε κυβερνήτης της εθνικής κορβέτας Ύδρα με την οποία του ανατέθηκε ο αποκλεισμός του Μαλιακού Κόλπου. Αργότερα αντιπολιτεύτηκε τον Κυβερνήτη μετά τη δολοφονία του οποίου, το 1832 ανέλαβε πληρεξούσιος Ύδρας. Το 1836 ανέλαβε διοικητής της ναυτικής μοίρας του Αιγαίου. Στη συνέχεια, λόγω της γλωσσομάθειάς του, διετέλεσε υπασπιστής του Βασιλιά Όθωνα καθ' όλη τη διάρκεια της βασιλείας του, εκτός απο ένα ενδιάμεσο διάστημα ενός έτους που ήταν διευθυντής του Ναυτικού Διευθυντηρίου Πόρου. Το 1844 προάχθηκε σε υποναύαρχο ενώ στην επανάσταση του 1862 υπερασπίστηκε τα ανάκτορα.
Απεβίωσε στην Αθήνα στις 29 Οκτωβρίου1864 και γιος του ήταν ο Δημήτριος Σαχίνης.
Βλέπε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Γεώργιος Σαχίνης βιογραφικά στοιχεία από το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών