Πλειάς (φιλολογία)
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Με τον φιλολογικό όρο Πλειάς χαρακτηρίστηκαν κατά καιρούς κάποιες ομάδες ποιητών και φιλολόγων. Σημαντικότερες τέτοιες ομάδες ήταν εκείνη των τραγικών ποιητών του Αλεξανδρινού κανόνα τον 3ο αι.π.Χ. και πολύ αργότερα η περί τον Ρονσάρ Γάλλοι ποιητές.[1]
Αλεξανδρινή Πλειάς
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά τον Αλεξανδρινό κανόνα την Πλειάδα αποτελούσαν οι επί Πτολεμαίου Β' του Φιλάδελφου ακμάσαντες επτά τραγικοί ποιητές, από τους οποίους και ονομάσθηκε και τραγική πλειάς. Την ομάδα αυτή αποτελούσαν οι: Σωσιφάνης ο Συρακόσιος, αρχαιότερος όλων, ο Σωσίθεος που άκμασε το 280 π.Χ. λεγόμενος επίσης Συρακόσιος ή Αθηναίος, ο Όμηρος ο Βυζάντιος, ο Λυκόφρων ο Χαλκιδεύς, ο Αλέξανδρος ο Αιτωλός, ο Φιλίσκος ο Κερκυραίος και ο Διονυσιάδης ή Διονυσίδης από την Ταρσό.[1]
Από μερικούς στη Πλειάδα αυτή κατατάσονταν και ο Αιαντίδης που τον μνημόνευαν μόνο οι Σχολιαστές και από άλλους ο Ευρόνιος που είχε ασχοληθεί με τις ερμηνείες των Κωμικών. Η λάμψη όμως της Πλειάδας αυτής δεν φαίνεται να ήταν και τόσο ισχυρή αφού εκ του έργου τους μόνο λίγα αποσπάσματα έχουν διασωθεί και κάποιες επιγραφές.
Γαλλική Πλειάς
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στη γαλλική λογοτεχνία Πλειάς ονομάσθηκε ομάδα, επίσης επτά σε αριθμό, Γάλλων ποιητών που απέβλεπαν στην αναγέννηση της γαλλικής ποίησης και γλώσσας επί βασιλείας Ερρίκου Β΄.[1] Την ομάδα αυτή (Σχολή) αποτελούσαν οι: Αντώνιος ντυ Μπαΐφ, ο Ιωακείμ ντυ Μπελαί, ο Ρεμί Μπελώ, ο αρχηγός τους Ιωάννης Ντορά, ο Στέφανος Ζοντέλ, ο Ποντύς ντι Τιάρ και ο Πέτρος Ρονσάρ.
Κατά το πρόγραμμά τους που δημοσίευσε ο Ντυ Μπελαί το 1549 σκοπός της Σχολής αυτής η υπεράσπιση και ο εξωραϊσμός της Γαλλικής γλώσσας καθώς και ο εμπλουτισμός της ποιητικής φράσης και κατά τα κλασσικά πρότυπα η διαμόρφωση των διαφόρων ειδών της Γαλλικής Λογοτεχνίας.
Λουδοβίκια Πλειάς
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά τους χρόνους του Λουδοβίκου ΙΓ΄ (1610-1643) συνεστήθη και έτερη Γαλλική Πλειάς στην οποία περιλαμβάνονταν ο Καμίρ, ο Λαρύ ο Μενάζ, ο Ντυπερριέ, ο Πετί, ο Ραπέν και ο Σαντέλ.
Αυτή όμως η ομάδα έμεινε λιγότερο γνωστή στη Γαλλική Λογοτεχνία απ΄ ότι η προηγούμενη.
- Σήμερα ο φιλολογικός αυτός όρος Πλειάς χρησιμοποιείται ευρύτατα από εκδοτικούς οίκους, σεμινάρια, ημερίδες κλπ λογοτεχνικού κυρίως ενδιαφέροντος.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Μπαμπινιώτης Δ. Γεώργιος, Αθήνα 2003. «Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γώσσας», εκδ. Κέντρο Λεξικολογίας Ε.Π.Ε, σελ. 1420. ISBN 960-86190-1-7