Αλβέρτος του Παλατινάτου-Μόσμπαχ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αλβέρτος του Παλατινάτου-Μόσμπαχ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Albrecht von Pfalz-Mosbach (Γερμανικά) και Albert von Bayern (Γερμανικά)
Γέννηση6  Σεπτεμβρίου 1440[1][2]
Mosbach
Θάνατος20  Αυγούστου 1506[1][2]
Σαβέρν[3]
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία[4]
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης[3]
Πανεπιστήμιο της Κολωνίας[3]
Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ[3]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταcanon
καθολικός επίσκοπος[5]
Οικογένεια
ΓονείςΌθων Α΄ του Μόσμπαχ[3]
ΑδέλφιαΜαργαρίτα του Παλατινάτου-Μόσμπαχ
Ρούπρεχτ του Παλατινάτου-Μόσμπαχ, επίσκοπος
Όθων Β΄ του Μόσμπαχ-Νόιμαρκτ
Ιωάννης του Παλατινάτου-Μόσμπαχ, κοσμήτορας
Amalie fon Pfaz-Mosbach
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΕπίσκοπος του Στρασβούργου (1478–1506)[3]
Κανονικός (κληρικός) (d:Q111291294)[3]
provost (d:Q111291294)[3]
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Αλβέρτος, γερμ. Albrecht (6 Σεπτέμβριου 1440 - 20 Αυγούστου 1506) από τον Οίκο του Βίττελσμπαχ ήταν επίσκοπος του Στρασβούργου (1478-1506).

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν ο τρίτος γιος του Όθωνα Α΄ παλατινού κόμη του Μόσμπαχ και της Ιωάννας των Βίτττελσμπαχ, κόρης του Ερρίκου ΙΣΤ΄ δούκα της Βαυαρίας-Λάντσουτ. Ο αμέσως μεγαλύτερος αδελφός του Ρούπρεχτ ήταν επίσκοπος του Ρέγκενσμπουργκ και ο μικρότερος Ιωάννης ήταν κοσμήτορας (αρχιμανδρίτης) και πήγε για προσκύνημα στην Ιερουσαλήμ.

Στην αρχή ήταν αρχιμανδρίτης του Συλλόγου του καθεδρικού του Στρασβούργου και έπειτα κοσμήτορας εκεί. Ήταν εξάδελφος του Ρούπρεχτ επισκόπου του Στρασβούργου και τον διαδέχθηκε. Είχε καλύτερη πολιτική από αυτόν: έκανε το Στρασβούργο μία ομοιόμορφα διαχειριζόμενη περιοχή, με σαφή και ασφαλή σύνορα· έφτιαξε την άμυνα των πόλεων με φρούρια και αγόρασε περιοχές. Για την επιβεβαίωση της εκλογής του από τον πάπα έπρεπε να πληρώσει ένα υψηλό ποσό, που το συγκέντρωσε με φόρο στο βούτυρο κατά την Τεσσαρακοστή. Ο φόρος προκάλεσε κάποια δυσαρέσκεια στον πληθυσμό, αλλά τον βοήθησε να χυτεύσει ένα κανόνι και να βελτιώσει τα οικονομικά του.

Η διακυβέρνησή του συνέπεσε με τις εξεγέρσεις των αγροτών (1493-1517): ο Αλβέρτος ενημέρωσε τους αξιωματικούς του και θέλησε να υπάρχει κοινή άμυνα των πόλεων και των αγροτικών περιοχών· εφάρμοσε μέτρα επιτήρησης. Είχε καλή σχέση με τον Σύλλογο του Καθεδρικού και αναμόρφωσε την επισκοπή. Ιδιαίτερα πολέμησε τις καταχρήσεις στις μονές και συγκάλεσε Σύνοδο γι' αυτό το 1482. Επίσης έκανε συχνές επισκέψεις στις μονές.

Επηρεάστηκε από τον Γιόχαν Γκάλερ φον Κάιζερσμπεργκ, κήρυκα στον καθεδρικό, που τον παρότρυνε να αναμορφώσει την εκκλησία. Θέλησαν να αντικαταστήσουν το απαξιωμένο, σωφρονιστικό Τάγμα του Αγ. Στεφάνου με μία ομάδα κληρικών, αλλά ο Σύλλογος του καθεδρικού ναού αντιτέθηκε.

Το 1493 πρόσθεσε έναν διάδρομο, κατά μήκος του κυρίως ναού της Παναγίας-της-Γέννησης στο Σαβέρν, ως ταφικό παρεκκλήσιο. Οι περισσότεροι τάφοι βεβηλώθηκαν και καταστράφηκαν κατά την περίοδο της Γαλλικής Επανάστασης, αλλά ο δικός του υπάρχει ακόμη.

Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Friedrich Wilhelm Ebeling: Die deutschen Bischöfe bis zum Ende des sechzehnten Jahrhunderts. Volume 2, Leipzig, 1858 S. 479f.
  • Harry Gerber: Albrecht (von Bayern), Bischof von Straßburg. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Voume 1, Duncker & Humblot, Berlin 1953, ISBN 3-428-00182-6, S. 175

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]