Αντρέας Παγουλάτος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Αντρέας Παγουλάτος (1948-2010) ήταν έλληνας ποιητής, θεωρητικός του κινηματογράφου και δοκιμιογράφος.[1][2]

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948.[3] Συμμετείχε ενεργά στη γέννηση και την εξέλιξη του ποιητικού κινήματος του γλωσσοκεντρισμού κατά την παραμονή του στο Παρίσι (1970 έως 1988). Τη δεκαετία του '70 εξέδωσε δύο ποιητικά βιβλία (Επίμαχα, Κορμί κείμενο), τα οποία, μαζί με δημοσιευμένα σε γαλλικά περιοδικά ποιήματά του, θεωρούνται από τα πρώτα γλωσσοκεντρικά κείμενα. Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών '70-'80 ίδρυσε αρχικά το περιοδικό Χνάρι και στη συνέχεια τα Χνάρια (το τελευταίο με συνδιευθυντή τον ζωγράφο Γιώργο Λαζόγκα). Ακολούθησαν τα περιοδικά Συντέλεια (εκδ. Εξάντας) και Νέα Συντέλεια (εκδ. 'Αγκυρα), που αμφότερα διηύθυνε από κοινού με τον ομότεχνό του Νάνο Βαλαωρίτη. Διετέλεσε επί πολλά έτη υπεύθυνος του τομέα ποίησης στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα και εκπροσώπησε την ελληνική ποίηση σε φεστιβάλ στο εξωτερικό. Δοκίμιά του δημοσιεύθηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά, εφημερίδες, καθώς και σε εκδόσεις των Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης & Δράμας. Ως ερευνητής-σεναριογράφος εργάστηκε σε εκπομπές της κρατικής τηλεόρασης με αντικείμενο την τέχνη της φωτογραφίας.

Υπέστη οξύ εγκεφαλικό και απεβίωσε στις 22 Μαρτίου 2010. Το αρχείο του μετά τον θάνατό του δωρήθηκε στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (ΕΛΙΑ).

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Επίμαχα (1973)
  • Κορμί κείμενο (1975)
  • Όργια και εμπόδια (Εξάντας, 1991)
  • Προς, Στοιχειώσεις, Πόροι (Μαραθιά, 1996)
  • Πέραμα (Μανδραγόρας, 2006)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]