Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γερτρούδη του Χάναου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γερτρούδη Φάλκενσταϊν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1803[1]
Βόννη
Θάνατος1882[1] ή 9  Ιουλίου 1882[2]
Πράγα
Τόπος ταφήςHauptfriedhof Kassel
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΦρειδερίκος Γουλιέλμος Α΄ της Έσσης (από 1831)[3]
Karl Friedrich von Lehmann (από 1822)[3]
ΤέκναPrincess Auguste von Hanau und Horowitz, Gräfin von Schaumburg
Princess Alexandrine von Hanau und Horowitz, Gräfin von Schaumburg
Prince Friedrich Wilhelm of Hanau und Horowitz
Moritz, 1st Prince of Hanau, Graf von Schaumburg
Wilhelm, 2nd Prince of Hanau, Graf von Schaumburg
Μαρία του Χάναου-Χόροβιτς
Karl, 3rd Prince of Hanau
Heinrich, 4th Prince of Hanau
Prince Philipp von Hanau und Horowitz, Graf von Schaumburg[4]
ΓονείςGottfried von Falkenstein[4] και Maria Magdelena Schultz[4]
ΟικογένειαHanau-Schaumburg
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Γερτρούδη, γερμ.: Gertrude Falkenstein, grafin von Hanau unf Hořowitz (18 Μαΐου 1803 - 9 Ιουλίου 1882) ήταν Γερμανή ευγενής. Ήταν η μοργανατική σύζυγος του Φρειδερίκου-Γουλιέλμου Α΄ εκλέκτορα της Έσσης. Με τον μοργανατικό γάμο της έλαβε τον τίτλο της κόμισσας του Σάουμπουργκ και μετά της πριγκίπισσας του Χάναου και Χόροβιτς.

Ήταν κόρη του Γκότφρηντ Φάλκενσταϊν φαρμακοποιού από τη Βόννη και της Μαρίας-Μαγδαληνής Σούλτς. Ήταν η διαζευγμένη (π. 1830/31) σύζυγος του Kαρόλου-Μιχαήλ Λέχμαν, Πρώσου υπολοχαγού [5] (16 Ιουνίου 1787, Μπίσοφσβερντερ - 1882) και απέκτησε δύο γιους από αυτόν, οι οποίοι έλαβαν το όνομα "φον Σόλευ" το 1837, και έγιναν βαρόνοι (freiherren) το 1846.

Ο Γουλιέλμος Β΄ (πατέρας του Φρειδερίκου-Γουλιέλμου Α΄) την έκανε κόμισσα του Σάουμπουργκ (με την προσφώνηση Εκλαμπροτάτη Υψηλότητα), μετά τη μεταστροφή της από την Καθολική στη Μεταρρυθμισμένη πίστη και τον γάμο της στις 26 Ιουνίου 1831 με τον Φρειδερίκο-Γουλιέλμο Α΄ πρίγκιπα-εκλέκτορα (κυβ. 1847-1866), ο οποίος την έκανε πριγκίπισσα (fürstin) του Χάναου και του Χόροβιτς το 1853 (με την προσφώνηση Γαληνότατη Υψηλότητα το 1862).

Η Γερτρούδη του Χάναου έλαβε αρκετούς τίτλους, τους οποίους θα μπορούσαν να κληρονομήσουν τα παιδιά της, αλλά η παράτυπη κατάστασή της [6] εμπόδισε τα παιδιά της να κληρονομήσουν το πλήρες δικαίωμα και την αναγνώριση των πριγκιπικών δικαιωμάτων τους από το αδελφικό Μεγάλο Δουκάτο της Έσσης (που εξακολουθούσε να κυβερνά, και δεν είχε προσαρτηθεί όπως το εκλεκτοράτο της Έσσης μετά τον Αυστρο-Πρωσικό Πόλεμο). Οι περισσότερες Αυλές αρνήθηκαν να της παραχωρήσουν τις ευγενικές προσφωνήσεις που έχουν όσοι είναι ευγενούς γέννησης, μία κατάσταση που άσκησε κάποια πίεση στον γάμο της και οδήγησε σε απομόνωση από την Αυλή.

Το 1867 η Γερτρούδη, ο σύζυγός της και οι έξι γιοι τους έφυγαν από το πρώην εκλεκτοράτο της Έσσης-Κάσσελ και πήγαν σε εξορία στο Κάστρο Χόροβιτς στη Βοημία, όπου ο τίτλος του πρίγκιπα του Χάναου αναγνωρίστηκε από τις αυστριακές αυτοκρατορικές αρχές από τον Μάρτιο του 1855. Ο εκτοπισμένος εκλέκτορας Φρειδερίκος-Γουλιέλμος Α΄ απεβίωσε στις 6 Ιανουαρίου 1875 και κληροδότησε την τεράστια περιουσία του στη χήρα του και στα παιδιά τους.

Η Γερτρούδη του Χάναου απεβίωσε στην Πράγα στις 9 Ιουλίου 1882, σε ηλικία 79 ετών.

Η Γερτρούδη και ο Φρειδερίκος-Γουλιέλμος Α΄ είχαν εννέα παιδιά, που μερικά γεννήθηκαν πριν από το γάμο. Έλαβαν τον τίτλο αρχικά του κόμη, -ισσας (grafen) του Σάουμπουργκ (με την προσφώνηση του Εκλαμπρότατη Υψηλότητα), μετά του πρίγκιπα, -ισσας (prinzen) του Χάναου και Χόροβιτς το 1853 (με την προσφώνηση Γαληνότατη Υψηλότητα το 1862): [7]

  • Aυγούστα-Μαρία-Γερτρούδη (1829-1887), παντρεύτηκε τον 1849 Φερδινάνδο-Μαξιμιλιανό Γ΄ πρίγκιπα του Ίζενμπουργκ-Μπύντινγκεν (1824–1903).
  • Aλεξανδρίνα (1830–1871), παντρεύτηκε το 1851 Φέλιξ πρίγκιπα του Χόενλοε-Έρινγκεν (1818–1900).
  • Φρειδερίκος-Γουλιέλμος (1832–1889), νυμφεύτηκε πρώτα το 1856 την Αυγούστα Μπίρνμπαουμ (1837-1862), άτεκνοι. Μετά νυμφεύτηκε το 1875 τη Μπέρτα-Λουδοβίκα Γκλέντε (κόρη του δρ. Φρήντριχ-Γκότλημπ-Κρίστιαν Γκλέντε, πάστορα του Άλτενβαλντε). Οι δύο γιοι τους είχαν τον τίτλο του κόμη του Σάουμπουργκ, αλλά μετά το 1918 έγιναν πρίγκιπες του Χάναου. [7]
  • Mαυρίκιος (1834-1889), παντρεύτηκε μοργανατικά το 1875 την Άννα φον Λόσμπεργκ (1829-1876). Άτεκνος.
  • Γουλιέλμος (1836–1902), νυμφεύτηκε πρώτα το 1866 (διαζεύχθηκε το 1868) την Ελισάβετ, κόρη του Γεωργίου-Γουλιέλμου πρίγκιπα του Σάουμπουρκ-Λίππε και μετά το 1890 την Ελισάβετ κόμισσα του Λίππε-Βάισενφελντ (1868–1952). Άτεκνος.
  • Μαρία (1839-1917), παντρεύτηκε το 1857 (διαζεύχθηκε το 1872) τον Γουλιέλμο πρίγκιπα της Έσσης-Φίλιπσταλ-Μπάρχφελντ (1831–1890). Ο Λουδοβίκος Γ΄ μεγάλος δούκας της Έσσης-Ντάρμστατ θεώρησε ότι ο γάμος τους ήταν μοργανατικός και αρνήθηκε να αναγνωρίσει τους απογόνους τους ως πρίγκιπες της Έσσης. Εκείνη και τα παιδιά της έλαβαν τον τίτλο του πρίγκιπα, -ισσας του Άρντεκ, μετά το διαζύγιό της.
  • Κάρολος (1840–1905), παντρεύτηκε το 1882 την Ερμίνα κόμισσα Γκρότε. Άτεκνος.
  • Ερρίκος (1842–1917), παντρεύτηκε μοργανατικά το 1917 τη Μάρθα Ρήγκελ. Άτεκνος.
  • Φίλιππος (1844-1914), παντρεύτηκε το 1875 την Αλμπερτίνα Χούμπατσεκ-Στάουμπερ. Τα παιδιά τους έφεραν τον τίτλο του κόμη, -ισσας του Σάουμπουργκ.

Βιβλιογραφικές αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24  Απριλίου 2014.
  2. (Αγγλικά) Find A Grave. Ανακτήθηκε στις 29  Αυγούστου 2019.
  3. 3,0 3,1 p10889.htm#i108885. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  5. «Austro-Hungarian Army – Otto Freiherr von Scholley». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2021. 
  6. Her irregular status resulted from the conditions of her divorce with Lt Lehmann, who might have been constrained by Prince Frederick William (which caused a scandal), predated by the out-of-wedlock/adulterous births of her daughters, Augusta (von Schaumburg/Hanau) in 1829 and Alexandrine (von Schaumburg/Hanau) in 1830.
  7. 7,0 7,1 Almanach de Gotha (Gotha: Justus Perthes, 1942), pages 431–432
  • Philipp Losch: Die Fürstin von Hanau und ihre Kinder. Σε: Hanauer Geschichtsblätter 13 (1939), S. 28–38.