Αμύντας του Αντιόχου

Αμύντας του Αντιόχου
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	4ος αιώνας π.Χ.
Θάνατος	332 π.Χ.
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός

Ο Αμύντας (4ος αι. π.Χ.), γιος του Αντιόχου, ήταν αρχαίος Μακεδόνας στρατηγός και προδότης. Δεν πρέπει να συγχέεται με τον Αμύντα τον Δ΄.

Ως αξιωματικός του βασιλιά Φιλίππου Β΄ της Μακεδονίας, ο Αμύντας έτυχε προξενίας από τους Ωρωπαίους πριν το 338 π.Χ.. Μετά τον θάνατο του Φιλίππου, ο Αμύντας του Αντιόχου έφυγε από τη Μακεδονία. Ο Αρριανός αποδίδει τη φυγή του στο μίσος και τον φόβο που είχε για τον Μέγα Αλέξανδρο. Η αιτία των αισθημάτων αυτών δεν αναφέρεται, αλλά ο Μίτφορντ τα συνδέει με τη συνωμοσία του Παυσανία και τη δολοφονία του Φιλίππου. Ο Αμύντας του Αντιόχου κατέφυγε στην Έφεσο, υπό την προστασία της Περσικής Αυτοκρατορίας. Ωστόσο, μετά τη Μάχη του Γρανικού, φοβούμενος την προέλαση του Μεγάλου Αλεξάνδρου, διέφυγε από εκεί και κατέφυγε κατευθείαν στην Αυλή του Πέρση βασιλιά Δαρείου Γ΄. Τον χειμώνα του 333 π.Χ., ενώ ο Μέγας Αλέξανδρος αναπαυόταν στη Φασηλίδα, αποκαλύφθηκε συνωμοσία κατά της ζωής του, στην οποία ενεχόταν και ο Αμύντας. Συγκεκριμένα ο Αμύντας φαίνεται ότι έδρασε ως ο δίαυλος δια του οποίου ο Δαρείος διαπραγματευόταν μυστικά με τον Αλέξανδρο Λυγκηστή, ώστε ο τελευταίος έναντι πολλών χρημάτων ή και με την υπόσχεση του μακεδονικού θρόνου, να δολοφονήσει τον Μέγα Αλέξανδρο. Η συνωμοσία αποκαλύφθηκε μετά από την ομολογία του Ασισίνη, ενός Πέρση τον οποίο ο Δαρείος χρησιμοποιούσε ως κομιστή της αλληλογραφίας του με τον Λυγκηστή και ο οποίος συνελήφθη από τον Παρμενίωνα στη Φρυγία.

Στη Μάχη της Ισσού αναφέρεται και πάλι ο Αμύντας του Αντιόχου ως διοικητής σώματος Ελλήνων αρνησιπάτριδων μισθοφόρων στον περσικό στρατό. Τόσο ο Πλούταρχος όσο και ο Αρριανός γράφουν για τη συμβουλή του προς τον Δαρείο λίγες ημέρες νωρίτερα να περιμένει την προσέγγιση του Αλεξάνδρου στη μεγάλη ανοικτή πεδιάδα στα δυτικά της Κιλικίας, μια συμβουλή που δεν εισάκουσε ο Δαρείος.

Μετά την ήττα των Περσών στη Μάχη της Ισσού, ο Αμύντας διέφυγε, μαζί με ένα μεγάλο τμήμα από το σώμα των Ελλήνων μισθοφόρων, στην Τρίπολι της Φοινίκης. Εκεί κατέλαβε μερικά πλοία, με τα οποία πέρασαν στην Κύπρο και από εκεί στην Αίγυπτο, της οποίας την ηγεμονία ο Αμύντας επεχείρησε να αποσπάσει από την Περσική Αυτοκρατορία, ως διπλός πλέον προδότης. Οι πύλες του Πηλουσίου ανοίχθηκαν μπροστά του, όταν προσποιήθηκε ότι ερχόταν με εντολή του Δαρείου. Από εκεί προέλασε προς τη Μέμφιδα και, με τις δυνάμεις του ενισχυόμενες από μεγάλο αριθμό Αιγυπτίων, νίκησε σε μάχη την περσική φρουρά του Μαζάκη. Αλλά αυτή η νίκη ενεφύσησε στους άνδρες του υπερβολική αυτοπεποίθηση και τους κατέστησε απρόσεκτους, οπότε, ενώ είχαν διασκορπισθεί για λεηλασίες, ο Μαζάκης εξόρμησε καταπάνω τους και ο Αμύντας σκοτώθηκε, όπως και οι περισσότεροι από τους άνδρες του.

Πηγές

• «Amyntas [2]» στο Who's who in the age of Alexander the Great, ISBN 978-1-4051-1210-9