Αντικειμενικότητα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στη φιλοσοφία, η αντικειμενικότητα έχει την έννοια της αλήθειας ανεξάρτητη από την ατομική πεποίθηση, που προκαλείται από την αντίληψη, τα συναισθήματα ή τη φαντασία κάποιου. Μια τοποθέτηση θεωρείται ότι έχει αντικειμενική αλήθεια όταν οι προϋποθέσεις της αλήθειας πληρούνται χωρίς προκατάληψη. Η επιστημονική αντικειμενικότητα αναφέρεται στην ικανότητα κρίσης χωρίς μεροληψία ή επιρροή. Η αντικειμενικότητα στο ηθικό πλαίσιο απαιτεί την αξιολόγηση των ηθικών κωδίκων με βάση την ευημερία των ανθρώπων στην κοινωνία που την ακολουθούν.[1] Η ηθική αντικειμενικότητα απαιτεί επίσης σύγκριση ηθικών κωδίκων μεταξύ τους μέσω ενός συνόλου καθολικών γεγονότων και όχι μέσω υποκειμενικότητας.

Ο Πλάτων θεωρούσε τη γεωμετρία προϋπόθεση του ιδεαλισμού που πραγματεύεται με την καθολική αλήθεια. Θεωρούσε ότι οι απόψεις ανήκουν στη μεταβαλλόμενη σφαίρα των ευαισθησιών.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Rescher, Nicholas (January 2008). «Moral Objectivity». Social Philosophy and Policy 25 (1): 393–409. doi:10.1017/S0265052508080151.