Αμπάριζα
Η αμπάριζα είναι παραδοσιακό παιχνίδι.
Κανόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα παιδιά που συμμετέχουν στο παιχνίδι, χωρίζονται σε δύο ισάριθμες ομάδες, ή "ισοδύναμες" αν είναι μονός ο αριθμός των παικτών.Το παιχνίδι παίζεται τουλάχιστον με τέσσερις παίκτες (2+2), αλλά είναι διασκεδαστικότερο με μεγάλη παρέα.
Κάθε ομάδα ετοιμάζει την αμπάριζά της η οποία σχεδιάζεται με ένα κύκλο που έχει 3-4 μέτρα διάμετρο. Δίπλα σε αυτήν, με ένα μικρότερο τετράγωνο 2-3 μέτρων, σχεδιάζεται η φυλακή, δηλαδή ο χώρος όπου, κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, όποτε πιαστούν, φυλακίζονται οι παίκτες της αντίπαλης ομάδας.
Οι ομάδες ρίχνουν ένα κέρμα για να δουν ποια από τις δύο θα ξεκινήσει πρώτη. Αυτή που προκύπτει, στέλνει έναν παίκτη της να βγει από τη θέση του. Αυτός, φωνάζοντας "παίρνω αμπάριζα και βγαίνω", βγαίνει τρέχοντας προς το χώρο ανάμεσα στις 2 αμπάριζες. Κάποιος παίκτης της αντίπαλης ομάδας βγαίνει και αυτός και τρέχει να τον πιάσει για να τον φυλακίσει. Ο πρώτος υποχωρεί, επειδή φοβάται μήπως σκλαβωθεί αν πιαστεί από τον παίκτη που έφυγε μετά από αυτόν. Τότε, ένας ακόμη παίκτης της πρώτης ομάδας βγαίνει να καλύψει τον συμπαίκτη του, προσπαθώντας παράλληλα να φοβίσει αυτός τον αντίπαλο ή, ακόμη καλύτερα, να τον πιάσει πρώτος. Έτσι, ο ένας μετά τον άλλον, βγαίνουν από την αμπάριζά τους και προσπαθούν να πιάσουν όσους έχουν απομείνει, ενώ κάποιοι ξαναγυρίζουν για να πάρουν δυο ανάσες και να σκεφτούν την επόμενη στρατηγική τους.
Όποιος πιαστεί σκλαβώνεται και πηγαίνει στην αντίπαλη φυλακή, δηλαδή στον αντίστοιχο χώρο που έχει φτιαχτεί για τους σκλάβους. Εκεί περιμένει κάποιον από την ομάδα του, να τον ξεσκλαβώσει. Για να γίνει αυτό αρκεί να τον ακουμπήσει κάποιος συμπαίκτης του. Συνήθως η ομάδα που έχει μερικούς φυλακισμένους βάζει έναν από τους παίκτες της να τους προσέχει.
Το παιχνίδι συνεχίζεται μέχρι να μείνει ένας παίκτης, σε κάποια από τις δύο ομάδες. Αν αυτός ο τελευταίος καταφέρει, χωρίς να τον ακουμπήσουν, να φτάσει στην αμπάριζα της αντίπαλης ομάδας, τότε ελευθερώνει και παίρνει πίσω όλη την ομάδα του και το παιχνίδι αρχίζει από την αρχή. Αν δεν τα καταφέρει, το παιχνίδι σταματάει με νικήτρια την ομάδα που φυλάκισε όλους τους αντίπαλους παίκτες της.
Παραλλαγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το παιχνίδι ήταν από τα αγαπημένα στις παλιές αθηναϊκές γειτονιές. Εκεί, οι δυο ομάδες, έφτιαχναν την αμπάριζά τους σε κάποια κολόνα ηλεκτρισμού ή σε κορμό δέντρου, από αυτά που υπήρχαν στα πεζοδρόμια. Όσο άγγιζες τη κολόνα ήσουν ασφαλής, αν απομακρυνόσουν μπορούσαν να σε πιάσουν ή, σύμφωνα με τους κανονισμούς, να πιάσεις εσύ κάποιον άλλο.
Μέσα στις στενές οδούς της πόλης, είχε κανείς την δυνατότητα να κρυφτεί και να αιφνιδιάσει τον αντίπαλο σε αντίθεση με τον ανοιχτό χώρο, και αυτό έκανε πιο ενδιαφέρον το παιχνίδι. Η διαφορά ήταν πως, αν έπαιζαν πολλά άτομα και οι παίκτες της μιας ομάδας πιάνονταν αλυσίδα μεταξύ τους, με τον τελευταίο να κρατάει την κολόνα, αυτός που απομακρυνόταν έβρισκε γρηγορότερα άσυλο στον τελευταίο κρίκο της αλυσίδας, από το να πρέπει να ξαναγυρίσει πίσω στην αμπάριζά του.
Μια άλλη παραλλαγή που παίζεται από τους προσκόπους, είναι γνωστή ως «σημαίες». Η διαφορά ήταν πως η κάθε ομάδα έχει μια σημαία που πρέπει να υπερασπιστεί. Αν η μία ομάδα καταφέρει να πάρει τη σημαία της άλλης και να την πάει στην δική της αμπάριζα, αυτομάτως λήγει το παιχνίδι, με νικήτρια την ομάδα που έχει και τις δύο σημαίες. Σε αυτή την παραλλαγή, οι ομάδες αφήνουν πάντα κάποιον πίσω να φυλάει τη σημαία και να αποτρέψει την αντίπαλη ομάδα να την κατακτήσει.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αμπάριζα, Τα Χανιώτικα