Γερμανική Κεντρική Βιβλιοθήκη Τυφλών
 Γερμανική Κεντρική Βιβλιοθήκη Τυφλών | |
| Τύπος | Δημόσια βιβλιοθήκη |
|---|---|
| Ίδρυση | 1894 |
| Τοποθεσία | Γερμανία, Λειψία |
| Συντεταγμένες | Συντεταγμένες: 51°20′41″N 12°21′59″E / 51.34472°N 12.36639°E |
| Συλλογή | |
| Νόμιμη κατάθεση | Ναι |
| Ιστότοπος | |
Η Γερμανική Κεντρική Βιβλιοθήκη Τυφλών (γερμανικά: Deutsches Zentrum für barrierefreies Lesen, παλαιότερα Deutsche Zentralbücherei für Blinde), συντομογραφία DZB, είναι μια δημόσια βιβλιοθήκη για άτομα με προβλήματα όρασης που βρίσκεται στην πόλη της Λειψίας, στη Σαξονία της Γερμανίας. Η συλλογή της με 72.300 τίτλους είναι από τις μεγαλύτερες στις γερμανόφωνες χώρες[1]. Το ίδρυμα αποτελείται από μια δανειστική βιβλιοθήκη, έναν εκδοτικό οίκο και ένα ερευνητικό κέντρο για την επικοινωνία χωρίς εμπόδια. Διαθέτει επίσης εγκαταστάσεις παραγωγής βιβλίων μπράιγ, ομιλούντων βιβλίων και μουσικής μπράιγ. Η DZB δημοσιεύει περίπου 250 νέους τίτλους ετησίως[2]. Η DZB ιδρύθηκε το 1894 και είναι η παλαιότερη βιβλιοθήκη τυφλών στη Γερμανία[3].
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1894 ιδρύθηκε στη Λειψία ένας ιδιωτικός σύλλογος, ο Σύλλογος για την απόκτηση βιβλίων μεγάλου μεγέθους και ευκαιριών εργασίας για τυφλούς (στα γερμανικά: Verein zur Beschaffung von Hochdruckschriften und Arbeitsgelegenheit für Blinde zu Leipzig), με σκοπό την παροχή βιβλιογραφίας και ευκαιριών εργασίας για τυφλούς[4]. Στεγάζονταν στο σπίτι ενός βιβλιοπώλη και αποτέλεσε την πρώτη βιβλιοθήκη για τυφλούς στη Γερμανική Αυτοκρατορία. Λίγο αργότερα, η ένωση δημιούργησε το δικό της εκδοτικό οίκο και τυπογραφείο. Ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα για την προώθηση της Γερμανικής Κεντρικής Βιβλιοθήκης Τυφλών (Verein zur Förderung der Deutschen Zentralbücherei für Blinde), ιδρύθηκε το 1916 για να υποστηρίξει και να προωθήσει τη βιβλιοθήκη. Εκείνη την εποχή υπήρχαν πάνω από 5.000 τόμοι σε γραφή μπράιγ και η βιβλιοθήκη είχε 1.200 μόνιμους χρήστες[5].
Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο αριθμός των χρηστών αυξήθηκε απότομα και, μέχρι το 1926, η DZB είχε 3.500 χρήστες. Η Μεγάλη Ύφεση ανάγκασε τη βιβλιοθήκη σε αυστηρή λιτότητα, με αποτέλεσμα περικοπές στον προϋπολογισμό και απολύσεις. Το 1935, η DZB μετακόμισε στον εμπορικό εκδοτικό οίκο Druckhaus Klepzig στο Täubchenweg της Λειψίας. Το κτίριο αυτό καταστράφηκε σε βομβαρδισμό των Συμμάχων τον Δεκέμβριο του 1943 και χάθηκαν περισσότερα από 30.000 βιβλία της βιβλιοθήκης. Ό,τι απέμεινε από τη συλλογή μεταφέρθηκε σε άλλο χώρο στο Ντόμπελν το 1944[5].
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η DZB μετακόμισε σε νέες εγκαταστάσεις στην οδό Weißenfelser Straße, με μια συλλογή 1.802 βιβλίων. Με απόφαση της επαρχιακής κυβέρνησης στις 7 Νοεμβρίου 1946, η βιβλιοθήκη ανακηρύχθηκε δημόσιο ίδρυμα. Μέχρι το 1949, η συλλογή της βιβλιοθήκης είχε αυξηθεί σε 10.000 τόμους. Το 1952, η DZB τέθηκε υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας της Ανατολικής Γερμανίας και το 1955 υπάχθηκε στο Υπουργείο Πολιτισμού. Το 1954, η βιβλιοθήκη μετακόμισε στο κτίριο που χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα στην οδό Γουσταύου-Αδόλφου (Gustav-Adolf-Straße)[5].
Μετά τη γερμανική επανένωση, η DZB έγινε υπηρεσία του Υπουργείου Επιστημών και Τεχνών του νέου ελεύθερου κρατιδίου της Σαξονίας [4].
Συλλογή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τον Δεκέμβριο του 2011, η βιβλιοθήκη διέθετε περίπου 72.300 τίτλους. Ένα ερευνητικό τμήμα προσφέρει βιβλία, περιοδικά και μονογραφίες για τα άτομα με προβλήματα όρασης. Επιπλέον, η DZB δημοσιεύει σε τακτικά χρονικά διαστήματα 18 διαφορετικά περιοδικά σε γραφή Μπράιγ και σε ακουστικές εκδόσεις. Η συλλογή της DZB περιλαμβάνει:[1]
- 72.300 τεκμήρια συνολικά
- 21.900 βιβλία σε γραφή μπράιγ
- 19,000 ακουστικά βιβλία DAISY
- 6,100 Μουσικά βιβλία γραφής μπράιγ[6]
- 5,000 Επιστημονικά βιβλία και μονογραφίες σε θέματα οπτικής αναπηρίας
Κάθε χρόνο η DZB παράγει περίπου 250 νέους τίτλους. Το προσωπικό της αποτελείται από 77 υπαλλήλους, 15 εκ των οποίων είναι άτομα με αναπηρία. Σύμφωνα με την DZB, "πάνω από 5.000 μέλη χρησιμοποιούν τις διάφορες υπηρεσίες της βιβλιοθήκης""[2].
Μουσικές εγκαταστάσεις με σύστημα Μπράιγ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το πρόγραμμα "DaCapo", που χρηματοδοτήθηκε από το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Υγείας της Γερμανίας, ξεκίνησε στο DZB το 2003 για την παραγωγή εξειδικευμένων παρτιτούρων για τυφλούς. Στόχος είναι όχι μόνο να γίνουν οι μουσικές παρτιτούρες ευρύτερα προσβάσιμες στα άτομα με προβλήματα όρασης, αλλά και να βελτιωθούν οι προοπτικές σταδιοδρομίας των τυφλών μουσικών. Το ερευνητικό κέντρο DZB αναπτύσσει επίσης διαδικασίες παραγωγής παρτιτούρας Μπράιγ με τη βοήθεια υπολογιστή, καθώς και υπηρεσίες μετάδοσης[3][7].
Η υπηρεσία απόδοσης MakeBraille δέχεται ψηφιακά αρχεία μουσικής σημειογραφίας από το Διαδίκτυο σε μορφές CapXML και MusicXML για να παράγει παρτιτούρες σε γραφή Μπράιγ, οι οποίες είναι διαθέσιμες μόνο για ιδιωτική, μη εμπορική χρήση.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 DZB in Zahlen und Fakten, December 2011. DZB online Αρχειοθετήθηκε 2016-11-13 στο Wayback Machine. (in γερμανική), retrieved 08-Aug-2012
- ↑ 2,0 2,1 The DZB: About Us Αρχειοθετήθηκε 2016-11-17 στο Wayback Machine.. Leipzig: DZB, 2011. Retrieved 08-Aug-2012
- ↑ 3,0 3,1 Dagmar Giersberg: Online "All Ears and within Reach – The German Central Library for the Blind in Leipzig." Bonn: Goethe Institute, November 2006. Retrieved 08-Aug-2012
- ↑ 4,0 4,1 "A Piece of History" Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine., Leipzig: DZB, 2011. (in αγγλική) Retrieved 08-Aug-2012
- ↑ 5,0 5,1 5,2 "Geschichte der DZB" Αρχειοθετήθηκε 2016-11-13 στο Wayback Machine., Leipzig: DZB, 2011. (in γερμανική) Retrieved 08-Aug-2012
- ↑ «Braille music». RNIB (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ Thomas Kahlisch, Matthias Leopold and Christian Waldvogel (November 2004). «Computers Helping People with Special Needs: 9th International Conference, ICCHP 2004, Paris, France, July 7-9, 2004 : Proceedings». Computers Helping People with Special Needs. Lecture Notes in Computer Science; vol. 3118. 3118. Berlin / Heidelberg: Springer, σσ. 224–227. doi:. ISBN 978-3-540-22334-4.
|