Αναδίπλωση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο λογοτεχνικός όρος αναδίπλωση ή παλιλλογία χαρακτηρίζει μια λέξη του πεζού ή ποιητικού λόγου που αμέσως μετά επαναλαμβάνεται έτσι ώστε η ίδια λέξη να ακούγεται στο λόγο δύο φορές, χωρίς όμως ανάμεσά τους να μεσολαβεί κάτι άλλο. Σκοπός της αναδίπλωσης στην λογοτεχνία είναι να προβάλει με ιδιαίτερη ένταση και έμφαση την επαναλαμβανόμενη έννοια.[1] Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι φράσεις:

  • "Ηλί Ηλί, λαμά σαβαχθανί" (Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες);
  • Απρίλη, Απρίλη δροσερέ και Μάη με τα λουλούδια.
  • T΄ άλογο! T΄ άλογο! Ομέρ Bρυώνη[2]

Η αναδίπλωση, μαζί με την περίφραση, επαναφορά και υποφορά είναι σχήμα λόγου που εκφράζει πλεονασμό και κατατάσσεται στην κατηγορία εκείνη που σχετίζεται με την πληρότητα του λόγου. Η χρήση και αξιοποίηση της αναδίπλωσης στην ποίηση γίνεται με πιο ελεύθερο και ουσιαστικό τρόπο, επαναλαμβάνοντας δύο ή περισσότερες φορές την ίδια έκφραση σε διαφορετικού στίχους του ποιήματος.[1]

    Δακρυσμένο πουλί, στην Κύπρο τη θαλασσοφίλητη
που έταξαν για να μου θυμίζει την πατρίδα, άραξα μοναχός μ' αυτό το παραμύθι, αν είναι αλήθεια πως αυτό είναι παραμύθι, αν είναι αλήθεια πως οι άνθρωποι δε θα ξαναπιάσουν τoν παλιό δόλο των θεών· αν είναι αλήθεια πως κάποιος άλλος Τεύκρος, ύστερα από χρόνια... - Ελένη, Γιώργος Σεφέρης

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]