Αμαρτωλές παγίδες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αμαρτωλές παγίδες
(Johnny Allegro)
ΣκηνοθεσίαΤεντ Τέτσλαφ[1]
ΣενάριοGuy Endore
ΠρωταγωνιστέςΤζορτζ Ραφτ, Νίνα Φος, Τζορτζ Μακρίντι, Γουίλ Γκιρ, Γκλόρια Χένρι, Ivan Triesault, Harry Antrim, Φράνκλιν Φάρναμ, Μπάρι Νόρτον, Φρανκ Ο'Κόνορ, Fred F. Sears, Χάρλαν Γουόρντ, Eddie Acuff[2] και William H. O'Brien[2]
ΜουσικήΤζορτζ Ντάνινγκ
Πρώτη προβολή1949
Κυκλοφορία26 Μαΐου 1949 (1949-05-26) (ΗΠΑ)
Διάρκεια81 λεπτά[3]
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Οι Αμαρτωλές παγίδες (Πρωτότυπος τίτλος: Johnny Allegro) είναι Αμερικανικό αστυνομικό φιλμ νουάρ του 1949 σε σκηνοθεσία Τεντ Τέτζλαφ και σενάριο των Γκάι Έντορ και Κάρεν Ντε Γουλφ, βασισμένο σε μια ιστορία του Τζέιμς Έντουαρντ Γκραντ. Πρωταγωνιστούν οι Τζορτζ Ραφτ, Νίνα Φος και ο Τζορτζ Μακρίντι.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τζόνι Αλέγκρο δραπετεύει από μια φυλακή στη Νέα Υόρκη και προσπαθεί να ξαναφτιάξει τη ζωή του ως υπάλληλος ενός ανθοπωλείου σε ένα μεγάλο ξενοδοχείο στο Λος Άντζελες. Εκεί μια μέρα θα συναντήσει την Γκλέντα Τσάπμαν, η οποία θα ζητήσει τη βοήθειά του προκειμένου να αποφυγή τους αστυνομικούς ντετέκτιβ που την ακολουθούν. Ωστόσο, οι πράκτορες του Υπουργείου Οικονομικών ζητούν από τον Αλέγκρο να τους βοηθήσει δουλεύοντας ως μυστικός πράκτορας για να σταματήσουν μια συνωμοσία στην οποία εμπλέκεται η Γκλέντα. Ο Τζόνι μην έχοντας άλλη επιλογή θα συνεργαστεί με την αστυνομία επειδή γνωρίζουν ότι είναι δραπέτης. Ταυτόχρονα, η Γκλέντα και ο Τζόνι θα έχουν ένα ρομαντικό ειδύλλιο μεταξύ τους παρόλο που η Γκλέντα του ανακοινώνει ότι είναι παντρεμένη.

Η Γκλέντα παίρνει τον Τζόνι μαζί της σε ένα νησί στα ανοικτά των ακτών της Φλόριντα, όπου εκεί ζει ο σύζυγος της, Μόργκαν Βάλιν, ο οποίος είναι ο εγκέφαλος μιας συνωμοσίας για να καταστρέψει την αμερικανική οικονομία πλημμυρίζοντας την αμερικανική αγορά με πλαστά χαρτονομίσματα. Ο Μόργκαν αποδυκνύεται ότι είναι ένας σαδιστής εγκληματίας που απολαμβάνει να παίζει με τα θύματά του. Δεν εμπιστεύεται τον Τζόνι ούτε τη γυναίκα του. Ο Τζόνι καταφέρνει να επικοινωνήσει με τους πράκτορες του υπουργείου Οικονομικών με ένα ραδιόφωνο σε ένα από τα σκάφη του Μόργκαν που βρίσκεται στηνν αποβάθρα. Ο Τζόνι ανακαλύπτει πού κρύβονται τα πλαστά χαρτονομίσματα στο νησί. Οι πράκτορες του Υπουργείου Οικονομικών φτάνουν όταν ο Τζόνι τελικά θα καταφέρει να σκοτώσει τον Μόργκαν σε μια δύσκολη μάχη. Οι πράκτορες λένε στον Τζόνι ότι μπορεί να μείνει ήσυχος καθώς αυτοί θα μεριμνήσουν να μην επεστρέψει στη φυλακή καθώς η συνεργασία τους είχε ως αποτέλεσμα τον τερματισμό της συνωμοσίας. Καθώς όλοι επιβιβάζονται στη βάρκα αφήνοντας το νησί, ο Τζόνι και η Γκλέντα αγκαλιάζονται.

Διανομή ρόλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία ήταν να κυκλοφορήσει αρχικά με τίτλο ως "The Big Jump".[4]Ο Τζορτζ Ραφτ δέχτηκε να πάρει τον ρόλο και να κάνει την ταινία τον Ιούλιο του 1948. Ήταν η πρώτη του ταινία στην Columbia Pictures από τότε που είχε αποχωρήσει (1935).[5] Η Τζέιν Γκριρ είχε το προβάδισμα για τον ρόλο της Γκλέντα.[6] Ωστόσο, η Νίνα Φος, που μόλις είχε απολαύσει μια μεγάλη επιτυχία με το John and Mary, πήρε αυτήν το ρόλο.

Κινηματογράφηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα γυρίσματα της ταινίας ξεκίνησαν τον Δεκέμβριο του 1948.[7] και διήρκησαν περισσότερο από το προβλεπόμενο, πράγμα που σημαίνει ότι ο Ραφτ έχασε την ευκαιρία να πρωταγωνιστήσει στην Μεγάλη Κλοπή, κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα τελικά ο ρόλος να πάει στον Ρόμπερτ Μίτσαμ με συμπρωταγωνίστρια την Τζέιν Γκριρ. [8] Κάποιες σκηνές γυρίστηκαν στο νησί Καταλίνα, το οποίο μετονομάστηκε σε «Νησί του Φοίνικα» για την ταινία.[9]

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν κυκλοφόρησε η ταινία, ο κριτικός κινηματογράφου Μπόσλεϊ Κράουδερ των New York Times έδωσε μια μεικτή κριτική στην ταινία, γράφοντας πως: «Τίποτα από καμία μικρή αναγνώριση, εκτός αυτού του κυνηγιού με το τόξο και τα βέλη, έχει γραφτεί σε αυτή τη χαμηλού επιπέδου μυθιστοριογραφία από την Κάρεν Ντε Γουλφ και τον Γκάι Εντορ. Τίποτα σε μια αόριστη ομοιότητα με τη υποκριτική δεν συνεισφέρει ο κ. Ραφτ, ο οποίος έχει γίνει ένας από τους πιο αδιάφορους και κωμικούς ηθοποιούς...[]. Αλλά ο σκηνοθέτης Τεντ Τέτζλαφ και η Columbia, που παρήγαγαν αυτήν την κουραστική ταινία, αξίζουν αναγνώριση για μια μεγάλη γεωγραφική «εύρεση». Στην πραγματικότητα κατάφεραν να ανακαλύψουν, ως κρησφύγετο για τη συμμορία τους, ένα ψηλό και βραχώδες νησί κάπου έξω από τις ακτές της Φλόριντα. Τουλάχιστον, εκεί είναι που μας λένε ότι είναι αυτό το εμφανώς τραχύ μέρος. Και μοιάζει ακριβώς με τη Νότια Καλιφόρνια. Είναι αξιοσημείωτο τι μπορούν να εμφανίσουν οι ταινίες.»[10]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ www.imdb.com/title/tt0041527/. Ανακτήθηκε στις 7  Ιουλίου 2016.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  3. ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. tt0041527.
  4. ↑ THOMAS F BRADY (Nov 20, 1948). «ACADEMY AWARDS WILL BE AT STUDIO». New York Times. 
  5. ↑ Schallert, E. (Jul 1, 1948). «Donna reed will play 'one woman' title role.». Los Angeles Times. 
  6. ↑ Schallert, E. (Nov 19, 1948). «'Murder is my business' heflin gotham venture; lake set in 'hurricane'.». Los Angeles Times. 
  7. ↑ Schallert, E. (Dec 13, 1948). «Lamour company set; slate of comics heavy; nina foch now siren.». Los Angeles Times. 
  8. ↑ THOMAS F. BRADY (Dec 23, 1948). «MITCHUM IN LEAD OF 'THE BIG STEAL': RKO Moves Actor Into Role Originally Given to Raft -- Bank Tightens Loans». New York Times: σελ. 25. https://archive.org/details/sim_new-york-times_1948-12-23_98_33206/page/25. 
  9. ↑ T. F. (Jan 16, 1949). «HOLLYWOOD DIGS OUT». New York Times. 
  10. ↑ Crowther, Bosley (31 May 1949). «The Screen». New York Times. https://www.nytimes.com/movie/review?res=9B01E7D8103CE23BBC4950DFB3668382659EDE. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αμαρτωλές_παγίδες&oldid=10351047"