Αλέξανδρος Τζώνης (1877-1951)
Εμφάνιση
Αλέξανδρος Τζώνης | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Αλέξανδρος Τζώνης (Ελληνικά) |
Γέννηση | 1877 Εράτυρα Κοζάνης |
Θάνατος | 1951 |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών Μιμάρ Σινάν |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αρχιτέκτονας |
Συγγενείς | Αλέξανδρος Τζώνης (εγγονός) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αλέξανδρος Τζώνης (1877-1951) γεννήθηκε στην Εράτυρα Κοζάνης, ήταν αρχιτέκτονας απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών Κωνσταντινουπόλεως (1896-1901). Εργάστηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας στην Κωνσταντινούπολη και από το 1924 στη Θεσσαλονίκη.[1]
Έργα του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Οικία Αστ. Πηγαδά, Έτος κατασκευής 1921, Οδός Πατρών, Θεσσαλονίκη[2]
- Οικοδομή στη Συγγρού, Έτος κατασκευής 1925, Συγγρού 16, Θεσσαλονίκη[3]
- Οικοδομή στη Γρ. Παλαμά, Έτος κατασκευής 1926, Γρ. Παλαμά 17, Θεσσαλονίκη[3]
- Ξενοδοχείο "Αστόρια" (πρώην) (σε συνεργασία με Λ. Παλαιολόγο), Έτος κατασκευής 1926, Τσιμισκή 58 με Αγίας Σοφίας, Θεσσαλονίκη. Στο ξενοδοχείο "Αστόρια" είχε καταλύσει ο Αμερικανός δημοσιογράφος Τζώρτζ Πόλκ, που λίγες μέρες μετά το πτώμα του βρέθηκε να επιπλέει στο ύψος της παλιάς παραλίας. Το κτίριο πέρα από τα εκλεκτικιστικά στοιχεία, διαθέτει στοιχεία από την Art Nouveau και την Art Deco, αλλά και μορφολογικά στοιχεία από το γαλλικό κλασικισμό και τη Second Empire.[2][4][5][6]
- Μέγαρο Γ. Τζέλιου («O Λευκός Οίκος της Θεσσαλονίκης»), Έτος κατασκευής: 1926, Τσιμισκή 81 και Π.Π. Γερμανού 1, Θεσσαλονίκη[2][7]
- Μέγαρο Τσιμισκή και Καρόλου Ντηλ, Έτος κατασκευής: 1928, Τσιμισκή 49 και Καρόλου Ντηλ 18, Θεσσαλονίκη[3]
- Μέγαρο "Εράτυρα", Έτος κατασκευής 1929, Παύλου Μελά 29 & Π. Π. Γερμανού, Θεσσαλονίκη[8][9]
Αποτελεί δείγμα αστικής πολυκατοικίας της εποχής, με αισθητική της Βιεννέζικης μπουρζουαζίας και πήρε το όνομα, από την γενέτειρα του αρχιτέκτονα του κτηρίου, που ήταν η Εράτυρα της Κοζάνης. Είναι κατασκευασμένο από οπλισμένο σκυρόδεμα, υλικό που άρχισε να χρησιμοποιείται έντονα εκείνη την περίοδο.
- Μέγαρο στην Παύλου Μελά (σε συνεργασία με Λ. Παλαιολόγο), Έτος κατασκευής 1929, Παύλου Μελά 17, Θεσσαλονίκη[3]
- Μέγαρο Κωνσταντίνου Εξαρχόπουλου (σε συνεργασία με Λ. Παλαιολόγο),, Λεωφόρος Νίκης 41, Θεσσαλονίκη
- Πολυώροφη Oικοδομή, Έτος κατασκευής 1933, Αγ. Δημητρίου 75 & Μακ. Αμύνης 12, Θεσσαλονίκη[3]
- Μέγαρο Γκίνη (σε συνεργασία με Λ. Παλαιολόγο), Έτος κατασκευής 1935, Μακένζυ Κινγκ 14 και Ικτίνου 9, Θεσσαλονίκη[2]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Θεοδωρίδου-Σωτηρίου, Λίλα (2007). «Πρόσφυγες αρχιτέκτονες στη Θεσσαλονίκη του Μεσοπολέµου». Αρχιτέκτονες 61.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Κολώνας, Βασίλειος (2012). Θεσσαλονίκη 1912-2012. Η Αρχιτεκτονική μιας εκατονταετίας. UNIVERSITY STUDIO PRESS.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Παπαδόπουλος Λ., Παπακώστας Γ., Σαμουηλίδου Α., & Τσιτιρίδου Σ. (1999). ««Συντακτικές, μορφολογικές και κατασκευαστικές παράμετροι στη Μεσοπολεμική Αρχιτεκτονική της Θεσσαλονίκης»». Οριον, Τιμητικός τόμος στον καθηγητή Δ. Α. Φατούρο. Α.Π.Θ. Πολυτεχνική Σχολή-Τμήμα Αρχιτεκτόνων.
- ↑ Τζήμου, Κύα (7 Μαΐου 2015). «Τα υπέροχα διατηρητέα - πρώην μυθικά ξενοδοχεία». Parallaxi Magazine (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΑΣΤΟΡΙΑ». thessarchitecture (στα Αγγλικά). 24 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ Seemed Pleased. University of Pittsburgh Press. σελίδες 23–24.
- ↑ «O Λευκός Οίκος της Θεσσαλονίκης | thess.gr». Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «ΜΕΓΑΡΟ ΕΡΑΤΥΡΑ». thessarchitecture (στα Αγγλικά). 23 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ parallaxi (15 Μαρτίου 2017). «Τα κτίρια της Θεσσαλονίκης που αγαπάμε». Parallaxi Magazine (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2020.