Βάλτερ Μπονάττι
 Ο Βάλτερ Μπονάττι το 1954 (αριστερά) | |
| Προσωπικές πληροφορίες | |
|---|---|
| Όνομα | Βάλτερ Μπονάττι |
| Εθνικότητα | Ιταλός |
| Γέννηση | 22 Ιουνίου 1930 Μπέργκαμο |
| Θάνατος | 13 Σεπτεμβρίου 2011 Ρώμη, Ιταλία |
| Ορειβατική σταδιοδρομία | |
| Γνωστός/ή για | μοναχική Aiguille du Dru |
| Πρώτες ανάβασεις | Γκάσερμπρουμ Δ΄ |
| Μείζονες αναβάσεις | Κατάλογος ορειβατικών επιτευγμάτων |
| Ενημέρωση 18 Μαρτίου 2013. | |
Ο Βάλτερ Μπονάτι (Walter Bonatti, Μπέργκαμο, Ιταλία, 22 Ιουνίου 1930 - Ρώμη, 13 Σεπτεμβρίου 2011) ήταν Ιταλός ορειβάτης και συγγραφέας, σημαντική μορφή του Αλπινισμού και γνωστός για το αλπικό στιλ που χρησιμοποιούσε[1]. Η πρώτη μεγάλη ανάβασή του πραγματοποιήθηκε στην ηλικία των 18 ετών και ήταν η βόρεια όψη των Γκραντ Γιοράς, κορυφή Γουόκερ, στην οροσειρά των Λευκών ορέων. Σε ηλικία 19 ετών αποφάσισε να γίνει οδηγός βουνού[2].
Αλπινισμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι αναβάσεις του Βάλτερ Μπονάτι σημάδεψαν μια ολόκληρη εποχή του αλπινισμού, καθώς διάλεγε συχνά να σκαρφαλώνει με απαγορευτικές συνθήκες. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν:
- Η βόρεια όψη των Γκραντ Γιοράς (Grandes Jorasses) (1949).
- Πρώτη ανάβαση της ανατολικής όψης του Γκραν Καπουκίν (Grand Capucin), το 1951
- Χειμερινές αναβάσεις στις βόρειες όψεις των Τριων Κορυφών του Λαβαρέντο (Tre Cime di Lavaredo) στους Δολομίτες (1953).
- Τέσσερα χρόνια αργότερα η διάσημη μοναχική ανάβαση στο Πετί Ντρι (Petit Dru), (Πιλιέ Μπονάτι) που κράτησε 6 ημέρες και 5 νύκτες. Η συγκεκριμένη ανάβαση φέρεται ότι άλλαξε το πρόσωπο του αλπινισμού.
- Βόρειο Ροντόι (Rondoy) - Παταγονία (1961).
- Πρώτη χειμερινή ανάβαση στις Γκραντ Γιοράς το 1963.
- Πρώτη μοναχική ανάβαση στη βόρεια όψη του Μάτερχορν το 1965.
- Πρώτη ανάβαση του Γκασερμπρούμ Δ΄ (Ghasherbrum IV) το 1958 μαζί με τον Κάρλο Μάουρι (Carlo Mauri), κατά τη διάρκεια της ιστορικής αποστολής, της οποίας ηγείτο ο Ρικάρντο Κασίν (Riccardo Cassin).[3]
Η αποστολή Κ2
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ιδιαίτερη επίδραση στη ζωή του Μπονάτι είχε η αποστολή του Κ2. Όντας 24 ετών, ο νεότερος της ομάδας, επιλέχθηκε για την ιταλική αποστολή στο Κ2 το 1954. Ο Μπονάτι δεν ανήκε στους ορειβάτες κορυφής, αλλά τους βοήθησε να μεταφέρουν το οξυγόνο σε υψόμετρο 8.100 μ. Εκείνος και ο σύντροφός του Αμίρ Μεχντί (Amir Mehdi) υποχρεώθηκαν να περάσουν τη νύχτα τους χωρίς κατάλυμα και χωρίς εξοπλισμό για μπιβουάκ. Ο Μπονάτι ισχυριζόταν εξ αρχής ότι οι ορειβάτες κορυφής, Ακίλλε Κομπανιόνι και Λίνο Λατσεντέλλι, δεν θέλησαν να τον βοηθήσουν και τον άφησαν να πεθάνει. Αν και τα υπόλοιπα μέλη της αποστολής το αρνήθηκαν αυτό, θυσιάζοντας την υπόληψη του Μπονάτι στον βωμό της πολιτικής που αναζητούσε την εξύψωση του ηθικού των Ιταλών μετά τον Β' Π.Π., η ιστορία του Μπονάτι και ο ρόλος του στην πρώτη αυτή ανάβαση επιβεβαιώθηκε μετά από 30 χρόνια.[4]
Ορειβατική ηθική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο γνωστός ορειβάτης Νταγκ Σκοτ (Doug Scott) αποκάλεσε τον Μπονάτι «πιθανώς τον καλύτερο αλπινιστή που υπήρξε ποτέ». Ο Μπονάτι έγινε γνωστός για την ορειβατική του ηθική και την απαξίωση της σύγχρονης τεχνολογίας της εποχής του. Χρησιμοποιούσε παραδοσιακές μεθόδους και θεωρούσε το τρυπάνισμα και τις βίδες ανήθικες μεθόδους. Η άποψή του για τον σύγχρονο εξοπλισμό ήταν πως μείωνε τα επιτεύγματα των ορειβατών: «Το "αδύνατο" χάνει διαρκώς έδαφος, και τα μεγάλα επιτεύγματα έγιναν λιγότερο μεγάλα».[5]
Συγγραφέας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μπονάτι είναι συγγραφέας αρκετών βιβλίων για την αναρρίχηση και την ορειβασία, τα οποία μεταφράστηκαν σε αρκετές γλώσσες. Εργάστηκε επίσης ως φωτορεπόρτερ και στην περίοδο 1965 - 1979 εργάστηκε ως δημοσιογράφος των περιοδικών Epoca και Bild der Zeit.
Εργογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Le Mie Montagne (Τα βουνά μου), Walter Bonatti, Bologna: Zanichelli, 1961
- I Giorni Grandi (Οι μεγάλες μέρες), Walter Bonatti, Verona: Arnoldo Mondadori Editore, 1971
- Magia del Monte Bianco (Η μαγεία του Μον Μπλαν), Walter Bonatti, Como: Massimo Baldini Editore, 1984
- Processo al K2 (Δοκιμασία στο K2), Walter Bonatti, Como: Massimo Baldini Editore, 1985
- La Mia Patagonia (Η Παταγονία μου), Walter Bonatti, Como: Massimo Baldini Editore, 1986
- Un Modo di Essere (Τρόπος ζωής), Walter Bonatti, Milan: dall\'Oglio Editore, 1989
- K2-Storia di un Caso (K2 - Η ιστορία μιας δικαστικής διαμάχης), Walter Bonatti, Bergamo: Ferrari Editrice, 1995
- Montagne di Una Vita (Βουνά μιας ζωής), Walter Bonatti, Milan: Baldini & Castoldi, 1995
- K2-Storia di un Caso (K2 - Η ιστορία μιας δικαστικής διαμάχης), Walter Bonatti, 2d ed. Milan: Baldini & Castoldi, 1996
- In terre lontane, (Σε μέρη μακρινά) Walter Bonatti, Baldini & Castoldi, Milano, 1998 [1st ed 1997]
- The Mountains of my Life, (Τα βουνά της ζωής μου), Walter Bonatti, Modern Library, 2001. ISBN 0-375-75640-X
- K2. La verità 1954-2004, (Κ2 Η αλήθεια), Walter Bonatti, 2005, Baldini Castoldi Dalai editore. ISBN 88-8490-845-0.
- K2. Lies and Treachery, (Κ2 Ψέμματα και προδοσία), Robert Marshall, 2009, Carreg Ltd. UK. ISBN 978-0-9538631-7-4.
- On the Heights (Στα ύψη), Hart-Davis, 1964. ISBN B0000CMDRK
- Magic of Mont Blanc, (Η μαγεία του Μον Μπλαν), Gollancz, 1985. ISBN 0-575-03560-9
- K2 (Ιταλικά). Baldini e Castoldi, 1998. ISBN 88-8089-072-7[6]
Διακρίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Του απονεμήθηκε το παράσημο της Λεγεώνος της Τιμής, γιατί έσωσε τη ζωή δύο άλλων ορειβατών στις Άλπεις. Εκλέχθηκε τιμητικό μέλος της UIAA το 1995. Το 2009 ο Μπονάτι έγινε ο πρώτος ορειβάτης που έλαβε το Χρυσό Πιολέ για τα επιτεύγματα μιας ολόκληρης ζωής.
Σημειώσεις - Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Keese Lane "The Loss of a Giant, Goodbye Walter Bonatti", The Alpinist 14, Σεπτεμβρίου 2011.
- ↑ "Walter BONATTI", UIAA Αρχειοθετήθηκε 2013-09-07 στο Wayback Machine..
- ↑ "Walter Bonatti, goodbye", by Planetmountain, 14/09/2011.
- ↑ Rocky life of a mountain man
- ↑ "Walter BONATTI", UIAA Αρχειοθετήθηκε 2013-09-07 στο Wayback Machine..
- ↑ Για τον κύριο όγκο της εργογραφίας βλ. Bibliografia Walter Bonatti.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]