Απόλειψις

Στο αρχαίο αττικό δίκαιο ο όρος απόλειψις εννοούσε το διαζύγιο που δινόταν μετά από ενέργεια της γυναίκας, ενώ στην περίπτωση που το διαζύγιο χορηγείτο με πρωτοβουλία του άνδρα, αυτό ονομαζόταν απόπεμψις. Για να λάβει το διαζύγιο, η σύζυγος έπρεπε να παρουσιασθεί στον επώνυμο άρχοντα και να του αναφέρει τους λόγους που την ανάγκαζαν να ζητήσει την απόλειψιν. Αν ο επώνυμος άρχοντας δεχόταν τους ισχυρισμούς της, τότε της έδινε «άδεια απολείψεως. Μετά το διαζύγιο αυτού του τύπου, η γυναίκα επέστρεφε στο σπίτι του πατέρα της.

Πηγές

• Το ομώνυμο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 6, σελ. 312