Γενικές εκλογές του Κεμπέκ (2012)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γενικές εκλογές του Κεμπέκ στις 4 Σεπτεμβρίου 2012

4 Σεπτεμβρίου 2012

Οι 125 έδρες του Εθνικού Κοινοβουλίου του Κεμπέκ
  Πρώτο κόμμα Δεύτερο κόμμα Τρίτο κόμμα
  Πωλίν Μαρουά Ζαν Σαρέ
Επικεφαλής Πωλίν Μαρουά Ζαν Σαρέ Φρανσουά Λεγκώ
Κόμμα Παρτί Κεμπεκουά Φιλελεύθεροι Συνασπισμός για το μέλλον του Κεμπέκ
Προηγούμενες
εκλογές
51 έδρες, 35,17 % 66 έδρες, 42.08% 7 έδρες, 16.37% %α[›]
Έδρες 54 έδρες 50 9 έδρες
Αλλαγή στις
έδρες
Αύξηση 3 Μείωση -16 Μείωση 2
Λαϊκή ψήφος 1,393,765 1,360,965 1,180,261
Ποσοστό 31.94% 31.20% 27.05%
Μεταβολή Μείωση -3.23% Μείωση -10.87% Μείωση 10.68%

  Τέταρτο κόμμα Πέμπτο κόμμα
  Ζαν-Μαρτέν Ωσσόντ
Επικεφαλής Ζαν-Μαρτέν Ωσσόντ Φρανσουάζ Ντεβίντ και
Αμίρ Καντίρ (εκπρόσωποι)
Κόμμα Εθνική Επιλογή Αλληλέγγυο Κεμπέκ

Εκλογικές περιφέρειες για τις επαρχιακές βουλευτικές εκλογές του 2012

Απερχόμενος Πρωθυπουργός

Ζαν Σαρέ

Προκύπτων Πρωθυπουργός

Αναμένεται

Οι γενικές εκλογές του Κεμπέκ του 2012 διεξήχθησαν στις 4 Σεπτεμβρίου 2012. Έπειτα από τις εκλογές διαμορφώθηκε η 40η Εθνοσυνέλευση του Εθνικού Κοινοβουλίου του Κεμπέκ.

Υπόβαθρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: 39η Εθνοσυνέλευση

Προκήρυξη των εκλογών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 2012-07-11, η καθημερινή εφημερίδα του Μόντρεαλ La Presse, πρώτη δημοσίευσε πληροφορίες που ήθελαν την διενέργεια πρόωρων γενικών εκλογών στις 2012-09-04. Οι λόγοι της προκήρυξης των εκλογών εντοπίζονται κυρίως στις πολιτικές και κοινωνικές εκτάσεις που προκλήθηκαν από την αύξηση των διδάκτρων στις ανώτερες και ανώτατες σχολές που οδήγησαν στην πολύμηνη απεργία των φοιτητών και των σπουδαστών, καθώς και των αποκαλύψεων της διαφθοράς στην ανάληψη και στην υπερκοστολόγηση των δημοσίων έργων.[1] Την 2012-08-01, ο πρωθυπουργός της επαρχίας Ζαν Σαρέ, ανακοίνωσε επίσημα την προκήρυξη των εκλογών, επιβεβαιώνοντας τις φήμες που ήθελαν την προσφυγή στις κάλπες στην αρχή της νέας σχολικής και φοιτητικής χρονιάς και ζητεί τη διάλυση της Βουλής έτσι ώστε να διεξαχθούν πρόωρες επαρχιακές βουλευτικές εκλογές.[2]

Έπειτα από τρεις θητείες στην πρωθυπουργία της επαρχίας του Κεμπέκ, μεγάλο μέρος πολιτικών αναλυτών θεωρεί την κίνηση του πρωθυπουργού ριψοκίνδυνη, δεκαπέντε μήνες πριν την προβλεπόμενη ανακήρυξη των εκλογών, το Δεκέμβριο του 2013. Η απελθούσα κυβέρνηση ολοκληρώνει το έργο της πληγωμένη, αφού σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις που διεξήχθησαν αρκετούς μήνες πριν την προκήρυξη των εκλογών, η δημοτικότητα της κυβέρνησης είχε πέσει κοντά στο 70 τοις εκατό. Για να μπορέσει το κυβερνών κόμμα να επανεκλεγεί για τέταρτη συνεχή φορά, κάτι που είχε καταφέρει στην πολιτική ιστορία του Κεμπέκ ο Μωρίς Ντυπλεσσί (Maurice Duplessis) μεταξύ των ετών 1944 και 1959, θα έπρεπε να επανακτήσει την εμπιστοσύνη των γαλλόφωνων ψηφοφόρων της επαρχίας, που μπορούσαν να επιλέξουν ανάμεσα κυρίως στα δυο μεγαλύτερα αντιπολιτευτικά κόμματα, το Παρτί Κεμπεκουά με ηγέτη της Πωλίν Μαρουά και νέο πολιτικό κόμμα, τον Συνασπισμό για το Μέλλον του Κεμπέκ με ηγέτη το πρώην στελέχους του Παρτί Κεμπεκουά Φρανσουά Λεγκώ,[3] που δημιουργήθηκε από την διάλυση του κεντροδεξιού κόμματος της Δημοκρατικής Δράσης του Κεμπέκ και την σύμπραξη του ηγέτη του τελευταίου, τον Μαριό Ντυμόν.

Πολιτικά κόμματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρακάτω παρουσιάζονται κατά προτεραιότητα τα κοινοβουλευτικά πολιτικά κόμματα ως προς τον αριθμό των βουλευτών τους, που εκπροσωπούνταν στην τελευταία κοινοβουλευτική περίοδο, πριν την διάλυση του Εθνικού Κοινοβουλίου του Κεμπέκ και που συμμετέχουν στις γενικές εκλογές του Σεπτεμβρίου.

Φιλελεύθερο κόμμα του Κεμπέκ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ζαν Σαρέ, μία εβδομάδα πριν την ημέρα των εκλογών

Ο ηγέτης του κόμματος των Φιλελευθέρων του Κεμπέκ, Ζαν Σαρέ επέλεξε να επικεντρώσει την προεκλογική του εκστρατεία στη σταθερότητα και στη διατήρηση της καθεστηκυίας τάξης. Μετά από μια δύσκολη περίοδο που αντιμετώπισε η κυβέρνηση στο τέλος της θητείας της, με τις κινητοποιήσεις των διαδηλωτών που αντιτίθονταν στον τριπλασιασμό των διδάκτρων σε διάστημα τεσσάρων χρόνων και τις αντιδράσεις από την ψήφιση του νόμου 78, που προέβλεπε μεταξύ άλλων την καταβολή μεγάλης χρηματικής αποζημίωσης για τους συλληφθέντες διαδηλωτές και το δικαίωμα της κυβέρνησης να παρεμβαίνει στη λειτουργία των ανωτέρων και ανωτάτων σπουδών με την κατάργηση μαθημάτων όταν χάνονται διδακτικές ώρες, διοργανώθηκε το πρώτο εκλογικό συνέδριο του κόμματος στον χώρο στάθμευσης των αεροσκαφών του διεθνούς αεροδρομίου Ζαν Λεσάζ της πόλης του Κεμπέκ,[4] παρά την πρώτη επιλογή του φιλελεύθερου κόμματος να διεξαχθεί στον χώρο του πεδίου του Καταράκι, το οποίο είχε δεσμευτεί για άλλη εκδήλωση πριν την ανακοίνωση της διενέργειας των εκλογών.[5].

Στην ομιλία του, ο απελθών πρωθυπουργός υποστήριξε τις επιλογές της κυβέρνησής του σχετικά με την αύξηση των διδάκτρων, ενώ δήλωσε ότι υπάρχει σημαντική μερίδα των πολιτών που υποστήριξε σιωπηλά τον επιμερισμό της φορολογίας στους φοιτητές και τις οικογένειές τους με την μορφή διδάκτρων, σε αντίθεση με τις κινητοποιήσεις των διαδηλωτών που προβλήθηκαν από τα επαρχιακά, καναδικά και διεθνή μέσα ενημέρωσης. Για την επιλογή του να ανακοινώσει την προκήρυξη των εκλογών, δήλωσε ότι με αυτό τον τρόπο οι υπεύθυνοι, κατά το ίδιο πολίτες, που υποστηρίζουν τις επιλογές της κυβέρνησης πάνω στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση θα μπορέσουν να εκφραστούν, όπως επίσης και ότι επιθυμήσουν την διενέργεια εκλογών πριν από την έναρξη των εργασιών της Επιτροπής Καρμποννώ, πάνω στη χορήγηση και τη διαχείριση των δημοσίων συμβάσεων στον κλάδο των κατασκευών.[4]

Το Φιλελεύθερο Κόμμα του Κεμπέκ άφησε να διαφανεί ότι ανέμενε και επιδίωκε τη ψήφο των αγγλόφωνων κατοίκων της επαρχίας. Από την αρχή της εκστρατείας, ο Ζαν Σαρέ είχε υποστηρίξει στη δήλωσή του, ότι όσοι δεν ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα ή όσοι τελικά επιλέξουν κάποιο άλλο αντιπολιτευτικό πολιτικό κόμμα, θα δώσουν την ευκαιρία στα σεπαριστικά κόμματα να διενεργήσουν δημοψήφισμα σχετικά με την κυριαρχία του Κεμπέκ.[6]

Παρτί Κεμπεκουά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Παρτί Κεμπεκουά
Η Πωλίν Μαρουά στο πλαίσιο της προεκλογικής της καμπάνιας στην πόλη του Κεμπέκ, την παραμονή των εκλογών

Το Παρτί Κεμπεκουά, που αποτελούσε την αξιωματική αντιπολίτευση του Κεμπέκ από το 2008, επιδίωκε την απόκτηση των ερεισμάτων που προέκυπταν από την αποδυνάμωσης και τη διαφθορά, όπως υποστήριζε, των κυβερνήσεων του πρωθυπουργού Σαρέ από το 2003. Το σεπαριστικό κόμμα, υποστήριζε ότι αποτελούσε την πολιτική παράταξη της τιμιότητας, και η ηγέτιδα του Πωλίν Μαρουά εξέφραζε συχνά την αντίθεσή στις πολιτικές θέσεις του Φιλελεύθερου Κόμματος και του Συνασπισμού για το Μέλλον του Κεμπέκ πάνω στην οικονομία και στο ζήτημα της ανεξαρτοποίησης της επαρχίας, εν αντιθέσει με το πρόγραμμα του κόμματός της, που επικεντρωνόταν, σύμφωνα με την ίδια, στην δυναμική παρουσία της επαρχίας, στην οικονομική ευμάρεια των κατοίκων της και την συνεργασία όλων των παραγόντων.[7].

Λαμβάνοντας υπόψιν τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν την διστακτικότητα των Κεμπεκιωτών για την διενέργεια δημοψηφίσματος, το Παρτί Κεμπεκουά δηλώνει ότι ζητάει πρώτα την εντολή για να κυβερνήσει, και όχι μόνο για να διοργανώσει δημοψήφισμα για το πολιτικό καθεστώς του Κεμπέκ, παρόλο που το ζήτημα αυτό παραμένει ο ακρογωνιαίος λίθος της παράταξης. Η Πωλίν Μαρουά στην δήλωσή της την 1η Αυγούστου, υπενθυμίζει την πάγια θέση του κόμματος για μια ανεξάρτητη χώρα.[7]

Συνασπισμός για το Μέλλον του Κεμπέκ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια της πρώτης προεκλογικής εκστρατείας της ιστορίας του, ο Συνασπισμός για το Μέλλον του Κεμπέκ άρθρωσε ένα μήνυμα με επίκεντρο το θέμα της αλλαγής. Ο ηγέτης του κόμματος και πρώην υπουργός με το Παρτί Κεμπεκουά Φρανσουά Λεγκώ υπερασπίζεται την θέσπιση μιας πιο προστατευτικής οικονομίας, που περνά μέσα από την αλλαγή του ρόλου του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων του Κεμπέκ (Caisse de dépôt et placement du Québec), την εκμετάλλευση των εθνικών πόρων "προς όφελος του συνόλου των Κεμπεκιωτών" και την ανάσχεση της επιρροής των συνδικάτων και των γραφειοκρατικών δυνάμεων που επιμένουν στην εφαρμογή μεταρρυθμίσεων, ιδιαίτερα στα συμβούλια των σχολείων, στο δημόσιο σύστημα υγείας και στην εταιρία ηλεκτρισμού Hydro Québec.[8].

Εθνική Επιλογή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Εθνική επιλογή

Επιδίωξη της Εθνικής Επιλογής (γαλλικά: Option nationale) κατά την πρώτη του προεκλογική του εκστρατεία, είναι η επαναφορά στην επικαιρότητα του ζητήματος της ανεξαρτησίας του Κεμπέκ. Σύμφωνα με τον ιδρυτή και ηγέτη της, Ζαν-Μαρτέν Ωσσόντ, εφόσον το Κεμπέκ ήταν κυρίαρχο [κράτος], όλα τα προβλήματα που υπάρχουν στην επαρχία, θα αντιμετωπίζονταν στην προεκλογική εκστρατεία διαφορετικά. Κατά την έναρξη της προεκλογικής του εκστρατείας στην κωμόπολη Νικολέτ, έλαβε την στήριξη του ανεξάρτητου βουλευτή Πιέρ Κυρζί, ο οποίος όμως δήλωσε ότι δεν θα θέσει υποψηφιότητα στις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Οι προτεραιότητες που θέτει το προεκλογικό πρόγραμμα της Εθνικής Επιλογής εντοπίζονται στην εθνικοποίηση των φυσικών πόρων, στη δωρεάν παιδεία και στο καθορισμό μιας σταθερής ημερομηνίας για την διεξαγωγή των εκλογών που θα βασίζεται στο αναλογικό εκλογικό σύστημα.[9]

Επίσης το πολιτικό κόμμα επιδιώκει να αυξήσει τη συμμετοχή των νέων στην πολιτική διαδικασία, ενώ οι υποψήφιοι βουλευτές του κόμματος συγκαταλέγονται μεταξύ των νεώτερων ηλικιακά υποψηφίων. Ο πρώην βουλευτής του Παρτί Κεμπεκουά, παραδέχεται ότι η εκστρατεία του κόμματός του θα είναι πιο μετριοπαθής από τους αντιπάλους του σε θέματα δημόσιας προβολής, αλλά προτίθεται να καλύψει το κενό με την αυξημένη παρουσία της παράταξης στον χώρο των ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης.[10]

Αλληλέγγυο Κεμπέκ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Αλληλέγγυο Κεμπέκ

Με την τρίτη του προεκλογική εκστρατεία, το Αλληλέγγυο Κεμπέκ (γαλλικά: Québec solidaire) επιδιώκει ένα αυξήσει την εκπροσώπησή του στην Εθνοσυνέλευση και επιτύχουν βουλευτικές έδρες εκτός του Μόντρεαλ. Οι δύο εκπρόσωποι Τύπου του κόμματος, Αμίρ Καντίρ και Φρασουάζ Ντεβίντ, υποστηρίζουν ότι η πολιτική παρουσία τους, είναι αναγκαία για την εύρυθμη λειτουργία της δημοκρατίας και ότι θα θέσουν ως στόχο την κατάκτηση δεκαπέντε εκλογικών περιφερειών στις εκλογές του Σεπτεμβρίου.[11]

Το αριστερό πολιτικό κόμμα με το σλόγκαν "Εμπρός" (γαλλικά: "Debout") επικεντρώνει σε πέντε άξονες το προεκλογικό του πρόγραμμα. Αυτοί αφορούν την δωρεάν παιδεία, την προστασία των φυσικών πόρων, την προώθηση των μεταφορών που κινούνται με ηλεκτρική ενέργεια, την προστασία των συντάξεων και την ανεξαρτοποίηση του Κεμπέκ.[11]

Άλλα κόμματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συνολικά είκοσι πολιτικά κόμματα θα συμμετάσχουν στις εκλογές της 4ης Σεπτεμβρίου σύμφωνα με την Γενική Διεύθυνση των Εκλογών του Κεμπέκ (γαλλικά:Directeur général des élections du Québec). Τα μικρά συνήθως κόμματα δεν έχουν υποψήφιους αντιπροσώπους σε όλες τις εκλογικές περιφέρειες. Από τις προηγούμενες γενικές εκλογές, πέντε νέα κόμματα θα συμμετάσχουν στις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Μεταξύ αυτών, το Κόμμα της μεσαίας τάξης του Κεμπέκ (Parti de la classe moyenne du Québec) με 7 υποψηφίους, το Ουδέτερο Κόμμα (Parti nul) με 10 υποψηφίους, το Συντηρητικό Κόμμα του Κεμπέκ με 27 υποψηφίους με ηγέτη τον πρώην βουλευτή του συντηρητικού κόμματος Λυκ Χάρβεϋ[12] και η Αυτονομιστική Ομάδα (Équipe autonomiste) με 17 υποψηφίους, ενός κόμματος που δημιουργήθηκε από υποστηριχτές της Δημοκρατικής Δράσης του Κεμπέκ που διαφώνησαν με την συγχώνευση του κόμματός τους με τον Συνασπισμό για το Μέλλον του Κεμπέκ. Μεταξύ των παλαιοτέρων κομμάτων που συμμετείχαν και έλαβαν την άδεια συμμετοχής στις γενικές εκλογές, είναι το Μπλοκ της Ψήφου (Bloc Pot) με 2 υποψηφίους, ο Συνασπισμός για την Συντακτική [Εθνοσυνέλευση] (Coalition pour la constituante) με 29 υποψήφιους, με την ισχυρότερή του παρουσία στην περιοχή του Μόντρεαλ, το Δίκαιο Κόμμα (Parti équitable) με έναν μόνο υποψήφιο που αποτελεί τον αρχηγό του κόμματος, το Κόμμα της Ανεξαρτησίας (Parti indépendantiste) με 10 υποψηφίους, το Μαρξιστικό-Λενινιστικό Κόμμα του Κεμπέκ (Parti marxiste-léniniste du Québec) με 25 υποψηφίους, το Κόμμα Εθνικής Ενότητας (Parti unité nationale) με 12 υποψηφίους, το Κόμμα των Πρασίνων του Κεμπέκ (Parti vert du Québec) με 67 υποψηφίους και της Πολιτικής Ένωσης του Κεμπέκ (Union citoyenne du Québec) με 20 υποψηφίους. Επίσης στις εκλογές κατεβαίνει το πολιτικό κόμμα Κεμπέκ - Δημοκρατική επανάσταση (Québec - Révolution démocratique), με έναν μόνο υποψήφιο.[13].

Χρονολόγιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2012
  • 1η Αυγούστου - Ο Γενικός Κυβερνήτης Πιέρ Ντυσέν διαλύει το Εθνικό Κοινοβούλιο του Κεμπέκ έπειτα από αίτημα του πρωθυπουργού Ζαν Σαρέ και ανακηρύσσει την 4η Σεπτεμβρίου 2012 ως την ημέρα των γενικών εκλογών. Από αυτήν την ημέρα ξεκινά επίσημα η προεκλογική περίοδος με τις αντίστοιχες καμπάνιες των κομμάτων.[14]
  • 4 Αυγούστου - Ο Ζακ Ντυσερώ ανακοινώνει την υποψηφιότητά του με τον Συνασπισμό για το Μέλλον του Κεμπέκ (Coalition avenir Québec)[15].
  • 5 Αυγούστου -
    • Το Φιλελεύθερο Κόμμα του Κεμπέκ (Parti libéral du Québec) υπόσχεται μια οικονομική ενίσχυση 100 καναδικών δολαρίων στις οικογένειες 45.000 παιδιών που σπουδάζουν σε δημόσια δημοτικά σχολεία.[16]. Επίσης το κόμμα ανακοίνωσε ότι θα αναδιαμορφώσει την συμμετοχή των οικογενειών και των κηδεμόνων στους βρεφονηπιακούς σταθμούς, που σήμερα κυμαίνεται στα 7 δολλάρια ανά ημέρα.[17]
    • Το Παρτί Κεμπεκουά (Parti québécois) υπόσχεται να αναμένει τις περιβαλλοντικές μελέτες που διεξάγονται πριν αποφασιστεί εάν η κυβέρνηση θα πρέπει να εκμεταλλευτεί το κοίτασμα πετρελαίου του "Ολντ Χάρρυ" (Gisement Old Harry).[18]
  • 6 Αυγούστου - Ο Ζακ Ντυσερώ προβαίνει σε πολιτική γκάφα δηλώνοντας ότι εφόσον εκλεγεί το κόμμα του και λάβει την θέση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, θα είναι υπεύθυνος για την επιλογή ορισμένων υπουργών. Ο αρχηγός του κόμματος, Φρανσουά Λεγκώ, τον αποπαίρνει.[19]
  • 4 Σεπτεμβρίου - Οι εκλογές λαμβάνουν χώρα.

Συνθήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολιτικά κόμματα Συντομογραφία Σύνθημα Μετάφραση συνθήματος
Φιλελεύθερο Κόμμα του Κεμπέκ PLQ Pour le Québec Για το Κεμπέκ
Παρτί Κεμπεκουά PQ À nous de choisir Σε εμάς να επιλέξουμε
Συνασπισμός για το Μέλλον του Κεμπέκ CAQ C'est assez, faut que ça change! Φτάνει, πρέπει αυτό να αλλάξει!
Αλληλέγγυο Κεμπέκ QS Debout Εμπρός
Εθνική Επιλογή ON ON peut mieux pour le Québec Μπορούμε καλύτερα για το Κεμπέκ

Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συγκεντρωτικά αποτελέσματα των πολιτικών κομμάτων που έβαλαν ποσοστό άνω του 0,95% στις γενικές εκλογές του 2012
Πολιτικά κόμματα 2008 Παρέμ. Έδρες Διαφ. Ψήφοι %
Παρτί Κεμπεκουά (PQ) 51 47 0 0 0,00
Φιλελεύθερο Κόμμα του Κεμπέκ (PLQ) 66 64 0 0 0,00
Συνασπισμός για το Μέλλον του Κεμπέκ (CAQ)α[›] 9 0 0 0,00
Αλληλέγγυο Κεμπέκ (QS) 1 1 0 0 0,00
Εθνική Επιλογή (ON) 1 0 0 0,00
Κόμμα των Πρασίνων του Κεμπέκ (PVQ) 0 0 0 0 0,00
Άλλα κόμματα 0 0 0,00

^ α: Το αποτέλεσμα των εκλογών συγκρίνεται με τα αποτελέσματα της Δημοκρατικής Δράσης του Κεμπέκ στις εκλογές του 2008

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. (Γαλλικά) Élections: aux urnes le 4 septembre. La Presse. 2012-07-11. http://www.lapresse.ca/actualites/quebec-canada/politique-quebecoise/201207/10/01-4542539-elections-aux-urnes-le-4-septembre.php. Ανακτήθηκε στις 2012-09-04. 
  2. (Γαλλικά) Dissolution du parlement au Québec. Le Figaro. 2012-08-01. http://www.lefigaro.fr/flash-actu/2012/08/01/97001-20120801FILWWW00473-dissolution-du-parlement-au-quebec.php. Ανακτήθηκε στις 2012-09-04. 
  3. (Γαλλικά) Élections 2012: c'est un départ. Le Devoir. 2012-08-01. http://www.ledevoir.com/politique/elections-2012/355819/elections-2012-c-est-un-depart. Ανακτήθηκε στις 2012-09-04. 
  4. 4,0 4,1 (Γαλλικά) La voix de la majorité silencieuse. Le Devoir. 2012-08-02. http://www.ledevoir.com/politique/elections-2012/355883/la-voix-de-la-majorite-silencieuse. Ανακτήθηκε στις 2012-09-04. 
  5. (Γαλλικά) Vers un autre gouvernement minoritaire?. La Presse. 2012-08-02. http://www.lapresse.ca/actualites/elections-quebec-2012/201208/01/01-4561537-vers-un-autre-gouvernement-minoritaire.php. Ανακτήθηκε στις 2012-09-04. 
  6. (Αγγλικά) Charest raises referendum fears. The Gazette. 2012-08-02. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-09-05. https://web.archive.org/web/20120905085622/http://www.montrealgazette.com/life/risk+referendum+Charest+anglos/7030943/story.html. Ανακτήθηκε στις 2012-09-04. 
  7. 7,0 7,1 (Αγγλικά) L'honnêteté plutôt que la corruption. Le Devoir. 2012-08-02. http://www.ledevoir.com/politique/elections-2012/355886/l-honnetete-plutot-que-la-corruption. Ανακτήθηκε στις 2012-09-04. 
  8. (Γαλλικά) Pour un vrai changement. Le Devoir. 2012-08-02. http://www.ledevoir.com/politique/elections-2012/355885/pour-un-vrai-changement. Ανακτήθηκε στις 2012-08-02. 
  9. (Γαλλικά) Option nationale: cap sur la souveraineté. Le Devoir. 2012-08-02. http://www.ledevoir.com/politique/elections-2012/355906/option-nationale-cap-sur-la-souverainete. Ανακτήθηκε στις 2012-09-04. 
  10. (Γαλλικά) Un premier caucus pour Option nationale. Τρεις ποταμοί: Le Nouvelliste. 2012-08-01. http://www.lapresse.ca/le-nouvelliste/elections-provinciales/201208/01/01-4561224-un-premier-caucus-pour-option-nationale.php. Ανακτήθηκε στις 2012-09-04. [νεκρός σύνδεσμος]
  11. 11,0 11,1 (Γαλλικά) Québec solidaire, le choix de l'« espoir ». Montréal: Le Devoir. 2012-08-02. http://www.ledevoir.com/politique/elections-2012/355888/quebec-solidaire-le-choix-de-l-espoir. Ανακτήθηκε στις 2012-09-04. 
  12. (Γαλλικά) 21 partis en lice pour les élections. Montréal: Le Devoir. 2012-07-27. http://www.ledevoir.com/politique/elections-2012/355492/21-partis-en-lice-pour-les-elections. Ανακτήθηκε στις 2012-08-02. 
  13. (Γαλλικά) Gaétan Pouliot; Lili Boisvert (2012-08-24). «Les partis de l'ombre». http://www.radio-canada.ca/sujet/elections-quebec-2012/2012/08/21/012-petits-partis-quebec-2012.shtml. Ανακτήθηκε στις 2012-08-04. 
  14. (Αγγλικά) «Quebecers in for summer election campaign». Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2012. 
  15. (Γαλλικά) Duchesneau confirme son entrée à la CAQ: «Je me lève pour le Québec». Le Devoir. 2012-08-05. http://www.ledevoir.com/politique/elections-2012/356099/corruption-duchesneau. Ανακτήθηκε στις 2012-08-04. .
  16. (Γαλλικά) Robert Dutrisac (2012-08-06). Charest promet 100 $ aux familles pour la rentrée. Le Devoir. http://www.ledevoir.com/politique/elections-2012/356171/charest-promet-100-aux-familles-pour-la-rentree. Ανακτήθηκε στις 2012-09-04. 
  17. (Γαλλικά) Charest mettrait fin aux garderies à 7$. Le Devoir. 2012-08-06. http://www.ledevoir.com/politique/elections-2012/356161/charest-mettrait-fin-aux-garderies-a-7. Ανακτήθηκε στις 2012-08-07. .
  18. (Γαλλικά) La Presse canadienne (2012-08-06). Un gouvernement péquiste pourrait renoncer à Old Harry. Le Devoir. http://www.ledevoir.com/politique/elections-2012/356173/un-gouvernement-pequiste-pourrait-renoncer-a-old-harry. Ανακτήθηκε στις 2012-09-04. 
  19. (Γαλλικά) Y a-t-il un ou deux pilotes à la CAQ? François Legault doit corriger Jacques Duchesneau, qui prétendait détenir le pouvoir de nommer quatre ministres. Le Devoir. 2012-08-07. http://www.ledevoir.com/politique/quebec/356226/y-a-t-il-un-ou-deux-pilotes-a-la-caq. Ανακτήθηκε στις 2012-08-07. 

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]