Γεώργιος Κίτσος
| Γεώργιος Κίτσος | |
|---|---|
 Ο Γεώργιος Κίτσος | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Γεώργιος Κίτσος (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 18ος αιώνας ή 19ος αιώνας Πλαίσιο Θεσπρωτίας |
| Θάνατος | 1840 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός επαναστάτης |
| Οικογένεια | |
| Αδέλφια | Βασιλική Κονταξή |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Ελληνική Επανάσταση του 1821 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γεώργιος Κίτσος ήταν αγωνιστής του 1821.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πατέρας του ήταν ο Κίτσος Κονταξής, έγκριτος της κωμόπολης Πλεσίβιτσα Φιλιατών. Αδελφή του ήταν η περίφημη Κυρά Βασιλική τελευταία σύζυγος του Αλή Πασά.
Μετά θάνατο του πατέρα του έγινε προύχοντας της κοινότητας Πλεσίβιτσα και είχε σημαντική θέση στην Αυλή του Πασά, ο οποίος όμως ζήλευε και μισούσε τον αδελφό της Βασιλικής, φοβούμενος όμως να τον καταδώσει στα φανερά, προσπαθούσε να τον φονεύσει με δόλο. Αποπειράθηκε να τον δηλητηριάσει, αλλά απέτυχε χάρη στην βοήθεια του ιατρού του Αλή Πασά Ιωάννη Κωλέττη. Αργότερα, σε κυνήγι που ο Αλή Πασάς είχε καλέσει τον Κίτσο, διέταξε δυο ανθρώπους του να πυροβολήσουν πάνω του. Ο Κίτσος τραυματίστηκε βαριά και θα πέθαινε, σώθηκε όμως χάρη της αδελφής του που απαίτησε την θεραπεία του, απειλώντας ότι θα αυτοκτονήσει η ίδια.
Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, ο Αλή Πασάς είχε κάνει τον Κίτσο αρχηγό των Φιλιατών, αλλά ο Κίτσος κατηγορήθηκε από μερικούς Τούρκους ότι επιβουλευόταν την τιμή του Μουσουλμάνου. Ο Αλής τότε από την οργή του έστειλε δολοφόνο για να τον εξοντώσει. Ο Κίτσος τραυματίστηκε ελαφρά, και η αδελφή του τον μετέφερε στα Γιάννενα όπου ο χειρουργός τον θεράπευσε.
Στην Επανάσταση του 1821 ο Κίτσος ήταν αρχηγός των Ηπειρωτών και πολέμησε στην πολιορκία του Μεσολογγίου.[1] Ο ακουσμένος προμαχώνας της Λουνέτας ήταν η θέση του καπετάνιου σε όλη την διάρκεια της πολιορκίας. Συμμετείχε στην έξοδο της φρουράς, και κατόρθωσε να σωθεί.
-
Μαρμάρινη προτομή του Γεώργιου Κίτσου. Φιλοτεχνήθηκε από τον γλύπτη Αντώνιο Σώχο. Κήπος Ηρώων, Μεσολόγγι.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, ΙΒ΄, σελ. 273.
- ↑ «Πανδέκτης: Κίτσιος Γεώργιος». pandektis.ekt.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2020.
Βιβλιογραφικές Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κωστής Παλαμάς (1896). Κ. Μάισνερ και Ν. Καργαδούρης, επιμ. Η Ελλάς κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνας του 1896. Αθήνα: Εκ του Τυπογραφείου της Εστίας. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2010.
- Συλλογικό Έργο, Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Τόμος ΙΒ
|