Γενικές εκλογές της Ναμίμπιας (2019)
Οι γενικές εκλογές πραγματοποιήθηκαν στη Ναμίμπια στις 27 Νοεμβρίου 2019. [1] Ήταν οι δεύτερες στην Αφρική στις οποίες χρησιμοποιήθηκε ηλεκτρονική ψηφοφορία. [2] Συνολικά έντεκα υποψήφιοι διεκδίκησαν την προεδρία και δεκαπέντε πολιτικά κόμματα έλαβαν μέρος στις εκλογές της Εθνοσυνέλευσης.
Ο Χάγκε Γκέινγκομπ της SWAPO επανεκλέχθηκε στην προεδρία, αν και το ποσοστό ψήφου του μειώθηκε από το 87% το 2014 σε 56%, το χαμηλότερο μερίδιο ψήφου για τις προεδρικές εκλογές στην ιστορία του κόμματος. Η SWAPO διατήρησε επίσης την πλειοψηφία της στην Εθνοσυνέλευση, αλλά έχασε την υπεροχή των δύο τρίτων. [3]
Εκλογικό σύστημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Πρόεδρος της Ναμίμπιας εκλέγεται χρησιμοποιώντας το σύστημα των δύο γύρων. Εάν κανένας υποψήφιος δεν λάβει περισσότερο από το 50% στον πρώτο γύρο των εκλογών, θα διεξαχθεί επαναληπτικός γύρος. Σε καμία προηγούμενη προεδρική εκλογή στη Ναμίμπια δεν έχει χρειαστεί να διενεργηθεί δεύτερος γύρος. [4]
Τα 104 μέλη της Εθνοσυνέλευσης αποτελούνται από 96 εκλεγμένα μέλη και οκτώ (χωρίς δικαίωμα ψήφου) μέλη που διορίζονται από τον Πρόεδρο. [5] Τα 96 εκλεγμένα μέλη εκλέγονται με αναλογική εκπροσώπηση με κλειστή λίστα από 14 πολυεδρικές εκλογικές περιφέρειες με βάση τις περιφέρειες. Οι έδρες κατανέμονται με τη μέθοδο των μεγαλύτερων υπολοίπων.[6]
Πολιτικά κόμματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το SWAPO θεωρήθηκε ως το ξεκάθαρο φαβορί για τις εκλογές του 2019, αν και η άνοδος νέων κομμάτων, όπως το Κίνημα των Λαών Χωρίς Γη, αναμενόταν να διχάσει τους ψηφοφόρους. Το 2014 το κυβερνών Κόμμα SWAPO ανακοίνωσε ένα σύστημα ισότητας των φύλων, όπου οι μισές από τις έδρες της SWAPO στο κοινοβούλιο θα κατέχονται από γυναίκες. Το κόμμα ασπάστηκε επίσης αυτό που αποκαλείται «σύστημα ζέβρας», όπου εάν ένας υπουργός ήταν γυναίκα, ο αναπληρωτής υπουργός θα ήταν άνδρας και το αντίστροφο. Λόγω του ότι υπήρχαν περισσότεροι άνδρες βουλευτές από τη SWAPO από ότι γυναίκες βουλευτές, η SWAPO υπέβαλε σχέδια για την παράταση της θητείας του κοινοβουλίου προκειμένου να εξαλειφθεί ο κίνδυνος να χάσουν την έδρα τους οι άνδρες βουλευτές ως αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής για την ισότητα των φύλων. [7] Αυτή η αλλαγή, με την αύξηση του αριθμού των εδρών από τις 78 στις 104, τέθηκε σε ισχύ το 2014, αν και επίσημα ορίστηκε ότι επιτρέπει την ευρύτερη εκπροσώπηση του πληθυσμού. [8]
Αντιπολίτευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης είχαν ως στόχο την άρση της πλειοψηφίας των δύο τρίτων της SWAPO στην Εθνοσυνέλευση. Οι Μαχητές της Ναμίμπιας για την Οικονομική Ελευθερία (NEFF) και το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (RP), και οι δύο χωρίς ρεαλιστική ευκαιρία στις προηγούμενες εκλογές, απέσυραν τους προεδρικούς υποψηφίους τους στις αρχές Νοεμβρίου και αντίθετα ενέκριναν τον ανεξάρτητο υποψήφιο Παντουλένι Ιτούλα. [9] Το Ενωμένο Δημοκρατικό Μέτωπο (UDF) με τη σειρά του απέσυρε τον υποψήφιο για να υποστηρίξει τον Μακ Χένρι Βεναάνι, προεδρικό υποψήφιο του Λαϊκού Δημοκρατικού Κινήματος (PDM) και αρχηγό της επίσημης αντιπολίτευσης. Τον Αύγουστο του 2019 τα δύο κόμματα υπέγραψαν συμφωνία συνασπισμού για την επόμενη κοινοβουλευτική περίοδο, εκχωρώντας τις κοινοβουλευτικές έδρες 6, 13 και 18 στην UPM, και άλλες στην PDM, σε μια οντότητα που θα είναι γνωστή ως συνασπισμός PDM-UPM . [10] Ο Συναγερμός για Δημοκρατία και Πρόοδο (RDP) σχημάτισε συνασπισμό με τη Χριστιανοδημοκρατική Φωνή (CDV), και τα δύο κόμματα υποστήριξαν τον Μάικ Καβεκότορα του RDP. [11]
Εκστρατεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δέκα υποψήφιοι έλαβαν μέρος στις προεδρικές εκλογές, με τον Χάγκε Γκέινγκομπ της SWAPO να αναμένεται να κερδίσει δεύτερη θητεία ως πρόεδρος. [12] [13] [14] Για πρώτη φορά, ένας ανεξάρτητος υποψήφιος, ο Παντουλένι Ιτούλα, έθεσε υποψηφιότητα για πρόεδρος. Η Έστερ Μουιτζάνγκουε της Δημοκρατικής Οργάνωσης της Εθνικής Ενότητας (NUDO) ήταν η πρώτη γυναίκα υποψήφια για την προεδρία στη Ναμίμπια. [15]
Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρόεδρος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Χάγκε Γκέινγκομπ κέρδισε τις προεδρικές εκλογές και για δεύτερη θητεία ορκίστηκε ως πρόεδρος. Το ποσοστό των ψήφων του, ωστόσο, μειώθηκε σημαντικά από 87% το 2014 σε 56% το 2019. Ενώ οι αγροτικές περιοχές υποστήριζαν κατά κύριο λόγο τον Γκέινγκομπ, πολλά αστικά κέντρα ψήφισαν τον ανεξάρτητο υποψήφιο, Παντουλένι Ιτούλα, ο οποίος έλαβε το 29% των συνολικών ψήφων. Κανένας άλλος υποψήφιος δεν πέτυχε διψήφιο αποτέλεσμα. [16]
| Υποψήφιος | Κόμμα | Ψήφοι | % |
|---|---|---|---|
| Χάγκε Γκέινγκομπ | SWAPO | 464.703 | 56,3 |
| Παντουλένι Ιτούλα | Ανεξάρτητος | 242.657 | 29,4 |
| ΜακΧένρι Βεναάνι | Λαϊκό Δημοκρατικό Κίνημα | 43.959 | 5,3 |
| Μπερνάντους Σβατμπούι | Κίνημα Λαών Χωρίς Γη | 22.542 | 2,7 |
| Απίους Αουτσάμπ | Ενωμένο Δημοκρατικό Μέτωπο | 22.115 | 2,7 |
| Έστερ Μουιντζάγκουε | Δημοκρατική Οργάνωση Εθνικής Ενότητας | 12.039 | 1,5 |
| Τανγκένι Ιλιάμπο | SWANU | 5.959 | 0,7 |
| Χενκ Μουντ | Ρεπουμπλικανικό κόμμα | 4.379 | 0,5 |
| Μάικ Καβεκότορα | Συναγερμός για Δημοκρατία και Πρόοδο | 3.515 | 0,4 |
| Ιγκνάσιους Σιξγουαμένι (Ignatius Shixwameni) | Παλλαϊκό Κόμμα | 3.304 | 0,4 |
| Επαφράς Μουκγουιλόνγκο | Μαχητές Οικονομικής Ελευθερίας της Ναμίμπιας | 1.026 | 0,1 |
| Άκυρα / λευκά ψηφοδέλτια | 0 | - | |
| Σύνολο | 826.198 | 100 | |
| Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι / προσέλευση | 1.358.468 | 60,8 | |
| Πηγή: ECN Αρχειοθετήθηκε 2020-02-13 στο Wayback Machine. | |||
Εθνοσυνέλευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η SWAPO, για άλλη μια φορά, κέρδισε την πλειοψηφία των εδρών στην Εθνοσυνέλευση, αλλά έχασε οριακά την πλειοψηφία των δύο τρίτων, την οποία κατείχε από το 1994. Κατά συνέπεια, τα κόμματα της αντιπολίτευσης κέρδισαν επίσης έδρες, κυρίως το PDM, το οποίο κέρδισε 16 έδρες στην Εθνοσυνέλευση. [16] Το μερίδιο ψήφου 16,60% του PDM είναι η καλύτερη εκλογική του απόδοση από τις εκλογές του 1994 .
| Κόμμα | Ψήφοι | % | Έδρες | +/– | |
|---|---|---|---|---|---|
| SWAPO | 536.861 | 65,45 | 63 | –14 | |
| Λαϊκό Δημοκρατικό Κίνημα | 136.576 | 16,65 | 16 | +11 | |
| Κίνημα Λαών Χωρίς Γη | 38.956 | 4,75 | 4 | Νέο | |
| Δημοκρατική Οργάνωση Εθνικής Ενότητα | 16.066 | 1,96 | 2 | 0 | |
| Παλλαϊκό Κόμμα | 14.664 | 1,79 | 2 | 0 | |
| Ενωμένο Δημοκρατικό Μέτωπο | 14.644 | 1,79 | 2 | 0 | |
| Ρεπουμπλικανικό κόμμα | 14.546 | 1,77 | 2 | +1 | |
| Μαχητές Οικονομικής Ελευθερίας της Ναμίμπιας | 13.580 | 1,66 | 2 | +2 | |
| Συναγερμός για Δημοκρατία και Πρόοδο | 8.953 | 1,09 | 1 | –2 | |
| Χριστιανοδημοκρατική Φωνή | 5.841 | 0,71 | 1 | +1 | |
| SWANU | 5.330 | 0,65 | 1 | 0 | |
| Κογκρέσο των Δημοκρατών | 4.645 | 0,57 | 0 | 0 | |
| Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα | 4,559 | 0,56 | 0 | 0 | |
| Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα | 3.212 | 0,39 | 0 | –2 | |
| Εθνικό Πατριωτικό Μέτωπο | 1.785 | 0,22 | 0 | Νέο | |
| Άκυρα / λευκά ψηφοδέλτια | 0 | - | - | - | |
| Σύνολο | 820.227 | 100 | 96 | - | |
| Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι / προσέλευση | 1.358.468 | 60,4 | - | - | |
| Πηγή: ECN Αρχειοθετήθηκε 2020-02-13 στο Wayback Machine. | |||||
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «2019 Presidential & National Assembly Election Calendar». Electoral Commission of Namibia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ «Namibia to be Africa’s first to use e-voting». bdlive.co.za. 2014-11-15. http://www.bdlive.co.za/africa/africannews/2014/11/15/namibia-to-be-africas-first-to-use-e-voting. Ανακτήθηκε στις 2014-11-15.
- ↑ Swapo's two-thirds majority broken The Namibian, 1 Δεκεμβρίουr 2019
- ↑ «Namibia’s Ruling Party Faces Unexpectedly Challenging Vote». The New York Times (Associated Press). 24 November 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-11-28. https://web.archive.org/web/20191128172043/https://www.nytimes.com/aponline/2019/11/24/world/africa/ap-af-namibia-election-preview.html. Ανακτήθηκε στις 2020-08-05.
- ↑ The Three Branches of Government Hans Seidel Foundation
- ↑ Electoral system IPU
- ↑ Namibia's 'zebra' politics could make it stand out from the global herd The Guardian, 8 Ιουλίου 2014
- ↑ Iikela, Sakeus (2017-08-24). «Where is the opposition ... when Swapo is fighting itself?». The Namibian: σελ. 6–7. https://www.namibian.com.na/58330/read/Where-is-the-opposition--when-Swapo-is-fighting-itself.
- ↑ Nembwaya, Hileni (2019-11-07). «NEFF and RP throw weight behind Itula». The Namibian: σελ. 1. https://www.namibian.com.na/85235/read/NEFF-and-RP-throw-weight-behind-Itula.
- ↑ Klukowski, Steven (2019-10-24). «PDM-UPM coalition to challenge Swapo». New Era. https://neweralive.na/posts/pdm-upm-coalition-to-challenge-swapo.
- ↑ «RDP, Christian Democratic Voice form coalition». The Namibian (Namibia Press Agency): σελ. 3. 2019-09-06. https://www.namibian.com.na/82819/read/RDP-Christian-Democratic-Voice-form-coalition.
- ↑ Melber, Henning (2019-11-26). «Namibian elections: The sands are shifting – slowly». Mail & Guardian. https://mg.co.za/article/2019-11-26-namibian-elections-the-sands-are-shifting-slowly.
- ↑ «Poll Fever: Spain, Sri Lanka, Romania and Namibia Will be Joining Britain in Holding Elections». Sputnik. 2019-10-29. https://sputniknews.com/world/201910291077175345-poll-fever-spain-sri-lanka-romania-and-namibia-will-be-joining-britain-in-holding-elections/.
- ↑ «After the victory, comes the battle». Windhoek Observer. 2019-10-22. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-11-27. https://web.archive.org/web/20191127221655/https://www.observer.com.na/index.php/national/item/11585-after-the-victory-comes-the-battle. Ανακτήθηκε στις 2020-08-05.
- ↑ Ngwawi, Joseph (2019-11-21). «Letters to the Editor: All set for Namibian elections». The Chronicle. https://www.chronicle.co.zw/letters-to-the-editor-all-set-for-namibian-elections/.
- ↑ 16,0 16,1 Iikela, Sakeus (2019-12-02). «Reduced victory ... Swapo, Geingob drop votes». The Namibian: σελ. 1. https://www.namibian.com.na/86045/read/Reduced-victory--Swapo-Geingob-drop-votes.