Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός
Ο Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός (Γ.Ο.Κ.) είναι νόμος του ελληνικού κράτους (Νόμος 1577/1985 «Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός», ΦΕΚ 210/Α/18-12-1985[1], όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με τον Νόμο 2381/2000 «Τροποποίηση των διατάξεων του ν. 1577/1985 "Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός" και άλλες πολεοδομικές διατάξεις», ΦΕΚ 140/Α/13-6-2000][2]), που ρυθμίζει τα σχετικά με την εκτέλεση δομικών έργων. Ο Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός μαζί με τον Κτιριοδομικό Κανονισμό είναι η βασική νομοθεσία που διέπει την κατασκευή κτιρίων στην Ελλάδα. Το 2012 αντικαταστάθηκε από τον Νέο Οικοδομικό Κανονισμό (Ν.Ο.Κ.)[3]
Σκοπός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύμφωνα με το πρώτο άρθρο του ο Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός έχει σκοπό τον καθορισμό των όρων, των περιορισμών και των προϋποθέσεων για την σωστή εκτέλεση οποιασδήποτε κατασκευής μέσα ή έξω από τα εγκεκριμένα σχέδια πόλεων ή οικισμών (κατασκευές εντός ή εκτός σχεδίου). Επιδίωξη των προβλεπόμενων μέτρων είναι η προστασία του φυσικού, οικιστικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος και η εξυπηρέτηση του κοινωνικού συμφέροντος.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Νόμος 1577/1985, ΦΕΚ 210/Α/18-12-1985» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 29 Δεκεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2009.
- ↑ Νόμος 2381/2000, ΦΕΚ 140/Α/13-6-2000[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Νόμος 4067/2012». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2017.