Ακρατοφόρος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η ακρατοφόρος, επίσης γνωστή ως ψυκτήρ[1], ήταν, στην Αρχαία Ελλάδα, μεγάλο κωνικό πήλινο αγγείο[1] εντός του οποίου τοποθετείτο καθαρός οίνος, προτού ο τελευταίος αναμειχθεί με νερό εντός κρατήρα[2]. Χρησιμοποιείτο, κυρίως, στην διάρκεια συμποσίων.[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Εγκυκλοπαίδεια Δομή (2006–2007). Λήμμα «Ακρατοφόρος» - Εγκυκλοπαίδεια Δομή. 2. Εκδόσεις Δομή Α.Ε. σελ. 56. ISBN 960-8177-52-9. 
  2. Journal of the British Archaeological Association. 47. British Archaeological Association. 1891. σελ. 279. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]