Γάιτα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Γάιτα λεγόταν παλιά μικρό ιδιότυπο ξύλινο ιστιοφόρο σκάφος που η ναυπήγησή του φέρεται να ξεκίνησε στα παράλια της Μικράς Ασίας.

Το σκάφος αυτό χρησιμοποιούνταν κυρίως για διαπορθμεύσεις παράλιων περιοχών που μεσολαβούσαν βραχώδεις ακτές, χωρίς οδική σύνδεση μεταξύ τους. Γάιτες αναπτύχθηκαν κυρίως στο κόλπο της Σμύρνης και βεβαίως στη Κωνσταντινούπολη.

Στην Ελλάδα γάιτες χρησιμοποιήθηκαν κυρίως στη Λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου, στο Λακωνικό κόλπο και ελάχιστα στον Αργοσαρωνικό. Ήταν σκάφη πολύ χαμηλά με μικρό βύθισμα και μικρού σχετικά πλάτους που τους έδινε μια σχετική ταχύτητα αλλά με ελάχιστες άλλες αξιώσεις και για το λόγο αυτό χρησιμοποιούνταν σε υπήνεμους πάντα κόλπους.

  • Οι Τούρκοι αποκαλούν τη γάιτα "κουρίτ", (κουρίτα)

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου τ.4ος, σ.925