Μετάβαση στο περιεχόμενο

Βερνάρδος του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Πλεν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βερνάρδος του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Πλεν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση31  Ιανουαρίου 1639[1]
Θάνατος13  Ιανουαρίου 1676[1]
Πλεν
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Οικογένεια
ΓονείςΙωακείμ Ερνέστος του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Πλεν και Δωροθέα Αυγούστα του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Γκόττορπ
ΑδέλφιαΙωάννης Αδόλφος του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Πλεν
Αύγουστος του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Πλεν-Νόρμπουργκ
Σοφία Ελεονόρα του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Πλεν
Ιωακείμ Ερνέστος Β΄ του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Πλεν-Ρέτβις
ΟικογένειαΟίκος του Όλντενμπουργκ

Ο Βερνάρδος, δανικά Bernhard (31 Ιανουαρίου 1639 - 13 Ιανουαρίου 1676) από τον Οίκο του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ ήταν πρίγκιπας του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Πλεν και ναύαρχος της Δανίας.

Ήταν ο τέταρτος γιος του Ιωακείμ Ερνέστου, δούκα του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Πλεν και της Δωροθέας Αυγούστας του Όλντενμπουργκ, κόρης του Ιωάννη Αδόλφου δούκα του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Γκόττορπ.

Ο πατέρας του τού έδωσε στρατιωτική εκπαίδευση και ο Βερνάρδος έγινε συνταγματάρχης του ισπανικού στρατού. Το 1672 ήταν διοικητής του Πεζικού του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ και υπεράσπισε, μαζί με αυστριακά στρατεύματα, την πόλη του Χρόνινγκεν εναντίον του στρατού των Γάλλων, που προήλαυναν και του Χριστοφόρου Βερνάρδου, επισκόπου του Μύνστερ. Το 1675 επέστρεψε στο Πλεν, όπου ανέλαβε τη διοίκηση του εκεί στρατού. Το 1675 η Δανία προετοιμαζόταν για την εκστρατεία στην Πομερανία και τοποθετήθηκε υποστράτηγος του δανικού στρατού.

Το 1676 ασθένησε ξαφνικά από πυρετό στο Πλεν και απεβίωσε. Ήταν 37 ετών και άγαμος. Στη διοίκηση του στρατού τον διαδέχθηκε ο πρωτότοκος αδελφός του Ιωάννης Αδόλφος, δούκας του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Πλεν[2].

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p578.htm#i5773. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. Die Allgemeine Welthistorie durch eine Gesellschaft von Gelehrten, vol. 14, p. 477, Online