Αρχιτεκτονική του Μαυροβουνίου
Η αρχιτεκτονική του Μαυροβουνίου (σερβικά/μαυροβουνιακά: Архитектура Црне Горе) είναι ένα μείγμα από πολλές επιρροές, που έχουν αφετηρία στην αρχαιότητα και φθάνουν ως τη σύγχρονη εποχή.
Χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Μαυροβούνιο έχει μια σειρά από σημαντικούς πολιτιστικούς και ιστορικούς χώρους, συμπεριλαμβανομένων των μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς από την προ-ρωμανική, γοτθική και μπαρόκ περίοδο.
Η παράκτια περιοχή του Μαυροβουνίου είναι ιδιαίτερα γνωστή για τα θρησκευτικά μνημεία της, συμπεριλαμβανομένου του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Τρύφωνα, τη Βασιλική του Αγίου Λουκά (τουλάχιστον 800 χρόνων), την Παναγία των Βράχων (Σκαλπέλο), τη Μονή Σαβίνας, τη Μονή Κετίγνης και άλλα.[1][2]
Αυτή η περιοχή, που μερικές φορές ονομάζεται Ενετικό Μαυροβούνιο, είναι έντονα επηρεασμένη από τη βενετσιάνικη αρχιτεκτονική, ιδιαίτερα στις πόλεις Κότορ και Πέραστ. Η αρχαία πόλη Ασκρήβιον-Κάταρο περιλαμβάνεται στον κατάλογο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ.
Η βυζαντινή επιρροή στην αρχιτεκτονική και στα θρησκευτικά έργα τέχνης είναι ιδιαίτερα εμφανής στο εσωτερικό της χώρας.[3]
Το μεγαλύτερο μέρος της αρχιτεκτονικής του Μαυροβουνίου είναι βυζαντινό, λατινικό ή βενετσιάνικο (γοτθική, ρωμανική, μπαρόκ) και οθωμανικό.[4][5]
Αρχαίο Κότορ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι τέσσερις αιώνες της ενετικής κυριαρχίας έχουν δώσει στην πόλη Κότορ μια τυπική βενετσιάνικη αρχιτεκτονική, που συνέβαλε στο να γίνει το ιστορικό κέντρο της ένα μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ.[6]
Το ενετικό σύστημα οχύρωσης του Κότορ (που οι Ενετοί ονόμαζαν "Κάταρο"), το οποίο το προστατεύει από τη θάλασσα, είναι στην πραγματικότητα ένα τείχος μήκους 4,5 χιλιομέτρων, ύψους 20 μέτρων και πλάτους 15 μέτρων, και θεωρείται ως ένα από τα παγκόσμια ιστορικά αξιοθέατα από την ΟΥΝΕΣΚΟ.[7][8][9]
Η μορφή των προμαχώνων πήρε το τελικό της σχήμα τον 18ο αιώνα. Η παλαιότερη πύλη της πόλης, είναι η πύλη του Νότου που κατασκευάστηκε εν μέρει τον 9ο αιώνα. Η πύλη του "Βορρά" και η "Κύρια" πύλη χτίστηκαν σε αναγεννησιακό στυλ κατά το πρώτο μισό του 16ου αιώνα. Το πιο αντιπροσωπευτικό μνημείο ρωμαϊκής αρχιτεκτονικής στην Αδριατική είναι ο μεγαλοπρεπής καθεδρικός ναός του Αγίου Τρύφωνα, που κατασκευάστηκε το 1166 πάνω στα ερείπια ενός πρώην ναού του 9ου αιώνα. Στο ναό υπάρχουν τοιχογραφίες του 14ου αιώνα και ένα πολύτιμο θησαυροφυλάκιο με εγχώρια και βενετσιάνικα χρυσά έργα, που χρονολογούνται από τον 14ο έως τον 20ο αιώνα.[10][11]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2011. St. Tryphon'c Cathedral
- ↑ https://www.archdaily.com/876686/in-this-semi-derelict-montenegrin-prison-7-temporary-structures-reimagine-uses-for-rope-kotor-apss
- ↑ https://orthodoxartsjournal.org/a-new-cathedral-for-montenegro-thoughts-on-the-architecture/
- ↑ https://www.adriaticopportunitieslimited.com/culture-art/
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2020.
- ↑ «Natural and Culturo-Historical Region of Kotor». Unesco World Heritage Convention. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2010.
- ↑ https://www.taxiservicedubrovnik.com/montenegro.htm
- ↑ https://www.montenegro-sea.com/en/Kotor
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2020.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2020.
- ↑ https://www.visit-montenegro.com/destinations/kotor/attractions/saint-tryphon-cathedral/