Ανατόλι Ντ'Ακτίλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ανατόλι Ντ'Ακτίλ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Анатолий Адольфович Д'Актиль (Ρωσικά)
Γέννηση3  Ιουνίου 1890[1]
Ιρκούτσκ
Θάνατος1942 ή 23  Νοεμβρίου 1942[1]
Περμ
Τόπος ταφήςYegoshikha Cemetery
ΨευδώνυμοА д’А, три д’Актиль, Желчный Поэт και Евгений Онегин
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία
Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
στιχουργός
ποιητής
μεταφραστής
Περίοδος ακμής1910

Ο Ανατόλι Αντόλφοβιτς Ντ'Ακτίλ (ρωσ. Анатолий Адольфович Д'Актиль, γεννηθείς Νόσον-Νόχιμ Αμπράμοβιτς Φρένκελ, ρωσ. Носон-Нохим Абрамович Френкель[2], 15 Ιουνίου 1890, Ιρκούτσκ, Ρωσική Αυτοκρατορία - 29 Νοεμβρίου 1942, Μόλοτοφ, ΕΣΣΔ) ήταν Σοβιετικός ποιητής-τραγουδοποιός, θεατρικός συγγραφέας, σατιρικός και μεταφραστής.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Ιρκούτσκ, σε μια αστική εβραϊκή οικογένεια, του βοηθού φαρμακοποιού Αμπράμ Νατάνοβιτς Φρένκελ και της Βέρα Μοϊσέιεβνα Μεϊερόβιτς. Το 1891, ο πατέρας του έγινε φαρμακοποιός, ιδιοκτήτης φαρμακείου και φαρμακείου στην Τσιτά[3][4][5][6], όπου μετακόμισε όλη η οικογένεια.

Φοίτησε στο γυμνάσιο και 4 χρόνια στο κολλέγιο (Νέα Υόρκη), μετέπειτα στις νομικές σχολές του Τόμσκ (1909) και των πανεπιστημίων της Αγίας Πετρούπολης. Τα έργα του άρχισαν να εκδίδονται από τη δεκαετία του 1910.

Το 1912 εγκαταστάθηκε τελικά στην Αγία Πετρούπολη.

Επιμελήθηκε την εβδομαδιαία εφημερίδα "Ζωή και δικαστήριο" (1913). Έγραψε αιχμηρά φειγιέτα, δίστιχα, χιουμοριστικά ποιήματα, παρωδίες, τραγούδια.

Εργάστηκε ως συγγραφέας στίχων για τον Λεονίντ Ουτιόσοφ. Μετέφρασε την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων του Λιούις Κάρολ, καθώς και πολλές ιστορίες των Ο. Χένρι και Τζακ Λόντον.

Το 1917 κατέληξε στο Ροστόφ επί του Ντον, όπου εργάστηκε στο θέατρο βαριετέ «Διεφθαρμένος Τζίμι».

Ωστόσο, κέρδισε τη φήμη του στη Σοβιετική Ρωσία ως συγγραφέας του "Πορεία των Ιππέων του Μπουντιόνι" σε μουσική του Ντμίτρι Ποκράς. Κατά τον Εμφύλιο υπηρέτησε στο Πολιτικό Τμήμα της Α' Στρατιάς Ιππικού.

Το 1921 ο Ντ'Ακτίλ οργάνωσε και επιμελήθηκε το σατιρικό περιοδικό "Κόκκινο κοράκι" (αργότερα "Βεεμώθ") καθώς και το περιοδικό "Σμεχάτς" .

Έγινε ευρέως γνωστός ως ο συγγραφέας των στίχων του "March of Enthusiasts" σε μουσική του Ισαάκ Ντουνάγιεφσκι, το οποίο ήταν ένα από τα πιο δημοφιλή τραγούδια στις ετήσιες σοβιετικές διαδηλώσεις της Πρωτομαγιάς.

Από την αρχή του πολέμου μέχρι τον Αύγουστο του 1942 εργάστηκε στο Λένινγκραντ. Από την πολιορκημένη πόλη οδηγήθηκε στο Μόλοτοφ (Περμ).

Πέθανε το 1942 και τάφηκε στο νεκροταφείο Γιεγκοσίχινσκογιε[7] στο Περμ.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Παντρεύτηκε το 1915. Είχε τρεις κόρες - γεννημένες το 1917, το 1924 και το 1926.
  • Η ανιψιά του Ανατόλι Ντ'Ακτίλ ήταν η ποιήτρια και μεταφράστρια Βέρα Φιόντοροβνα Φρένκελ (1929-1974), που έζησε μαζί με την οικογένεια του ως το θάνατο της.

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 «Литераторы Санкт-Петербурга. ХХ век». (Ρωσικά) Writers of St. Petersburg. XX century.
  2. «Анатолий Д'Актиль». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2011. 
  3. Сибирский торгово-промышленный и справочный календарь на 1896 год
  4. «Л. Н. Геллер «История фармации в Иркутской области» (стр. 10)» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 29 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2018. 
  5. «В. А. Шаламов «Фармацевтическая служба Забайкальской области в конце XIX — начале XX века»». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2018. 
  6. «Музей истории читинской Городской клинической больницы № 1». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2018. 
  7. «Кладбища Перми и области». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2011. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]